IK HEB GESTEMD

 

De twee winnaars van het kabinet Rutte III. (bewerkt detail van een schilderij van Jan Steen, 'Zoals de ouden piepen, piepen de Jongen', 1665, Mauritshuis.

Ik heb gestemd en ben een teleurgestelde kiezer want mijn partij heeft verloren. Nee, niet SP of Groen Links maar CDA, ook een verliezende partij. Het was te verwachten want mensen stemmen in de eerste plaats op de persoon en pas op de tweede plaats op het partijprogramma. Journalisten en wetenschappers denken van niet omdat zij menen dat burgers rationeel kiezen.

Ik ben zo vrij te denken dat dit slechts gedeeltelijk waar is. De persoon van de lijsttrekker speelt een even grote rol. Kiezers willen zich in de lijsttrekker herkennen. Bij de laatste verkiezingen herkenden zich veel mensen in Rutte, een beetje volks, goedlachs, af en toe een leugentje voor bestwil, pragmatisch en niet fanatiek maar hij haalt ons door de Coronacrisis.

Kaag is de optimist (geluk maak je zelf) met een rotsvast geloof in vooruitgang en redelijkheid. Ze heeft een heilig geloof in de soevereiniteit van het individu. Daarmee sluit ze aan bij het levensgevoel van onze tijd en daarmee bij de kiezers. Het enige echte overtuigende en geloofwaardige eikpunt voor leven en welzijn ben je zelf tot aan je graf toe.

Van Wopke Hoekstra wordt ik als partijgenoot treurig. Er gaat zo weinig van hem uit, geen lach of humor, geen blik van verstandhouding, nooit laconiek of relativerend. Geen man van vlees en bloed zoals Rutte maar een man van de vergadertafel en dat nu spreekt minder kiezers  aan. Op zijn voorhoofd staat het woord saai terwijl het CDA niet saai hoeft te zijn want het heeft een mens en maatschappij beeld dat spannend, intrigerend, controversieel, raadselachtig, sociaal, individueel en diep menselijk kan zijn voor kiezer en politiek maar dan moet je dat wel voor het voetlicht weten te brengen.

Wat dat betreft winnen vrouwen als Ploumen en Marijnissen het nog van Hoekstra. Zij zijn menselijk en benaderbaar. Ploumen helaas iets te aaibaar en weifelend. Politici moeten ook daadkracht uitstralen al slaat dat soms nergens op. Marijnissen is een stuk levendiger en heeft een mooie lach. Waarom haar dat geen stemmen heeft opgeleverd is mij een raadsel.

Over de rest van de lijsttrekkers ga ik het maar niet hebben. Nou ja misschien Wilders nog, de vlees geworden bozigheid, de vijand van Rutte, de zwart-wit denker met een scherpe geest en goed van de tongriem. Altijd goed voor kwaaie kiezers. Tot slot Baudet, de slimme tovenaar met woorden, een snelle geest en een flair die onnederlands is, een acteur en een aansteller maar dat mag want hij  is nog jong en eigentijds.