Posts tonen met het label volkswagen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label volkswagen. Alle posts tonen

donderdag 12 september 2024

WORDT DE ENERGIETRANSITIE EEN INDUSTRIEEL DEBACLE?

Amfibievaartuig in Oorlogsmuseum in Overloon.


Er is een industriële ramp op komst in Europa zoveel wordt wel duidelijk. Het begint met de autoindustrie die van Brussel na 2035 moet zijn overgeschakeld van brandstof aangedreven naar elektrische auto’s. Industriële massaproductie op afroep, de droom van veel wetenschappers en politici maar in de praktijk moeilijk of onhaalbaar. De autoindustrie is industrieel, technisch en maatschappelijk veel, veel complexer dan bijvoorbeeld  een enkele maanlanding organiseren en dat is al heel complex.

Wat zegt Carlos Tavares, de hoogste baas van Stellantis, een fusie combinatie van Fiat en Peugeot?

“Uiteraard respecteren wij de wetten en proberen ons best te doen met de elementen die ons worden opgelegd. Maar elektrificering is een technologie die gekozen is door politici, niet door de industrie”, zegt Carlos Tavares. De 63-jarige Portugees vindt dat de Europese Commissie de energietransitie niet op een verstandige manier aanpakt. Hij betwijfelt namelijk of Peugeot, Opel, Fiat, Chrysler en de andere merken uit de stal van Stellantis in staat zijn tegen 2030 enkel nog 100 procent elektrische voertuigen (EV) aan te bieden. “Er zijn goedkopere en snellere manieren om de uitstoot te verminderen. De gekozen methode laat de autofabrikanten niet toe creatief te zijn en met verschillende ideeën te komen.” (Automobielindustrie staat op de rem bij de Europese energietransitie)

Hij wijst ook op de CO2 voetafdruk van de batterijen in elektrische auto’s. Volgens hem moet een elektrische auto 70.000 km rijden voordat de CO2 voetafdruk van de batterij is gecompenseerd”. Hij pleit daarom voor de hybride auto. 

Maar die auto blijft duur met twee motoren; een verbrandingsmotor en een elektrische motor plus batterij. Die is alleen verkoopbaar als er flink subsidie bij komt want goedkoper produceren dan China kan niet. Ook niet door de productie te verplaatsen naar bijvoorbeeld Oost Europese landen wat al in veel gevallen is gebeurd.

Intussen wordt Duitsland d.w.z. Volkswagen c.s.vol in de industriële flank getroffen. De ene onheilstijding volgt na de andere.

“Niet alleen in België sluit VW Group een assemblagefabriek. Ook in Duitsland dreigt het nu voor het eerst in zijn bestaan een assemblagefabriek dicht te doen. Volkswagen bergt ook de belofte op dat het geen banen zal schrappen in Duitsland. In Duitsland werken er 120.000 mensen bij het merk Volkswagen. Voor de hele groep zijn het er nog veel meer, aangezien ook Audi, Porsche en MAN tot de groep behoren. VW kampt met dalende winstcijfers en overcapaciteit. In de eerste helft van 2024 was de winstmarge bij het merk Volkswagen gezakt tot 2,3 procent. Ceo Oliver Blume maakte zich bij de aandeelhouders sterk dat dat in 2026 opnieuw 6,5 procent moet zijn……

Vorige week raakte ook bekend dat Mercedes een van de twee ploegen in zijn Factory 56 schrapt. Factory 56 is een assemblagelijn die pas vier jaar geleden met grote trots in gebruik werd genomen in de fabriek in Sindelfingen, de grootste fabriek van Mercedes. Sindelfingen is de plek waar Mercedes zijn duurste modellen bouwt, zoals de S-klasse. Maar de vraag naar die luxueuze sedan is zo zwak dat Mercedes van twee ploegen naar een ploeg overschakelt op de lijn in Factory 56.” (De Standaard van 4 september j.l)

De gloednieuwe Europese commissaris Wopke Hoekstra probeert nog te redden wat te redden valt, zo lees ik in een vraaggesprek met hem.

Maar neem de ban op de verbrandingsmotor voor nieuwe auto’s per 2035. Het zijn uw christendemocratische partijgenoten in Duitsland die hieraan lopen te morrelen, terwijl het gros van de auto-industrie juist duidelijkheid wil.

‘Het gros van de ceo’s uit deze auto-industrie zei tegen mij: “Verschuif niet die datum, planning is belangrijk voor ons. We kunnen iedereen elektrisch laten rijden, maar zorg wel voor de voorwaarden, zoals voldoende laadpalen.” De discussie gaat hier vooral over de vraag of het gebruik van synthetische brandstoffen wel toegestaan moet blijven. Ik heb eerder gezegd dat ik dat meer een vraagstuk vind voor de luchtvaart.’” (Hoekstra in FD)

En dan hebben we het nog niet gehad over de Chinese concurrentie die veel goedkopere elektrische auto’s op de markt brengt en maar liefst 80% van de productie van autobatterijen heeft. 

“De Eurocommissaris voor klimaatzaken sprak van een onhoudbare situatie, waartegen Brussel in actie moet komen. ‘Europa heeft echt een Chinaprobleem. Het laat onze economie ontsporen en vergroot onze afhankelijkheid. Dat is onacceptabel.’” (idem FD)

Het zal duidelijk zijn dat Europa zijn industriële voorsprong dreigt kwijt te raken aan China en daarmee de regie over de industrie die pilaar en symbool is van de Europese welvaart.

 

maandag 30 juli 2012

DE KRACHT VAN DUITSLAND



Al fietsend door dorpjes en kleine stadjes in het Zwarte Woud besef ik opnieuw hoe goed georganiseerd en proper Angela Merkelland is. Alles is goed onderhouden, de huizen, de wegen, de bossen, de velden en wat al niet meer. De welvaart of moet ik schrijven de rijkdom spat ervan af. Je vraagt je af hoe dat komt.

Duitsers zijn niet alleen harde werkers, maar ook taai, technisch inventief en grundlich. Het automuseum in Schramberg getuigt ervan. Meteen na de Tweede Wereldoorlog, waarin het land zo goed als vernietigd werd, bouwden ze Amerikaanse jeeps om tot mobiele houtzagerijen zodat de productie van ik noem maar wat – koekoeksklokken - weer meteen op gang kwam. Messerschmitt mocht van de geallieerden dan wel hun gevaarlijke vliegtuigen niet meer bouwen dat weerhield het bedrijf niet om direct over te schakelen naar de productie van kleine auto’s. Volkswagen, DKW (de latere AUDI) en BMW volgden al spoedig. NSU motors en Zündapp brommers waren in de jaren vijftig van de vorige eeuw ook in Nederland populair.


Het is ook het land van de vakman die zijn bedrijf dank zij zijn inventiviteit en creativiteit, ook op de wereldmarkt, weet uit te breiden tot een middelgroot of zelfs groot bedrijf. Bijna elk dorp of stadje heeft zijn eigen bedrijvenpark waar niet alleen landbouwmachines worden gerepareerd maar met de modernste technieken (ik zie een fabriek voor lasertechniek in Aichhalden en in Schiltach voor licht gewicht autovelgen) producten voor de wereldmarkt worden gemaakt. Het Duitse platteland en zijn industrie zijn perfect geïntegreerd. Het platteland is al lang geen land meer van boeren dankzij de prima onderhouden infrastructuur aan wegen waarin trouwens de fietstoerist niet wordt vergeten. Overal fietspaden en bewegwijzering. De Duitsers streven ook hier naar perfectionisme.

Maar er is meer. Merkelland is ook een stabiele democratie met een betrouwbare wetgeving waarop investeerders kunnen vertrouwen. Zoiets helpt de economie ook vooruit net zoals de stabiele arbeidsverhoudingen. Natuurlijk komen  er ook arbeidsconflicten voor. De grote en machtige IGMetaal wil af en toe wel eens een fikse speldenprik in de vorm van staking of demonstratie uitdelen aan werkgevers of overheid maar is uiteindelijk altijd weer bereid tot overleg. Het Duitse overlegmodel werkt wel zo goed of misschien wel beter dan het Nederlandse poldermodel.


Maar soms krijg ik de kriebels van zoveel perfectie. Het lijkt me niet gezond om alle verrassingen in het leven uit te willen sluiten. Het leven moet wel ook een avontuur blijven anders gaan we straks allemaal dood aan verveling. Dat kan toch ook niet de bedoeling zijn.