OORLOGSBULLETIN 26

 

Twee Syrische asielzoekers tevens vrienden in Oss.

De oorlog in Oekraïne heeft een einde gemaakt aan het zelfvertrouwen van het westen en dan vooral de EU. Tot voor kort was de gedachte dat uiteindelijk de rest van de wereld graag wil zijn zoals wij en dat we dat het snelste bereiken door handel met ze te drijven en tegelijk de universele mensenrechten te promoten. Daar hebben de mensen die het slechter hebben dan wij hier in de EU wel oren naar.

Ze willen graag onze welvaart delen daarom komen ze massaal naar Europa en vanuit Latijns Amerika naar de Verenigde Staten. Vluchtelingen of asielzoekers worden ze genoemd maar dat is maar een deel. Als je de Oekraïners niet meetelt een klein deel. De meerderheid is op zoek naar welvaart. Ik geef ze geen ongelijk maar of dat vol te houden is voor de EU en de VS is de vraag.

Welvaart delen gaat tot op zekere hoogte daarboven zal het meer en meer betwist worden. Als ik het goed heb, zijn we op dat punt aanbeland. De grenzen van ons gastvrijheid en vrijgevigheid komen in zicht. De vraag is of onze politieke managers dat in de gaten hebben en of ze wel weten wat ze eraan moeten doen. Als ik het olijke gezicht zie van migratieminister Eric van der Burg twijfel ik of hij wel beseft met wat voor een probleem hij te maken heeft. Waarschijnlijk denkt hij dat door uit te stralen dat het goed komt ook vanzelf goed komt. Die houding kan hem wel eens zuur opbreken.

Politiek staan veel landen helemaal niet te springen om te worden zoals wij. De oorlog van Rusland tegen Oekraïne spreekt voor zich. Rusland wil niet dat de Oekraïne een westers georiënteerd land wordt, laat staan een EU land. Zo een land vormt een regelrechte bedreiging voor het autocratische Rusland. Dat heeft Putinski goed begrepen.

Een westers georiënteerd land als Oekraïne, dat ook nog eens dicht bij de Russische cultuur staat, de verwantschap tussen Oekraïne en Rusland is heel groot, is op den duur een regelrechte bedreiging voor het autocratische Rusland. Tot aan de opstand op het Maidanplein deelden Oekraïne en Rusland een autocratische bestuurscultuur en politiek met bijbehorende nomenclatura en corruptie. Maidan was het begin van het einde van het autocratische Oekraïne. Rusland zal er samen met Wit Rusland, een al even autocratische land, er alles aan doen om dit te beletten.

Het recente ingrijpen van het dictatoriale communistische China in de democratische cultuur van Hong Kong maakt een einde aan de verwachting dat onderlinge handel en wederzijdse kapitaalinvesteringen en productie tot politieke convergentie zal leiden tussen China en het Westen. De ontwikkelingen laten het omgekeerde zien. Hoe sterker China wordt, met dank aan de handel, technologie en de investeringen uit het Westen, hoe meer het streeft naar een uitbreiding van haar autocratische op communisme gestoelde politieke systeem.  China eist net als Rusland een eigen plaats op in de internationale arena ten koste van Europa en als het even kan van de VS.

Er zit voor Europa niks anders op dan de bakens te verzetten. Een verzoeningspolitiek gebaseerd op handel en mensenrechten is voorlopig onmogelijk. Wat ons Europeanen wacht is de confrontatie en dan is het goed te beseffen dat we numeriek in de minderheid zijn. Niets minder dan de toekomst van Europa staat op het spel.