 | |
| Simon Rozendaal (links) studeerde scheikunde in Delft en werkte vervolgens bij NRC Handelsblad, waarvoor hij de wetenschapsbijlage opzette. Hij ontving in 1979 voor zijn werk de Glaxo-award. Sinds 1986 is hij wetenschapsredacteur van Elsevier. Rozendaal is erelid van de Koninklijke Nederlandse Chemische Vereniging. Dr. Bjorn Lomborg is voorzitter van het Copenhagen Consensus Center en visiting fellow aan de Hoover Institution van de Stanford University. Het Copenhagen Consensus Centre is een denktank die onderzoek doet naar de slimste manieren om goed te doen. Voor dit werk werd Lomborg uitgeroepen tot een van de 100 meest invloedrijke mensen ter wereld van het tijdschrift TIME. |
Mijnheer Simon Rozendaal is een van de zeer spaarzame wetenschapsjournalisten tevens columnist in het weekblad EW die regelmatig kritische noten kraakt bij de algemeen aanvaarde klimaatleer en de klimaatfobie in het bijzonder. Hij krijgt daarvoor de ruimte in EW, het voormalige Elseviers Weekblad. Hij is een lichtpuntje in de duisternis van de doemdenkers. Hij houdt het hoofd koel in de verhitte debatten over smeltende gletsjers, uitstervende ijsberen, klimaatrampen, windmolen en zonnepaneel gekte en de jacht op fossiele bedrijven als Shell. Zijn wetenschappelijk mes is analytisch scherp met een soms ironische ondertoon.
Doemdenken is van alle tijden. Vroeger was het religieus, de ondergang van de wereld als straf van God en zo, tegenwoordig wetenschappelijk: de ondergang statistisch vastgelegd in grafieken. Een van de eerste doemdenkers was Malthus die waarschuwde voor overbevolking. De Club van Rome waarschuwde in 1972 voor overbevolking en uitputting van de aarde met zijn rapport‘Grenzen aan de groei’. In Nederland kreeg dit rapport veel gehoor. Ik denk omdat men in Nederland als een van de dichtst bevolkte landen in de wereld met een zwaar calvinistische achtergrond erg gevoelig is voor dit probleem.
Rozendaal signaleert een aantal moderne klimaat doemdenkers.
“In 1969 voorspelde de Amerikaanse bioloog Paul Ehrlich dat Engeland in 2000 niet meer zou bestaan. Rond die tijd poneerde zijn collega George Wald dat wanneer er geen drastische maatregelen zouden worden genomen, de beschaving in vijftien tot dertig jaar zou eindigen. In 1982 zei de directeur van het VN-milieuprogramma dat wanneer er niet naar hem werd geluisterd, er in 2000 een milieucatastrofe kwam met de impact van een kernoorlog.
In 1989 voorspelde een hoge VN-ambtenaar dat zonder drastische maatregelen na 2000 hele landen onder de zeespiegel zouden verdwijnen. In 2006 voorzag Al Gore dat we in tien jaar tijd het ‘point of no return’ gingen passeren. Dat had zich dus zes jaar geleden moeten afspelen, maar in een vers rapport van het Breakthrough National Centre for Climate Restoration is dit kantelpunt naar 2050 doorgeschoven: dan is de aarde grotendeels onbewoonbaar en houden naties op te bestaan.” (Simon Roozendaal, Waarom burgerlijke ongehoorzaamheid tegen ‘klimaatcatstrofe’ onzin is, EW 3 januari 2022)
Burgerlijke ongehoorzaamheid waar de schrijver Reybrouck voor pleit in zijn Huizingalezing brengt een oplossing van het klimaatprobleem geen millimeter dichterbij aldus Roozendaal in dezelfde column.
“Hét probleem van dit probleem is dat er geen oplossing voor is.
Greta Thunberg, David Van Reybrouck en Extinction Rebellion mogen het CO2-probleem dan pas sinds kort ontdekt hebben, er wordt al tientallen jaren van alles en nog wat geprobeerd om de CO2-concentratie te laten zakken. Dat lukt niet. De concentratie zakt niet, ze stabiliseert niet, ze blijft maar doorstijgen. Er valt zelfs geen minuscuul knikje in de grafiek te ontdekken.”
Vanwaar die somberheid van Van Reybrouck?
"Hij heeft het over een mogelijke temperatuurstijging van 4 à 5 graden aan het eind van deze eeuw, maar dat is gebaseerd op een oud business as usual-scenario van de internationale klimaatwetenschap (ook wel RCP8.5 geheten) dat inmiddels achterhaald is. Zoals twee toonaangevende klimaatwetenschappers in 2019 schreven in het gerenommeerde blad Nature: ‘Gelukkig – en dat is een woord dat wij als klimatologen heel weinig kunnen gebruiken – wordt de wereld die in RCP8.5 is verbeeld met elk jaar minder waarschijnlijk.’
Veel waarschijnlijker, ook gegeven de afspraken die zelfs landen als China en India bij de recente klimaattop in Glasgow maakten, is dat er de komende decennia nog anderhalve graad bijkomt, boven op die ene graad die we al achter de rug hebben. Dat gaat problemen veroorzaken, vooral nabij de polen, voor gletsjers en in het hooggebergte, maar het zijn temperatuurschommelingen die het leven op aarde eerder heeft meegemaakt en overleefd."
Roozendaal schaart zich in de rijen van de Deense econoom-klimatoloog Bjorn Lomborg, ook hij vindt dat de wereld veel te veel sombert over de klimaatverandering.
“De recente VN-klimaattop in Glasgow werd voorspelbaar bestempeld als onze "laatste kans" om de "klimaatcatastrofe" aan te pakken en "de mensheid te redden". Net als vele anderen waarschuwde de Amerikaanse klimaatgezant John Kerry ons dat we nog maar negen jaar hebben om het grootste deel van de "catastrofale" opwarming van de aarde af te wenden. Maar bijna elke klimaattop is gebrandmerkt als de laatste kans. Het instellen van kunstmatige deadlines om aandacht te krijgen is een van de meest voorkomende milieutactieken. Er is ons de afgelopen halve eeuw verteld dat de tijd zo goed als op is. Deze boodschap is niet alleen spectaculair verkeerd, maar leidt ook tot paniek en slecht beleid. Twee jaar geleden kondigde de Britse prins Charles aan dat we nog maar 18 maanden hadden om de klimaatverandering op te lossen. Dit was niet zijn eerste poging om deadlines te stellen. Tien jaar eerder vertelde hij een publiek dat hij 'had berekend dat we nog maar 96 maanden hebben om de wereld te redden'. In 2004 vertelde een grote Britse krant ons dat klimaatverandering zonder drastische maatregelen de beschaving in 2020 zou vernietigen. De Golfstroom stopte en megadroogtes en hongersnoden zouden leiden tot wijdverbreide rellen en een nucleaire oorlog. Niet helemaal wat er vorig jaar gebeurde.” ( Bjorn Lomborg, ’The comic crises of climate apocalypse - 50 years of spurious scaremongering’)
(wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten