WIEN 3: KUNSTSTAD

Video op de tentoonstelling 

Zo te zien en te horen is Wenen een toeristische hype geworden. Ik vrees dat het voortaan gedaan zal zijn met de rust in de prachtige musea en galerieën want Wenen is een echte kunststad waar elke keer weer veel te ontdekken is. Ik vrees dat Wenen wat beeldende kunst en muziek zo langzamerhand Amsterdam en misschien zelfs wel Parijs en Londen naar de kroon stijgt. 

Het screenshot hierboven is van een video op de tentoonstelling 'Die Gegenwart der Moderne' (maart 2014-Februari 2015) in het museum voor moderne kunsten Mumok. Ik lees over de video aan de muur in de zaal de volgende tekst: 

"Für die Videoarbeit The Rite of Spring bearbeitete Katarzyna Kozyra Igor Strawinskys Ballett Le Sacre du printemps in der Choreografie von Nijinsky. Statt jugendlicher TänzerInnen setzt Kozyra Personen ein, deren vom Alter gezeichnete Körper skurrile Bewegungen ausführen. Auf dem Boden liegend und von oben gefilmt, scheinen sie mithilfe der Animationstechnik wie Marionetten von unsichtbarer Hand bewegt. Kozyra hat nicht nur Jugend gegen Alter getauscht, sondern auch die Geschlechtsmerkmale ihrer ProtagonistInnen verändert und damit ihre Körper zu Kostümen einer fast unheimlichen Travestie gemacht."

Misschien een beetje oneerbiedig maar ik vond de video van op en neer springende blote vrouwen met penissen voor en mannen met het matje van een vagina vooral grappig en misschien ook wel een beetje vervreemdend.

Over de genoemde tentoonstelling schreef ik al eerder een blog getiteld 'Rembrandt en de modernisten'.

De bovenstaande foto is op dezelfde tentoonstelling gemaakt. Rechts hangt geen schilderij maar een spiegel met daarop de zittende man gegraveerd. De man straalt rust uit, de rust of misschien beter de gelatenheid van een suppoost uit. Toevallig kon ik de real life suppoost meenemen in de foto waardoor ze elkaars spiegelbeeld lijken te vormen. De spiegel is trouwens verraderlijk want door de spiegeling van de zaal, lijkt hij in de zaal te zitten waarin ik rondloop. Als men op het idee was gekomen om de spiegel tot op de grond te hangen, was het effect misschien nog verraderlijker geweest. Het was een van de weinig echt verrassende werken in de zaal. helaas weet ik de naam van de kunstenaar niet meer. 

Een van de zalen van Mumok.

De foto geeft niet alleen een indruk van de moderne museumzalen van het Mumok. De bezoekers zwerven er wat gelaten in rond alsof ook niet goed weten wat ze aan moeten met wat er aan kunst aan de muur hangt en op de grond ligt. Moderne kunst is helemaal niet toegankelijk. Je weet wat je ziet maar je weet niet wat er wordt bedoeld. Om daar achter te komen moet je veel moeite doen en dat kost tijd. je kunt je dan weer afvragen of het al die moeite en tijd waard is. Moderne kunst is niet licht verteerbaar. 

Suppoost stoel in Mumok, Wenen 25 januari 2015

Zo'n stoel krijg je er gratis bij. Ongewild wordt het op deze plek met die wanden en vloeren een kunstwerkje op zich. Een toegift van het Mumok, in de prijs inbegrepen.

Het Kunsthistorische Museum, afdeling 'Ephesos Museum' in 'der neuen Burg'.

Het Kunsthistorisch Museum is andere koek dan het Mumok. Monumentale pracht en praal is misschien de beste omschrijving van de panden waarin dit museum is gevestigd. Het bevestigt de status van Wenen als een van de oude hoofdsteden van Europa, een imperiale stad die eigenlijk te groot is voor het huidige Oostenrijk. 

In de tijd dat wij in Wenen waren was er een overzichtstentoonstelling van de Spaanse hofschilder Diego Velazquez. Zoals was te verwachten een heel druk bezochte tentoonstelling om gezien te worden en te zien. Een tentoonstelling met een sociale functie waar sommige concerten en andere muziekvoorstellingen in Wenen ook bekend om zijn. Je moet er geweest zijn als je er bij wilt horen. Dat mag echter de pret niet drukken. Velazquez blijft een fascinerend schilder en het is zelden dat je van een schilder als Velazquez al zijn schilderijen samen kunt zien en bewonderen. 

Zaal met schilderijen van de Spaanse schilder Velzaques tijdens een druk bezochte overzichtstentoonstelling van deze schilder aan het Koninklijk Hof van Spanje in het Kunsthistorisch museum. 

Zo'n overzichtstentoonstelling is natuurlijk heel goed voor het prestige van het museum. Persoonlijk zou ik het veel boeiender hebben gevonden als zo een tentoonstelling wordt gebruikt om de invloeden van deze grote schilder op latere schilders te laten zien. Zo heeft Picasso eindeloze studies gemaakt van het schilderij "Las Meninas". Dat is altijd leerzaam voor zowel de kunstkijker als de kunstmaker.  Helaas ontbrak dit schilderij, een hoogtepunt in de Westerse schilderkunst,  op de tentoonstelling. 

Nog een zaal met schilderijen van Velazquez tijdens de overzichtstentoonstelling in het Kunsthistorisch Museum. Zoals je kunt zien, is er ondanks de drukte ruimte genoeg voor de bezoekers.

Een van de andere zalen waar jongeren op hun gemak rond hangen tussen eeuwenoude kunst.

Zaal met 3 zelfportretten van Rembrandt. Bij elk bezoek ga ik altijd even langs bij Rembrandt. Het voordeel is dat je op je gemak net zo lang kunt kijken als je wilt. Er zijn altijd maar weinig bezoekers.