OP WIE STEMMEN?

spotprent van petrus

Gisterenavond kwam mijn elektronisch stembiljet binnen. De bedoeling is om het uit te printen, de partij en kandidaat van die partij waar je op stemt aan te kruisen en in een enveloppe te doen waarop staat “Stembiljet”. Daarna deze gesloten enveloppe in een andere enveloppe doen en opsturen naar den Haag. Wij stemmers in het buitenland vallen namelijk onder de kieskring Den Haag. Daar vandaan ontvangen we ook alle instructies en benodigde enveloppen. Het is wat mij betreft in ieder geval goed georganiseerd.

Maar op wie en op welke partij ga ik nu stemmen? Mijn trouwe lezers hebben natuurlijk al het dikke vermoeden dat ik CDA zal stemmen. Dat is ook zo en wel op lijstaanvoerder Buma. Er zijn een paar redenen voor. Zo ben ik al jaren lid van die partij. Ik ben zelfs actief geweest in de afdeling Brussel. De laatste jaren kom ik niet meer op afdelingsvergaderingen maar ik blijf lid. Jongere mensen moeten nu maar het roer overnemen. Partijpolitiek heb ik mijn tijd wel gehad.

Ik beschouw de eerste negen partijen als serieuze partijen d.w.z. dat ze
niet alleen uit zijn op het behartigen van deelbelangen
maar ook bredere bestuurservaring hebben.
Vernieuwing is leuk maar in een moderne en komplekse maatschappij
als de onze kunnen we ons geen bestuurlijke puinhoop veroorloven.
De buitenstaander Trump in de VS is een aardig voorbeeld
van zo een puinhoop.

Als je lid bent van die partij, hoef je er niet persé op te stemmen. Je kunt bijvoorbeeld vinden dat je strategisch moet stemmen om erger te voorkomen. Veel mensen denken dat ze op de VVD moeten stemmen om zo te voorkomen dat Wilders met zijn eenmanspartij de grootste wordt. Ik doe dat niet. Ik stem op de partij en de persoon waarvan ik vind dat die het beste het landsbelang dienen zoals ik dat zie.

Ik loop ook nooit achter verkiezingsbeloften aan, zeker niet met geldelijke toezeggingen. Het is een vorm van omkoperij. In vroegere tijden boden kandidaten worsten, drank of geld aan. Meestal waren dat politici die eenmaal gekozen het minste belang stelden in de mensen die zich door zulke beloften lieten verleiden. Het is vandaag niet anders. Je hebt het gezien met Rutte. Hij werd premier maar was zijn belofte van een werknemersbonus van 1000 Euro alweer vergeten. Dat kan ook niet anders. De VVD is een partij voor de gegoeden: werkgevers, middenstand enz.

Dat brengt mij op het volgende punt. Ik ben een man van midden, het liefst een beetje links van het midden. Daarom ben ik in een ver verleden lid en actief geweest van de PvdA, ook een middenpartij, maar dan linkser dan het CDA. CDA en PvdA zijn zogenaamde mentaliteitspartijen. Hoewel ik niet praktiserend Christen ben, staat het CDA met zijn Christelijke uitgangspunten het dichtst bij mijn mentaliteit, mijn beleving van waarden en normen, mijn kijk op de overheid en de staat, op de maatschappij en de mens, op het individuele en het gemeenschappelijke. Dat wil niet zeggen dat ik het met die partij altijd en overal eens ben. Een partij is geen Paus wil ik als voormalig katholiek maar zeggen. Partij en leden zijn niet onfeilbaar, maar dat is natuurlijk niemand.

Tot slot vind ik dat Buma de meest geschikte premierskandidaat is. Wilders kan geen premier worden om de doodeenvoudige redenen dat hij politiek bedrijft op basis van strijdpunten en dat laat zich moeilijk verenigen met samenwerking. Rutte heeft zijn tijd gehad.

Dan zijn er 3 partijen over die ongeveer even groot zijn in de peilingen: CDA, D66 en Groen Links. Buma van het CDA is de aangewezen man als premier tussen Pechtold van D66 en Klaver van Groen Links. Hij heeft ervaring, is breed georiënteerd, heeft aansluiting bij brede lagen onder de bevolking, is fatsoenlijk en betrouwbaar. Kortom, geef mij Buma maar als nieuwe premier.