VOER VOOR POLITICOLOGEN 40. ZAL BELGIË BARSTEN?

Lees en huiver hoe de leider van de politiek correcte Vooruit (de Vlaamse tegenhanger van de PvdA) tevens Kamerlid zich gedraagt tijdens een nachtje stappen. "Het is zaterdag 2 september 2023, 6 uur 's ochtends. De eerste avond - en dus ook nacht - van de Vredefeesten in Sint-Niklaas loopt op zijn einde, wanneer de politie café 't Hemelrijk op de Grote Markt binnenwandelt. Ze komen een vaststelling doen van een gesneuvelde spiegel in de toiletten. Ook aanwezig in het café: Conner Rousseau, op dat moment nog voorzitter van Vooruit, samen met enkele vrienden. Rousseau - duidelijk dronken - spreekt de agenten aan en zegt al lachend dat ze wel met erg veel ter plaatse zijn. Maar het blijft niet bij lachen. De politicus vindt dat de politie zich beter zou focussen op "een ander probleem in de stad": de overlast die de Romagemeenschap volgens hem veroorzaakt. Er vallen racistische uitspraken. Rousseau zou het - zo blijkt later - onder meer gehad hebben over "bruin gespuis", "bruine mannen" of "die Roma, gewoon op slaan". Daarnaast zou hij ook seksueel ongepaste opmerkingen hebben gemaakt over een vriendin die bij hem was." (VRT)

De peilingen voor de aanstaande verkiezingen in Vlaanderen wijzen erop dat Vlaanderen het land van het Vlaams Belang kan worden d.w.z. van de extreem rechtse nationalisten. Hun slogan “Vlaanderen weer van ons” is duidelijk, Vlaanderen moet onafhankelijk worden. België kan barsten heet dat op zijn Vlaams. De slogan is natuurlijk ook meteen tegen vreemdelingen. 

Het cordon sanitair dat tientallen jaren door de andere meer gematigde partijen rond het Vlaams Belang is gelegd, heeft dus niet gewerkt. Dat ter lering aan al degenen die door middel van uitsluiting denken een politiek conflict te kunnen vermijden. 

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Het zou dus best kunnen zijn dat straks de poppen aan het dansen gaan. Wat te doen als Vlaams Belang inderdaad de grootste wordt? De partij door ingewikkelde coalities van zeven partijen buiten de deur zien te houden van de staatsmacht?

Het zal niet helpen tenzij je bereid bent aan de wortels van de democratie te zagen maar dan geraak je op den duur nog verder van huis. Het ware beter geweest dat men de meer gematigd nationalistisch conservatieve partij N-VA onder leiding van Bart de Wever, burgemeester van Antwerpen, had toegelaten tot de federale regering en met hem een gesprek was begonnen over confederalisering van België.

Maar dat was voor de Waalse socialisten een brug te ver. Zij klampen zich wanhopig vast aan de Belgische eenheidsstaat die hen in staat stelt om hun cliënteel socialisme te behouden. Socialisme op kosten van de Vlamingen. Dat willen veel Vlamingen niet en dus zetten ze meer en meer hun kaarten op Vlaams Belang.

Het gevolg is dat de nationalistische conservatieve N-VA in de peilingen op de tweede plaats staat met ongeveer 20% van de stemmen. Niet slecht natuurlijk maar wel 5% minder dan in 2019. Maar het belangrijkste is dat Vlaams Belang nu voorop komt met bijna een derde van de stemmen. Dat komt aan als en mokerslag in de Vlaamse politiek die nog lang zal nadreunen.

Christendemocraten en socialisten zijn teruggezakt van volkspartijen tot net boven de 10% partijen. Ze tellen nog mee maar hangen toch boven de politieke afgrond van machteloosheid. 

De Vlaamse socialisten hebben het moeilijk gekregen door de zotteklap, zegt hij zelf, van de jonge, charmante, rap van tong zijnde en enigszins over het paard getilde partijleider Connor Rousseau. Hoe deze jongeman van een politiek correcte partij het in zijn hoofd haalde om in nachtelijke uren in een bruin café racistische praat over zigeuners  enz. uit te slaan in het bijzijn van flikken, zal wel altijd een raadsel blijven.

Uiteraard groeide het incident uit tot een schandaal toen hij brutaal en wel eiste dat de zaak uit respect voor hem uit de media zou worden gehouden. Maar geen schandaal zo groot in Vlaanderen of er wordt een mouw aan gepast. De voormalige partijleider keert vol berouw terug als bescheiden lijstduwer. Elke Vlaming weet dat dit een manoeuvre van de partij is om hem als stemmentrekker weer op de voorgrond van de partij te brengen.

Van al dit gedoe profiteert de ouderwets extreem linkse communistische arbeiderspartij PVDA. Die rukt volgens de peilingen op van onder een 5% partij naar een boven de 10% partij. Niets is de politiek vreemd, ook de Vlaamse politiek niet. Een partij die links populisme koppelt aan linkse dictaturen blijft in deze informatie eeuw een wonderlijk fenomeen.

De winst van de PvdA verandert niets aan het feit dat ongeveer de helft van de Vlamingen kiest voor meer nationalisme en conservatisme. Hoe dat zal uitwerken in de Vlaamse en Belgische politiek valt nog te bezien. Dat zal ook afhangen van de christen-democraten en de kleine liberale partij. 

Het is heel goed mogelijk dat de komende uitslag van de verkiezingen in juni - tegelijk met de verkiezingen voor het Europees parlement - met Vlaams Belang op nummer een de verhoudingen met Wallonië verder onder druk zal zetten. Zal België dan toch barsten?