3. KUNST MAKEN MET KUNSTMATIGE INTELLIGENTIE

 

De opdracht aan Microsoft Designer was om Pop-Art stil portraits met tattoos te maken.  

Hoe origineel is Kunstmatige Intelligentie eigenlijk? In de twee vorige blogs was te zien dat het programma niet in staat is om ook maar bij benadering een Warhol of Pop-Art portret te maken. 

De geleverde plaatsjes, een ander woord heb ik er niet voor, waren voor niet veel meer geschikt dan een kleurenboek voor kinderen. Met kunst had het niets van doen, zelfs niet met imitatiekunst. Wat we te zien kregen was geprogrammeerde middelmatigheid of zelfs oppervlakkigheid. 

Om de originaliteit van Microsoft Designer te toetsen heb ik de opdracht gegeven om een Pop-Art portret te maken met tattoos. Zoals je bovenaan deze blog kunt zien, leverde ook dat wel mooie plaatjes op maar om het nu kunst te noemen? Je kunt ze gebruiken als illustratie bij een blog of artikel in de krant. 

Het eerste AI model dat onlangs in het modeblad Vogue is gepubliceerd.

Ze zijn weer veelkleurig, maar origineel? Eerder zijn ze standaard en daarmee middelmatig. Eigenlijk hetzelfde als wat onlangs te zien was in een modeadvertentie in Vogue met een AI model: standaard zonder enige creativiteit of originaliteit. Misschien is dat wat consumenten graag zien, plaatjes met standaard gezichten als blond haar, blauwe ogen, slanke taille enz. Maar vergeet bij AI originaliteit en creativiteit, wat toch ook bij mode hoort.

Twee door Microsoft Designer gegenereerde portretten op basis van de opdracht "Impressionistische portretten met tattoos" te maken. 

Twee andere opdrachten aan de Microsoft Designer, een expressionistisch en een impressionistisch portret met tattoos, gaven meer van hetzelfde: kleurplaten. Als we het in de toekomst moeten hebben van AI kunst dan wordt het een saaie vertoning. Creativiteit en originaliteit zijn ver te zoeken. Een AI programma als Microsoft Designer lever geprogrammeerde middelmatigheid en eigenlijk dat niet eens. 

Twee door Microsoft Designer gegenereerde portretten gemaakt op basis van de opdracht "Expressionistische portretten met tattoos" te maken.

Dat is niet verwonderlijk want AI programma’s maken gebruik van bestaande gedigitaliseerde beelden en dat op een rudimentaire wijze. De AI programma’s zijn ontworpen om de grootste gemene deler te produceren en dan kom je vanzelf uit bij standaard plaatjes en middelmatigheid. 

Ter vergelijking links een zelfportret van de expressionistische schilder Alexej Jawlensky (1912) en rechts het schilderij "De Dagdroom" of  "Portret van Jeanne Samary" van de impressionistische schilder Pierre-Auguste Renoir (1877)

AI programma’s zijn ongeschikt als makers van kunst. Eventueel kun je de resultaten gebruiken om er zelf mee aan de slag te gaan, er door eigen creativiteit en visie een origineel product van te maken. De menselijke geest als schepper van originele en eigenzinnige kunst kan tot nu toe niet vervangen worden door AI programma’s. Misschien moet AI maar eerst in de leer gaan bij apen. 

Michael Jacksons harige vriend Bubbles was ooit een wereldberoemd symbool voor rijkdom. De aap werd zelfs door Jeff Koons vereeuwigd in een sculptuur. Maar na het overlijden van zijn baasje moest Bubbles zijn leven omgooien en een andere manier vinden om zijn brood te verdienen. Lang verhaal kort: nu is hij schilder gesponsord door de vermaakindustrie.