| Ter herinnering aan het verblijf van Trotski in het Hotel Hacienda San Miguel Regla is zijn portret op de muur van een huis tegenover de ingang van het hotel geschilderd. |
Tijdens de wandeling drukt Frida zich tegen David aan alsof ze de warmte van zijn lijf zoekt nu de zon onder begint te gaan en het begint af te koelen. David voelt haar warmte en trekt haar nog wat dichter tegen zich aan. Heeft hij het goed? Zoekt Frida toenadering tot hem, de afgewezen minnaar?
Alsof het zo moet zijn, gaan ze samen op het gras zitten om naar de ondergaande zon te kijken. Ze hebben het gevoel dat de tijd tussen hen in stil staat. Ze zijn het middelpunt van de wereld of nog verder, van het universum. Een vreemde gewaarwording alsof je ineens boven jezelf uitstijgt en een wordt met dat universum.
Frida ontspant haar lichaam terwijl ze in de armen van David gaat liggen. Ze geeft zich aan hem over, ze vertrouwt hem haar ziel en lichaam toe. Een geheel nieuwe ervaring. Tot nu toe had ze altijd de controle over zichzelf gehouden. Ze liet zich alleen maar leiden door haar lustgevoelens. Dit ging veel verder.
David voelt aan haar lichaam dat ze zich in het volste vertrouwen aan hem overgeeft. Ook voor hem is dat nieuw. Hij begint te trillen van spanning. Zoveel had hij niet verwacht. Hij kust haar op haar gitzwarte haren en zoekt zachtjes met zijn lippen haar gesloten ogen. Ook zij wacht in spanning af waar haar minnaar haar heen zal voeren.
Het zachte kussen van David gaat over tot vurige kussen, kussen die Frida al even vurig beantwoord. Ze drukken hun lichamen tegen elkaar. Frida legt zich neer in het gras om zich helemaal over te geven aan David. Ze schort haar lange rok op om het binnendringen bij haar gemakkelijk te maken.
Kort maar intens geven ze zich over aan de lust die hun liefde bezegelt. Frida voelt zijn sperma in haar binnendringen. Het voelt als een bevrijding. Ze weet het haast zeker, uit deze diepe liefde vol overgave zal zij een kind baren. Ze zal eindelijk moeder worden, niet zo maar moeder, maar moeder van een kind dat ze met liefde en vol overgave heeft ontvangen.
De zon is al een tijdje onder als ze opstaan. Ze fatsoeneren hun kleren en lopen zwijgend terug naar het hoofdgebouw. Frida voelt zich voor het eerst een vrouw die weet wat ze wil. Natuurlijk, ze zal blijven schilderen maar is een kind krijgen niet iets veel groters en mooiers dan welk schilderij ook?
David probeert zijn gedachten bij elkaar te rapen. Het is allemaal wel veel ineens. Nooit heeft hij echt toegang gehad tot Frida. Natuurlijk, ze zijn wel eens tussen de bedrijven door met elkaar naar bed geweest maar dat ging niet verder dan de bevrediging van hun wederzijdse behoeften. Dit gaat veel verder. Eigenlijk kan David zich geen vrijpartij herinneren waarin een vrouw zich zo overgaf aan hem als vandaag Frida.
Heeft Frida nu besloten om zijn vrouw te worden of lijkt dat maar zo? Hij kijkt opzij naar haar en ziet dat haar gezicht straalt van geluk of is het liefde? Hij pakt opnieuw haar hand en jawel ze laat hem toe.
Nu weet hij het haast zeker. Frida heeft besloten om hem als haar man en minnaar te nemen. David kan zijn geluk niet op al beseft hij meteen dat samenleven met Frida geen gemakkelijke opgave zal worden. Daarvoor is ze te eigenzinnig en te onafhankelijk, maar dat kan hem voorlopig niks schelen. Hij leeft in het hier en nu en dat is meer dan genoeg.




