 |
| Ijzerfabriek in Mexico-Stad 1979 |
We waren getipt door een vakbond over het bestaan van een ijzer en staalfabriek
waar de arbeiders onder mensonterende, negentieneeuwse omstandigheden moesten werken.
Toen we er aankwamen geloofden we ons ogen niet.
Bestond dit nog in deze tijd? Hoe was dit mogelijk?
Denk nu niet dat dit nog normaal was in de jaren zeventig van de vorige eeuw,
want dat was het echt niet.
In Mexico stonden toen moderne bedrijven vaak van multinationale bedrijven.
Hun lonen mogen dan veel lager zijn in die moderne bedrijven dan bij ons,
de werkweken langer maar voor de rest waren ze redelijk fatsoenlijk en veilig.
Maar een ijzer en staalfabriek dat met touwtjes aan elkaar hing,
met nauwelijks enig verlichting, een onhoudbare hitte als gevolg van de brandende smeltoven
hadden we ons nooit kunnen voorstellen.
Het ergste was het productieproces.
Eerst werd een blok staal in een oven gegooid.
Eenmaal goed verhit werd de blok er met een lange tang uitgehaald
en op de cementen vloer gegooid.
Een andere arbeider begon de blok uit elkaar te trekken
tot er een lange dikke draad over de vloer kronkelde.
De vonken spatte van het verhitte metaal af.
De arbeiders dansten er omheen.
op mijn vraag of er geregeld ongelukken gebeurden,
lachten ze schaapachtig.
Geen werk voor bange mannen vonden ze.
De gloeiend hete reep ijzer werd daarna door 2 arbeiders
tussen de rollen van een wals gelegd,
waartussen hij in de gewenste vorm werd geperst.
Eenmaal op de juist lengte werd de reep door geknipt.
 |
| De wals |
Ik moet er voor de goede orde nog bij vertellen dat ik in 1992 in Litouwen,
Roemenië en Wit Rusland fabrieken heb bezocht
waar de werknemers en in dit geval ook vrouwen,
zulke onder vroeg negentieneeuwse omstandigheden werkten.
Geen of nauwelijks verlichte werkvloeren en banken,
levensgevaarlijke productieprocessen,
geen beschermende kleding,
lange werkdagen en uiteraard ook lage lonen.
 |
| De afgewerkte betonijzers en repen. |
 |
| Even een frisse neus halen buiten. |
 |
| De filmploeg voor het staalfabriekje aan het werk. Van buiten ziet het er net zo vervallen uit als binnen. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten