Klimaatkranten zijn kranten die veel, heel veel schrijven over klimaat maar dan een kant van het verhaal die van het officiële beleid. Kritische kanttekeningen bij de officiële lezing van IPCC en de overheid lees je zelden of nooit. Het is of er geen andere wetenschappelijke opvattingen, andere invalshoeken bestaan. Die kranten met hun redacties hebben zichzelf wijs gemaakt dat die er ook niet zijn. Ik zou me diep schamen als ik bij zo ene kritiekloze krant zou werken.
Iedereen die kranten leest, weet welke kranten ik bedoel. Ik noem er drie: NRC Handelsblad (ooit de beste krant van Nederland), de Volkskrant (ooit de arbeiderskrant van Nederland) en Trouw (ooit christelijke verzetskrant).
Wat die drie kanten gemeen hebben, samen met nog andere media, is dat ze altijd en eeuwig nooit iets anders berichten dan wat hoort tot de officiële klimaatopvattingen, te weten het VN klimaatrapport en de daaruit afgeleide EU en Nederlandse beleidsdoelen. Dat leidt tot bijna dagelijkse berichten over de dreiging die uit zou gaan van klimaatverandering die intussen dan ook veel betekenend klimaatcrisis is gaan heten.
Die klimaatcrisis wordt op onverantwoorde wijze aangewakkerd door VN algemeen secretaris Guterres. Vorig jaar zei hij op een klimaattop dat we op de snelweg naar de klimaat hel zitten met de voet op het gaspedaal. Het woord hel herinnert ons aan hel en verdoemenis wat vroeger vanaf de kansel in kerken werd verkondigd wat gelovigen te wachten stond als ze zich niet aan de voorschriften hielden. Guterres streeft hetzelfde effect na.
Om het nog eens aan te dikken, spreekt hij tegenwoordig niet meer van global warming maar van koken alsof de aarde op een heet vuur staat. Een angstaanjagend beeld dat nog een versterkt wordt door de beelden van bosbranden die deze zomer bijna dagelijks door de media en vooral ook het NOS journaal over ons uitgestort zijn.
De klimaat, milieu en natuurgroepen doen daar nog eens een schepje bovenop. Zij durven met droge ogen te suggereren dat de ondergang van de wereld nabij is mits we hun petities ondertekenen en uiteraard flink wat ledengeld betalen of donaties geven. Zij zijn de moderne pastoors en dominees die profiteren van de angst voor onze ondergang.
Wat de klimaatkranten, media en milieugroepen nadrukkelijk niet doen, is de zaak nuanceren laat staan dat er feiten zijn die de klimaatverandering in een ander licht plaatsen. Elk ander geluid wordt als niet relevant, onwetenschappelijk, niet terzake doende of politiek ongewenst verklaard. Dat doet afbreuk aan onze open maatschappij waar vrije uitwisseling van (wetenschappelijke) gedachten, ideeën en meningen de basis vormt van waarheidsvinding. Helaas hebben de drie klimaatkranten daar lak aan. Ze zijn liever klimaat bevlogen dan evenwichtig en bedachtzaam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten