 |
| Het dorp Gois onder Salzburg |
Oostenrijk ligt er prachtig bij, zo ontdekken we voor de tweede keer al fietsend over de Tauerenradweg. Die fietspaden zijn goed onderhouden in bos en dal. Over de bewegwijzering is nagedacht. We zien geen vervallen of slecht onderhouden huizen onderweg of in de dorpen. Ze zitten altijd prima in de verf. Of het nu het erf van een boerderij is of een bedrijventerrein, ze liggen er altijd opgeruimd en netjes bij. De velden zijn prachtig groen, zelfs de bergen stralen met op hun toppen nog grote witte sneeuwplekken.
Waar je ook komt, de mensen zijn vriendelijk, bij de bakker, bij de Spar supermarkt, bij de sportwinkel om je banden op te laten pompen, in het Gasthof of op een terras. Altijd nette en vlotte bediening met meestal een glimlach. In de dorpen wordt je begroet met Grüss Got, Abend, Hallo, Morgen of Servus. In het westen van Oostenrijk, bij de Neusiedler See is het al niet anders. In de dorpen langs het meer hangt een ontspannen, zomerse sfeer dankzij het mooie en warme weer. Het is de sfeer van een strand in Zeeland, geen drukte en toch gezellig dank zij de terrasjes.
 |
| Heerlijk ontspannen sfeertje bij de Krimml watervallen |
De Oostenrijker mogen trots zijn op hun land. Weinig landen in Europa liggen zo mooi onderhouden te blinken in de zomerzon met zo een mooie groene weiden en velden en hard stromende beken met kleine watervallen. De rinkelende bellen van de koeien maken het tot een feest. Ook de politiek mag trots zijn op wat ze tot stand heeft gebracht. Immers, alleen politiek stabiele landen met goede sociale verhoudingen kunnen zoveel welvaart tot stand brengen.
Ook de stad Wenen, die we sinds 1992 regelmatig bezoeken, ligt er prachtig bij. Een vergelijking met Amsterdam, Brussel en zelfs Parijs of Londen wint Wenen. Een goed onderhouden, soepel lopende metro met allemaal propere stations. De wegen zijn prima, de winkelstraten ook al proper, heerlijk gezellige café’s ook al met vriendelijke bediening en goed eten en drinken. Wenen is een kunstenstad met een boeiende geschiedenis en kosmopolitische bevolking. Er is zoveel te zien en te horen, Wenen is nog steeds de muziekstad van Europa, dat een paar dagen niet volstaan om alles te beleven. Het is een stad waar je telkens weer naar terug kunt, zo een stad als Parijs vroeger was.
 |
De boeren in Oostenrijk worden gewaardeerd om hun werk en hun producten.
In Nederland is daar door de natuurlobby de klad in gekomen. |
Er zijn nog geen aanslagen geweest in Oostenrijk en toch broeit het ook in dat land, net als in de rest van Europa. De twee partijen die Oostenrijk na de Tweede Wereld Oorlog zo weldadig hebben opgeknapt, de Christen en Sociaal Democraten verliezen aanhang. Net als in de rest van Europa wint extreem rechts (de partij FPÖ) terrein door te verkondigen dat de klassieke partijen verouderd en elitair zijn, niet naar het volk luisteren en dat de Europese Unie niet deugt. Waarom luistert een volk dat het zo goed heeft naar deze wrange klaagzangen van uiterst rechts? Komt men materieel wat te kort? Zo te zien niet.
 |
De gemeente Neukirchen am Groosvenediger groet zijn bezoekers
nog met een Grüss Gottzonder enig spoor van cynisme.
In ons land ist Gott schon lange Tod und verschwunden. |
Is het een geestelijke leegte die de Oostenrijkse burger ontevreden maakt? Dat zou je niet zeggen als je ziet hoe diep de Rooms Katholieke cultuur nog is verankerd in het dagelijkse leven en in het landschap. Waar in Europa zegt men nog Grüss Gott, behalve in Oostenrijk? Wenen is natuurlijk als grootstad wat anders, maar die stad heeft dan weer zo een rijk en gevarieerd cultuurleven dat iedereen daar wel wat van zijn geestelijke gading kan vinden. Wat valt er dan te klagen?
 |
| Het kruisbeeld is overal in het Oostenrijkse landschap nog markant aanwezig. |
Ik denk dat het de angst is voor de toekomst die de Oostenrijker beklemt. De wereld is groter, veel groter geworden dan men ooit heeft kunnen vermoeden. De bergen bieden niet meer zoals vroeger bescherming tegen de boze buitenwereld. Integendeel die stroomt brutaal naar binnen als een beek na overvloedige regen: grote hoeveelheden migranten, concurrentie van alle kanten ook op de arbeidsmarkt, onzekere arbeidsverhoudingen, oorlogen veraf en toch dichtbij als gevolg van terrorisme.
 |
de natuur blijft overweldigend mooi zoals hier bij het
Speicher Durlassboden meer bij Gerlos. |
Je zou je door minder bedreigd voelen. Daarom luisteren Oostenrijkers net als de rest van de Europeanen naar de nieuwe praatjesmakers. Zij zijn politieke rattenvangers die de onzekere toekomst misbruiken om hun gelijk te halen zoals de Engelse conservatief Boris Johnson en de Britse nationalist Nigel Farage in hun Brexit campagne deden. De bange burger klampt zich angstig vast aan deze nieuwe praatjesmakers. Die beloven een terugkeer naar vroeger tijden, terug naar de gulden zoals Geert Wilders wil of terug naar het oude Frankrijk zoals Marie Le Pen beweert. Maar wat ze ook beloven, ze doen uiteindelijk niks. Farage en Johnson lieten hun volk verweesd achter en ook Cameron liet het afweten. Politieke lafaards zijn het, een ander woord is er niet voor.
 |
| Het dal van de Salzach bij Bramberg am Wildkogel. |
Wie oh Wie kan de kiezer weer het goede spoor wijzen, vertrouwen geven, een visie op de toekomst ontvouwen en de gemeenschap van waarden en deugden herstellen? Er zijn geen leiders in Europa behalve misschien Frau Merkel die nog weten waar het om draait. Je kunt met een kosten-baten analyse de mensen hun gemoedsrust niet teruggeven. Dat heeft David Cameron tijdens de Brexit campagne overtuigend bewezen. Onze eigen Rutte is van hetzelfde laken een pak. Zij zijn de post moderne materialisten met alleen oog voor het individu. Ze hebben niet door dat een mens ook geborgenheid en bescherming nodig heeft. Hij verwacht van de politiek dat die hem daarbij helpt en dat kunnen deze politici dus niet. Daar is een nieuwe generatie politici voor nodig.
