VLAAMSE BROEDERMOORD

Een tekening van Petrus

Gisterenavond was ik waarschijnlijk met duizenden kijkers en 2 journalisten van VRT Terzake getuige van de voorbereidingen voor een Vlaamse politieke broedermoord. Allemaal betuigden ze hun respect voor de overwinnaar van de verkiezingen en gunden hem de eer het initiatief te nemen voor de vorming van een regering in Vlaanderen en België, maar hun houding en blikken spraken van verraad. De verraderlijkste onder hen was de Christendemocratische partijleider Wouter Beke. De wraakzuchtigste was de socialistische partijleider Bruno Tobback, de zoon van de oude Tobback. De intellectuele verrader was Wouter van Besien, partijleider van Groen. De listigste was Gwendolyn Rutten, partijleidster van Open VLD. Partijleider Gerolf Annemans van Vlaams Belang stond er bij als een geest uit het verleden (zijn partij is met een verlies van 9 zetels zo goed als verdwenen) die de toekomst zag. Overwinnaar Bart de Wever , partijleider van het N-VA en burgemeester van Antwerpen, bleef als onaangedaan kijken.

De N-VA heeft een nog nooit vertoonde verkiezingsoverwinning behaalt. Niet alleen in Vlaanderen maar in heel België is de N-VA de grootste partij geworden. In de Kamer (in Nederland is dat de Tweede Kamer) heeft het N-VA 33 zetels. De Franstalige socialistische partij PS is de tweede partij met maar liefst 10 zetels minder. De Vlaamse Christendemocraten zijn de derde partij met 18 zetels. Volgens de democratische regels van evenredige vertegenwoordiging zouden ze net zoveel zetels moeten hebben als de Franstalige socialisten, maar die zijn in België niet geldig om de Franstalige minderheid te beschermen tegen de Vlaamse meerderheid. Hetzelfde zien we bij de Liberalen. Hoewel de Vlaamse en Franstalige liberalen bijna evenveel stemmen hebben behaald (net geen 10%) heeft de Vlaams liberale partij Open VLD 14 zetels en de Franstalige MR 20 zetels.

De grootste verliezer is de socialistische partij van premier Elio di Rupo. Desondanks blijven de socialisten de grootste partij in Wallonië. De Vlaamse socialistische partij is een kleine verliezer en behoudt daardoor zijn 13 zetels in de Kamer. Samen zijn ze dus nog goed voor 36 zetels, groter dus dan de N-VA. Dat verklaart waarom na de verkiezingsuitslagen de socialistische leiders over en weer van de taalgrens, het plotseling over een socialistische familie hadden alsof de twee niet al decennia gescheiden zijn. De dreiging van het N-VA om mee te doen aan de politieke macht in België blijkt de traditionele politieke elite van de twee socialistische partijen na tientallen jaren van scheiding alvast weer naar elkaar toe te brengen. De messen worden geslepen om de N-VA uit de regering te houden. Verdergaande opsplitsing van België en drastische hervormingen in het sociale stelsel die met name Wallonië zullen treffen, moeten koste wat koste worden tegengehouden.

Hoe zit het met de vroeger zo machtige christendemocraten? De begrafenis van een van hun laatste machtige boegbeelden, voormalig premier, staatsman, burgemeester en Europarlementslid Jean Luc De Haene, leek haast wel symbolisch voor hun neergang. Maar tegen alle verwachtingen in werd de christendemocratische volkspartij CD&V een kleine winnaar met een zetel winst (18 zetels) waarmee ze ook nog eens de sleutel in handen kreeg voor de vorming van of een regeringscoalitie rechtsom met N-VA en Open VLD of een regeringscoalitie linksom met de socialisten. Rechtsom betekent aan Vlaamse kant een meerderheidscoalitie van N-VA, CD&V en de liberale Open VLD. Aan de Franstalige kant zou een minderheidscoalitie van Franstalige christendemocraten (CDH) en liberalen (MR) volstaan. Samen hebben ze dan 94 van de 150 zetels in de Kamer.

Maar zoals op de TV was te zien, worden voorbereidingen getroffen om een coalitie linksom te vormen zodat N-VA buiten de macht kan worden gehouden. De N-VA mag dan het grootste Belgische gezin zijn, de politieke elite heeft besloten dat het een asociaal gezin is en dus mag het niet mee doen. De traditionele politieke elite (met veel zonen van de vroegere leiders) neemt zijn beschermingsmaatregelen. Aan Vlaamse kant wordt het dan een coalitie van christendemocraten met socialisten en liberalen (listige liberale Gwendolyn speelde op TV een en al openheid naar de N-VA omdat ze goed weet dat ze net zo goed linksom kan meespelen) met samen 45 zetels. Aan Franstalige kant betekent linksom een coalitie van socialisten, christendemocraten en liberalen met samen 51 zetels. Een meerderheid van 96 zetels, 2 meer dan de centrumrechtse coalitie én de kans voor de christendemocraten om de premier te leveren. Want zonder hen is immers deze coalitie onmogelijk. Geen wonder dat de christendemocratische partijleider Verbeke zo verbeten keek. Hij had zijn mes al klaar. Vlaams premier Kris Peters zal het allemaal met genoegen hebben aanschouw. Hij is immers kanshebber om premier te worden van heel België en zo'n kans laat je niet glippen.

Het zou mij zeer verbazen als de Wever de Vlaamse christendemocraten zou kunnen overtuigen met hem in zee te gaan. En al zouden ze dat doen dan zullen de Franstaligen niet meewerken. Hoe hoog die ook van de toren blazen over democratie en respect voor verkiezingsuitslagen, ze kunnen en willen zich geen Bart de Wever als premier van België voorstellen. Dus uiteindelijk kunnen de christendemocraten straks ook nog hun handen in onschuld wassen. Niet zij hebben de regering de Wever geblokkeerd maar de Franstaligen. Op naar de volgende ronde over 5 jaar. Wie dan leeft wie dan zorgt.