DE SP

De heilige Rode Maagd, troost, steun en toeverlaat voor alle mensen van goede wil

Als geboren en getogen Ossenaar, ik woonde er tot en met mijn 18e jaar, heb ik wel een boontje voor de SP. Dank zij stadsgenoot Marijnissen en nu nog meer met de Boxmeerse Emile Roemer straalt de SP Brabantse gemoedelijkheid uit. In mijn tien jaar lidmaatschap van de PVdA heb ik die gemoedelijkheid gemist. De PvdA is toch meer een calvinistische partij. Met alle respect maar kijk maar eens naar zijn voormannen Drees en den Uyl. Leer en letter staan in die partij vaak boven de mens. Het goede moet afgedwongen worden door regelgeving. Voor een gewezen katholiek is dat pure ketterij. 

Goed beschouwd is de SP eigenlijk de oude KVP waarbij de K van Katholiek is vervangen door de S van Socialistisch. Net als de KVP vroeger is de SP een volkspartij en dat kan helaas niet meer gezegd worden van de PvdA en het CDA. In die twee partijen spelen de dominees de baas. De mannen en vrouwen van de regelgeving, de betutteling en het paternalisme waarbij de PvdA ook nog eens gebukt gaat onder het juk van de drammerigheid.

SP leider Roemer heeft daarentegen meer weg van een pastoor dan een regelzuchtig ambtenaar . Een goeie pastoor lapt de regels van Rome en de kerkelijke dogma’s aan zijn laars. Tussen haakjes daar snappen Gereformeerden helemaal niks van. Een pastoor is als een herder die over elk schaap van zijn kudde waakt, met elk van hen meeleeft, troost en moed inspreekt. De SP zou er daarom goed aan doen de Rode Tomaat in te ruilen voor de Rode Maagd, van oudsher de volkstroosteres bij uitstek.

De strijd tussen Rutte en Roemer, als we de peilingen mogen geloven draait het daar uiteindelijk op uit, is dus eigelijk een strijd tussen het immer zakelijke den Haag en het gemoedelijke Brabant. Volgens mij is Nederland beter af met het laatste dan het eerste. Zelfs PvdA leider Samson heeft dat nu door en wil af van het nationaal chagrijn. Het wordt weer tijd voor het meer menselijke, komische drama van de lach en de traan.

Dat heb ik altijd al gevonden en daarom zal ik nooit op de VVD stemmen. Mij veel te rechts en te weinig gevoel voor de medemens. Maar ik ben ook geen socialist en ik geloof dus niet in het sprookje van de verlossing van al onze ongemakken in dit aardse tranendal. De Socialistische SP gelooft dat wel. Jammer, want daarmee maakt Roemer het zichzelf onmogelijk om net als een goeie pastoor zijn kiezers af en toe eens hard de waarheid te vertellen. Materiële welvaart kan nooit geestelijke leegte opvullen. Als je daaraan toch begint, verval je van kwaad tot erger. 

Eigenlijk mis ik de KVP. Met de totstandkoming van het CDA is die volkspartij in het verbale geweld van het protestantisme ten onder gegaan. Het wordt daarom tijd voor een Christen Democratische Volkspartij in plaats van een Christen Democratisch Appel. Want wat is dat nu eigenlijk een Christen Democratisch Appel? Dan heb ik liever de appel waarmee Eva is verleid. Een smakelijke, sappige en volkse vrucht. Misschien moet het CDA als volkspartij de appel als symbool nemen, hoewel van mij mag ze ook de Rode Maagd in haar vaandel voeren. Als het maar een volkspartij wordt.