DE FIETSPOMP: WONDER VAN TECHNIEK, DESIGN, EENVOUD, FUNCTIONALITEIT EN DUURZAAMHEID

 

 "De Fietspomp: Wonder van Techniek, Design, Eenvoud, Functionaliteit en Duurzaamheid." , beeldcollage ontworpen door petrus nelissen.

102. VAN DE REGEN IN DE DRUP. BBB BRENGT NIEUWE GELUIDEN OVER ENERGIETRANSITIE

 

De verkiezingsoverwinning van BBB brengt nieuwe geluiden in het debat over energie transitie, stikstof en klimaat.

Sinds de overwinning van de BBB bij de provinciale verkiezingen beginnen er andere geluiden te klinken waaronder in een artikel in FD. Daarin komen twijfels naar voren, twijfels over de technocratische aanpak met bijbehorende depolitisering, twijfels over de kosten, twijfels over de technische haalbaarheid en ja twijfels over het draagvlak onder de bevolking.

Ik citeer Han de Jong, voormalig hoofd econoom van ABN-AMRO en nu 'huiseconoom' van BNR Nieuwsradio: 

'De mensheid heeft enorme stappen voorwaarts weten te zetten in welvaart telkens als werd overgeschakeld naar energiebronnen die efficiënter, goedkoper en betrouwbaarder waren. Nu gaan we het omgekeerde proberen. We kunnen al onze wijsheid inzetten om dat in goede banen te leiden, maar het neemt niet weg dat we nu gaan omschakelen naar energiebronnen die mínder betrouwbaar, minder efficiënt, en zeker duurder zijn. Hoe je het wendt of keert: het gaat welvaart kosten. Dat kan niet anders. Prima, als je zegt: dat heb ik er voor over. Maar dat moet je er dan wel bij vertellen.' 


Als ik dit lees knipper ik met mijn ogen. Ik kan het haast niet geloven. Laat Ed Nijpels het maar niet horen, de klimaat betweter van Nederland. We zijn aan het overstappen naar onbetrouwbare, minder efficiënte en dure energiebronnen.

Lex Hoogduin, hoogleraar economie in Groningen vraagt zich af of de kosten opwegen tegen de baten.

'Die vraag wordt niet gesteld. Het onderwerp is sterk gejuridiseerd, vanuit het idee: als je als overheid maar zegt dat de uitstoot in zoveel jaar zoveel naar beneden moet, dan gebeurt het vanzelf. Maar er is helemaal geen blauwdruk. Zo'n overgang zou wereldwijd een centrale planning vergen waarbij de Sovjet-Unie verbleekt. Onmogelijk. Er worden technieken ingezet die nog helemaal niet zijn uitontwikkeld. Zeer kostbaar en zeer riskant.’ (Te vinden in het FD artikel 'Verduurzaming is te veel een feestje voor ambtenaren en consultants'.
)

Dat Sovjet Unie gevoel heb ik al geruime tijd wanneer ik lees over de energietransitie en hun fanatiekste  aanhangers. Ik heb de indruk dat ze het liefst de democratie opzij zouden zetten. Ik heb me wel eens afgevraagd of dat nu de link is tussen links, klimaat en energie transitie? Links heeft altijd verlangd naar centrale planning en zonodig autoritair besturen als het om het goede doel gaat.

Neem nou bijvoorbeeld Trouw. Daar wordt onder het mom van denk experiment voorgesteld om ouderen boven de zeventig niet meer te laten stemmen want zij zijn immers niet de toekomst dus waarom zouden zij nog mogen stemmen over de toekomst? In een klap heb je dan het probleem opgelost van de BBB verkiezingszege. Toch een héél akelige gedachte, ook bij experiment,  die je niet verwacht bij een krant als Trouw. Misschien moet men daar ook eens kritisch gaan kijken naar de zogenaamde consensus theorieën over klimaat.

 

DE MAN MET DE TURBO OP ZIJN HOOFD

'De man met de turbo op zijn hoofd', Madagaskar 2013.

Het is niet mijn gewoonte om een foto uit te leggen. Het helpt meestal ook niet. Of je ziet het of je ziet het niet. Het is een kwestie van beeldgevoeligheid en daar kun je als buitenstaander weinig aan veranderen. Toch wil ik voor deze keer als bij uitzondering een woordje wijden aan de bovenstaande foto.

Hoewel je dat op het eerste gezicht zou kunnen denken is dit is geen foto voor een campagne tegen armoede. Het is ook geen foto van een slachtoffer van armoede. Integendeel juist, dit is een foto van een waardige man. Een foto dus over waardigheid. Waardigheid ondanks zijn blote voeten, zijn armoede en zijn lage sociale status. Voor waardigheid heb je geen Armani pak nodig of een luxe auto of een mooie vrouw naast je. Waardigheid is een waarde op zich en dus in beginsel onafhankelijk van armoede of rijkdom. Maar uiteindelijk kunnen zowel rijkdom als armoede de waardigheid van iemand wel aantasten. We hebben dan medelijden met zulke mensen. Ze zijn slachtoffer van de omstandigheden geworden. Ze beschikten niet over de geestelijke weerbaarheid om hun waardigheid te behouden. Dat is tragisch.

Het is ook een foto over duurzaamheid. Het is duidelijk dat de man op de foto heel wat minder beslag op de aarde en de natuur legt dan bijvoorbeeld de gemiddelde Nederlander. Voor de Nederlander haast onvoorstelbaar veel minder. Wij kunnen ons zijn leven daarom nog maar nauwelijks meer voorstellen. Toch is het niet zo heel lang geleden dat ook in onze contreien veel mensen met zo weinig leefden. Dank zij onze voorvaderen hebben wij het nu materieel een stuk beter. Of ons geestelijk leven er ook beter op is geworden, is de vraag. Misschien bij de een wel en bij de ander niet, wie zal het zeggen?

Het is ook een foto met symboliek. De man heeft al een weg afgelegd in zijn leven. De weg naar de toekomst is daarentegen nog onbekend al geeft ons de foto al wel een vermoeden daarvan. De boom staat voor de natuur die er altijd zal zijn. De accu van het merk Turbo die hij op zijn hoofd draagt, getuigt van zijn economische en maatschappelijke activiteit. Hij onderneemt iets om van te leven.