WORDT HET WINTER OF ZOMER NA DE ARABISCHE LENTE?

Khaddaffi is dood. Wat nu? Ik heb al heel wat speculaties gelezen. Net als de andere Arabische dictators laat hij een sociaal-maatschappelijke woestijn achter. In de loop van zijn heerschappij is elk sociaal en politiek verband vernietigd. Er is niks wat de Libiërs bindt behalve  hun haat tegen de dictator en hun geloof. Geloof en kerk was ook het enige wat nog was toegestaan onder Khadaffi. Dat zal dus zeker op de een of andere manier terugkeren in de Libische politiek net als in Tunis en Egypte.

Zou er een verband bestaan tussen islam en politieke dictatuur? Als je de Arabische wereld overziet dan zou je haast denken van wel. Of is het puur toeval dat democratie en mensenrechten in het Christelijke westen zijn ontstaan en niet in de Moslimwereld? Dat zou onderwerp kunnen zijn van studie. Wie weet wat dat oplevert. In ieder geval is de val van de Egyptische, Tunesische en Libische dictatuur mede het gevolg van Westerse invloeden waaronder ook nog technische ontwikkelingen als die van internet, mobiele telefoons en Facebook. In Libië dan ook nog met hulp van de NATO.

Maar hoe je het ook bekijkt de Arabische wereld is er tot nu toe niet in geslaagd om zich te moderniseren waaronder dus ook niet democratiseren met als gevolg dat het geen rol speelt op het wereldtoneel.  Behalve met olie en dan hebben we het vooral over het Saudische schiereiland en uiteraard met internationale terreur. Voor de rest is het Arabische volk er een van verliezers.

De ergste verliezers onder hen zijn dan de Palestijnen. Sinds ik de krant kan lezen, lees ik over terreur door en voor Palestijnen tegen Israël en de rest van de wereld. Maar wat heeft dat hen pakweg de laatste vijftig jaar opgeleverd? Niks, helemaal niks behalve dat ze nog steeds in kommervolle en ellendige omstandigheden leven. Natuurlijk, zij geven daar Israël en de rest van de wereld de schuld van maar kun je dat na 50 jaar nog volhouden?

In die tijd is er immers heel wat in de wereld gebeurt: het Communisme ingestort, China een mogendheid geworden, India en Brazilië op weg om uit de armoede te geraken en de ETA en de IRA houden het geweld en de terreur voor gezien.  Maar de Palestijnen met Hamas of Hezbollah staan nog steeds nergens. Het ziet er ook niet naar uit dat ze in de toekomst met hun politieke radicalisme, hun onvermogen om internationaal hun gelijk met compromissen te halen, hun onkunde om ook maar enige welvaart te scheppen voor hun eigen mensen, wel ergens zullen staan.

Maar laat ik niet wanhopen en er vanuit gaan dat het op een dag toch allemaal goed zal komen. Dat de bevrijde landen Libië, Tunesië en Egypte niet opnieuw geknecht zullen worden, dat Jemen en Syrië zich ook zullen bevrijden en dat de rest van de Arabische wereld, de Palestijnen incluis ook het licht zal zien.