 |
| Bij de val van Rutte 4 betreden drie vrouwen de politieke arena in de strijd om de macht. Vlnr: Mona Keijzer, Caroline van der Plas en Dilan Yeselgöz. Hun lot is in handen van de kiezer. (Dank aan Ferdinan Bol, Drie regentessen van het leprozenhuis in Amsterdam, 1668, Rijksmuseum) |
Onder invloed van Samsom, een voormalige Greenpeace medewerker, verkwanselde de PvdA zijn traditionele agenda voor solidariteit met de werkende mens voor milieu en klimaat.
Het woord solidariteit bleef in PvdA kringen hangen als een nagalm uit het verleden totdat het door de nieuwe generatie afgestudeerde sociaal democraten werd vervangen door de technisch, bestuurlijke term herverdeling.
Dat krijg je als je een Centraal Planbureau instelt. De mensen van vlees en bloed verdwijnen achter de cijfers. Mensen worden plannen. Het contact met het echte leven gaat verloren.
Daarom kan de huidige generatie PvdA’ers herverdelen, privatiseren en individualiseren. Hun nieuwe thema’s passen meer bij hun academisch kosmopolitisme dan bij de mensen ten lande: vluchtelingen, digitalisering, minderheden, racisme, discriminatie, de stikstofdeadline en klimaaturgentie.
Zo wordt Nederland gesteund door de wetenschap overgenomen door technocraten. De Nederlandse liefde voor planning van bovenaf (zie CPB en Plan Bureau voor Leefomgeving), een liefde die van oudsher diep zit in de PvdA, leidt tot deadlines voor stikstof, warmtepompen en nog meer van die onzalige ongein. Een normaal mens beseft dat dit maatschappelijk en politiek moet vastlopen.
Symbolische acties vanuit de Randstad tegen de Nederlandse folklore -het mag ook cultuur heten - van Sinterklaas en zwarte piet, Paasvuren en Oudejaarsgewoonten ontredderden opnieuw de achterban. Niemand van de PvdA die het opneemt voor de folklore, niet een klein woordje van uitleg.
Nu willen de technocraten van PvdA samen met Groen Links op basis van technocratische eisen rond klimaat en milieu Nederland totaal vertimmeren. God zij dank hebben ze een politiek leider die net als zij gelooft in centraal geplande samenleving. Zijn naam is Timmermans, een goddelijke verwijzing naar vertimmeren.
In zijn Abel Herzberglezing verkondigt Frans Timmermans dat herstel van de vertrouwensrelatie tussen burger en overheid voor hem essentieel is. Om te laten zien dat het hem menens is, haalt hij het zwarte piet verhaal uit de oude doos. Hij heeft niet eens door dat de wijze waarop de PvdA met dat thema is omgegaan, voor veel PvdA kiezers een reden was om zijn partij voor gezien te houden.
Nee, ook Timmermans beseft niet dat hij op de verkeerde golflengte zit als het om zijn voormalige partij gaat. Integendeel, hij is de vlees geworden bestuurder die de taal spreekt van beleidsnota’s en vergaderstukken gelardeerd met academisch beschouwingen. Zijn handen jeuken om vanuit den Haag Nederland centraal te gaan vertimmeren.
“In tijden van grote veranderingen, met veel uitdagingen en zelfs bedreigingen, is het belangrijk dat politici de moed en de integriteit opbrengen om mensen te vertellen wat ze moeten horen, ook al is het niet wat ze willen horen of liever niet mee geconfronteerd willen worden.”
Ik ben benieuwd wat de kiezers straks vinden van deze wel erg zelfbewuste Timmermans. Misschien wordt het wel de wraak van Zwarte Piet?
Mee eens!
BeantwoordenVerwijderen