LINKSE NOS?

 Drie NOS journalisten tijdens de NOS uitslagen avond van de Europese verkiezingen. Links presentatrice Saïda Maggé, midden Brussel correspondent Kasia Hekster en rechts Den Haag watcher Arjen Noorlander.

Over het algemeen heb ik geen klagen over het NOS journaal, Nieuwsuur of andere NOS presentaties, al merk je als oplettend kijker af en toe een “linkse” bias. Dat is niet goed maar journalisten zijn net mensen. Misschien zijn ze extra gevoelig voor de linkse tijdgeest.

Maar soms vliegt men bij de NOS uit de bocht. Tijdens de Europese verkiezingen werden politieke partijen of politieke families ingedeeld in pro-Europese partijen en radicaal rechtse partijen of een variant daarop. Volgens de NOS zijn de pro-Europese partijen de drie traditionele volkspartijen of ook wel middenpartijen genoemd: de christen-democraten, de sociaal-democraten en de liberalen. 

De suggestie die uitgaat van het NOS etiket pro-Europa is dat de andere partijen  anti-Europa zijn maar rechtse partijen en zelfs radicaal rechtse partijen beweren niet dat ze de EU willen opheffen. Zelfs de Hongaarse premier Orban wil dat niet. Ze willen het anders doen en dat anders is misschien niet zo aangenaam maar het mag wel.

Zelfs in een klein land als België gaat het politiek debat over wat Vlaanderen, Brussel en Wallonië samen moeten doen in de federatie en wat elk afzonderlijk voor zijn politieke rekening kan of moet nemen. In de Verenigde Staten is eenzelfde politiek debat gaande tussen de Democraten en de Republikeinen. Waarom zou dat in Europa anders zijn?  

Ik zou zeggen dat Europa ook in Nederland onderwerp van het politieke debat is geworden. Dat verklaart misschien ook de iets hogere opkomst. De tijd dat alles wat uit Brussel komt ook goed is voor land en burger is voorbij. Daar moet de NOS aan wennen en de term pro-Europese partijen maar in de kast van overbodige etiketten opbergen.

Onlangs in het programma Nieuwsuur vloog Den Haag watcher Arjen Noorlander uit de bocht door de verzamelnaam ‘populistische partijen’ te gebruiken voor PVV, BBB en NSC. 

Als goed geïnformeerd journalist moet hij toch weten dat BBB en NSC afsplitsingen van het CDA zijn en als zodanig geen populistische partijen? Het is zelfs mogelijk dat ze op Europees vlak aansluiting vinden bij de christen-democratische familie EVP. Daarom Arjen, let op je woorden en verlies je niet in populistisch Haags jargon. 

EUROFOBIE

De kans bestaat dat de voormalige premier van Luxemburg (1995-2013) en voorganger van Minister Dijsselbloem als voorzitter van de Eurogroep, de christendemocraat Jean Claude Juncker (midden) ,als Voorzitter van de Europese Commissie de strijd zal moeten aangaan met Eurofoben als Marine Le Pen (links) en Nigel Farage (rechts), beide grote winnaars van de Europese verkiezingen in hun land..

In Nederland mag dan de Eurofobie min of meer bedwongen zijn, Wilders verliest en de SP blijft gelijk, in de rest van Europa moet die blijkbaar nog op gang komen en hoe! De ontwikkelingen zijn het gevaarlijkst in de drie voormalige Europese Grootmachten Frankrijk, Engeland en Duitsland. Als het in die landen fout gaat, kan Europa wel eens voorgoed weg zinken in een stammenstrijd die in plaats van stabiliteit en welvaart, verwarring en ellende brengt. Dan zijn we weer terug bij af.

Zo ver is het gelukkig nog niet en misschien komt het ook niet zo ver. Ondertussen is het Front National (geen leuke naam) van Marine le Pen de grootste partij geworden in Frankrijk. Maar wat wil zij? Frankrijk uit Europa en terug naar de Franse Grandeur en de Franse Franc? Dat kan ze wel willen maar in de wereld van vandaag stelt Frankrijk niet veel meer voor. De voormalige koloniën komen echt niet terug en Frankrijk mag dan een kernmacht zijn, je verdient er als land geen snee brood meer mee.

Bij de Engelsen is de nostalgie naar het zogenaamde Britse eigene al net zo groot. Met dank aan de Britse UKIP partij van Nigel Farage die net als Het Franse Nationale Front de grootste partij dreigt te worden, groter dus dan de Conservatieve en de Socialistische partij. Dat is even wennen voor die twee partijen. UKIP is hypocriete nostalgie met Engelse flair. Eerst de halve wereld veroveren, dan die halve wereld na de Tweede Wereldoorlog kwijt raken en dan een halve eeuw later roepen dat je terug wil naar het eigene. De Britten zullen er aan moeten wennen dat ze het met Europa zullen moeten doen net als de Fransen.

In Duitsland valt het nog mee met de anti-Europeanen. De partij Alternatief voor Duitsland behaalde 6.5% van de stemmen en komt daarmee voor het eerst in het Europees Parlement. Geen schokkende uitslag. De christendemocraten van Angela Merkel behaalden nog altijd 36% van de stemmen. Tezamen met de Socialisten die 28% van de stemmen haalden, is Duitsland een toonbeeld van politieke stabiliteit. Dat is maar goed ook. Is er tenminste een Europese grootmacht die het hoofd koel houdt en niet in nostalgische romantiek vervalt.

Europa heeft de afgelopen jaren zware stormen doorstaan met de Financiële en Economische crisis, de Griekse crisis, de schuldencrisis van de Zuidelijke landen en de sociale crisis als gevolg van de werkloosheid. De Euro dreigde door internationaal wantrouwen weggespoeld te worden. Plotseling bleek de zo vanzelfsprekende welvaart sinds de Tweede Wereldoorlog een kwetsbare kasplant te zijn die meer verzorging en onderhoud nodig heeft dan een gemeenschappelijke Euro, een vrijhandelszone en open grenzen. Even dreigde Europa uiteen te vallen als gevolg van omvallende banken, onhoudbare nationale schulden en wankele regeringen.

Maar die crises hebben Europa uiteindelijk niet onderuit gehaald maar politiek volwassener gemaakt. Europa is gegroeid en daardoor sinds die crises onderwerp van een echt politiek debat geworden over de voors en tegens van de open grenzen, de gemeenschappelijke Euro, de uitbreiding naar het Oosten (met als centraal punt de Oekraïne crisis), het Russische Putinisme, de wereldwijde handelsverdragen, de milieu regels enz. Bij zio'n echt politiek debat behoort natuurlijk ook alles wat Europa rijk is aan politieke stromingen en folklore, zoals nationalisten, uiterst linkse en rechtse groepen en alles wat daar dan nog tussen zit.

Het is een geruststellende gedachte dat het Europese politieke debat is verbreed zonder verlies aan politieke stabiliteit. Ondanks het verlies van 60 zetels blijft de christendemocratische fractie met 214 zetels de grootste fractie in het Europees Parlement. De sociaaldemocraten zijn met 189 zetels (een verlies van slechts 7 zetels) de tweede fractie. De Liberalen met 66 zetels (17 minder dan in het vorige parlement) vormen de derde fractie. Tezamen zijn deze 3 klassieke politieke stromingen, de traditionele steunpilaren van Europa, goed voor 469 van de in totaal 751 zetels, d.w.z. goed voor 62%. Tel daar nog eens de Groenen bij met 52 zetels en dan zie je dat de Eurofoben zwaar in de minderheid zijn, voorlopig dan toch.

Voorzitter Barroso van de Europese Commissie heeft dus gelijk met zijn conclusie dat “conditions are there for a solid support for aEuropean Union that remains united and open whilst seeking to bestronger.”  Is de kans nu groot dat de Luxemburger Jean Claude Juncker als officiële leider van de Europese christendemocraten ook de opvolger van Barroso wordt? Ik denk het wel. In ieder geval wordt het moeilijk hem te omzeilen. De christendemocratische volkspartij EVP heeft met hem als kandidaat voor het Europees voorzitterschap een goede tactische zet gedaan. Als kandidaat van een klein land kan hij gemakkelijk door de regeringsleiders van andere landen geaccepteerd worden. Als leider van de christendemocraten kan hij moeilijk gepasseerd worden tenzij Angela Merkel anders beslist. Maar waarom zou ze dat als christendemocrate doen?

EEN STEM VOOR ANGELA MERKEL

Om te laten zien wat er allemaal komt kijken bij het uitbrengen van je stem als je in het buitenland woont, heb ik alle papieren bij elkaar gelegd en op de foto gezet. Alles begint met een registratieformulier als kiezer (links boven). Dat formulier kun je van internet halen en moet je ingevuld opsturen met je handtekening en de bewijzen dat je en Nederlander bent (cc paspoort) en geregistreerd bent in België. Eenmaal geregistreerd, ben je in de Haagse kieskring ingeschreven. Die communicatie verloopt gelukkig allemaal via e-mail.
Vervolgens krijg je per post een dikke enveloppe met daarin een oranje retour enveloppe (midden onder), een enveloppe waar je stembiljet in moet (rechts boven) en een stembewijs (links onder) waarop je datum en handtekening zet en dat bij het stembiljet in de oranje enveloppe stopt. Er zit ook een instructiebrief bij over hoe je straks moet stemmen (midden boven).
Per email krijg je vervolgens je stembiljet (rechts onder) toegestuurd. Dat moet je uitprinten en invullen volgens de instructies (er zijn daarvoor zelfs oefenprocedures op internet!) en dan in de enveloppe 'stembiljet' stoppen.
Vervolgens stuur je de oranje enveloppe gefrankeerd naar Den Haag.
Ja, je moet wat over hebben voor je stemrecht. De hele procedure is uitgedacht om er zeker van te zijn dat er geen fraude gepleegd kan worden en je stemgeheim wordt gegarandeerd.

Tijdens de aanstaande Europese verkiezingen, stem ik op het Christen Democratische CDA want een stem op het CDA is uiteindelijk een stem op de Christen Democratische Angela Merkel en in haar heb ik vertrouwen dat het goed komt met Europa. Tot nu toe heeft zij bewezen dat ze met zachte hand, maar waar nodig ook met harde hand, Europa op koers weet te houden. Zij heeft tijdens deze crisis waarin allerlei volk ineens wist hoe het verder moest, het hoofd koel gehouden. Je moet er niet aan denken dat iemand anders in Europa het voor het zeggen had gehad. Dank zij haar aanpak liggen de schuldenlanden Portugal, Griekenland en Spanje economisch, financieel en politiek weer op koers. De Italiaanse brokkenpiloot Berlusconi staat nu zelfs achter de coulissen van het politieke toneel.

Dank zij Frau Merkel geniet de Euro weer het internationale vertrouwen. De Euro is zelfs weer een sterke munt, misschien wel een tikkeltje te sterk dus mogen deskundigen weer pagina's vol zeuren over een beetje meer of minder inflatie. Dank zij haar zijn er institutionele maatregelen genomen op Europees niveau om de bankensector te saneren en toekomstige crisis met geld van de banken zelf te bestrijden. Dank zij Merkel heeft Europa zijn greep op zijn financiële sector versterkt en is de begrotingsdiscipline van de Europese lidstaten steviger verankerd in de EU. 

Wie anders dan Merkel kon dit alles tot stand brengen? Toch niet President Hollande die niet eens het benul heeft waar hij met Frankrijk heen moet? Dat land sukkelt maar door terwijl de bevolking zich dank zij Marie le Pen vastklampt aan achterhaald Frans chauvinisme. Parijs dreigt een stad van het verleden te worden. De Engelse Premier David Cameron bakt er ook niet veel van. Zijn visie is die van de liberaal conservatief die de ijdele hoop heeft dat Londen ondanks de ondergang van het Engelse wereldrijk het centrum van de financiële wereld kan blijven. Zijn visie op Europa is die van een reusachtige vrijhandelszone. Een nogal beperkte visie die je ook aantreft bij VVD coryfeeën als Bolkestein en Rutte.

Met hun keuze van de Belgische oud premier Guy Verhofstadt, leider van de huidige Liberale fractie in het Europees Parlement, tot hun voorman laten de Europese Liberalen zien dat ze de weg kwijt zijn. In tegenstelling tot onze eigen liberalen Rutte en Bolkestein, die vooral een NV Europa willen, is Verhofstadt een idealist van het eerste Europese uur die gelooft in een Verenigde Europa. Kritiek op Europa beschouwt hij als eigenlijk ongepast om niet te zeggen gevaarlijk. Verhofstadt ziet Europa als een groot België, verenigd in tegenstellingen dank zij een sterk Brussel en als het nodig is de afkoop van tegenstellingen door financiële transfers. Maar goed dat Merkel niet is meegegaan met zulke ideeën.

Verwarring à la de Liberalen in Europa is wat we in de huidige huidige Nieuwe Confrontatie met Rusland kunnen missen als kiespijn. Die vraagt vastberadenheid en vooral ook goed overleg met de VS. Dat is Merkel toevertrouwd.  Ze heeft ook in deze crisis bewezen wat ze waard is. Rustig maar met vaste hand gaat ze de confrontatie met Putin aan zonder de dialoog te verbreken. Ik denk dat Obama blij is dat hij iemand als Merkel aan zijn zijde heeft.

Angela Merkel (een digitale fotobewerking van Petrus)

Je zou nog kunnen overwegen om een stem uit te brengen op de PvdA en daarmee op Martin Schulz van de Duitse SPD en sinds 2012 voorzitter van het Europese Parlement. De socialisten zijn voor een Sociaal Europa als tegenwicht tegen het Europa van de Markt van de Liberalen en de Conservatieven. Mijn vrees is echter dat de socialisten teveel op de koers zitten van een Europa met te hoge schulden en sociale uitkeringen. Europa moet dringend veranderen wil het zich in de nieuwe wereld met opkomende landen als China, Brazilië en India staande kunnen houden. Werk moet prioriteit krijgen. Dat is beste vorm van armoede bestrijding en om uitkeringen te beperken. 

De voorman van de Europese Christen Democraten is de Luxemburger Jean-Claude Juncker. Hij is geen glamour politicus maar meer een van de lange termijn, met kleine en prudente stappen naar een stevig uitgebouwd Europa. Als Christen Democraat weet hij alles van subsidiariteit, een dringend gewenste houding in een tijd dat de VerBrusseling van Europa wordt gevreesd. En een goed tegenwicht tegen de neiging van de Sociaal Democraten tot teveel regelgeving van bovenaf.

Mochten de Christen Democraten de Europese verkiezingen winnen dan krijgt Angel Merkel in de persoon van Juncker een steunpilaar die mans genoeg is om met haar van mening te verschillen maar tegelijk op dezelfde lijn zit. Een overwinning van de Europese Socialisten onder leiding van de Duitser Schulz zou betekenen dat Duitsland op iets teveel niveaus aan het Europese stuur komt te zitten en teveel Duitsland aan de top van de EU is nu ook weer niet goed voor Europa. 

In Maastricht wordt vanavond (28 april van 19:00 tot 24:00 uur) het eerste Europese lijsttrekkersdebat gehouden zoals je op bijgaande LINK kunt zien.