BOB ROSS

Bob Ross (1942-1995) voor een van zijn kenmerkende romantische doeken. Zijn lessen zijn nog altijd te vinden op YouTube

 

Lang geleden zag ik toevallig op TV een schilder met een grote bos haar, dezelfde bos als die van de zwarte Amerikaanse activiste Angela Davis, maar dan donkerblond. Tot mijn verbazing schilderde hij tijdens de uitzending in ongeveer een half uur een landschap met op de voorgrond bomen, een beekje en op de achtergrond bergen, wolken en zacht zonlicht.

Terwijl het uit zijn handen kwam alsof het niks was sprak hij de kijkers toe met een zachte, geduldige stem. Hij gaf afwisselend summiere uitleg over het gebruik van een kleur of een penseel, een commentaar op wat hij op het doek zette en af en toe ook een aanmoedigend woord dat iedereen dit kan schilderen.

Ik heb hem later nog wel eens een paar keer gezien, altijd met dezelfde manier van doen en altijd hetzelfde thema wat je het beste kunt omschrijven als paradijselijke natuur. Zijn schilderijen zijn eenvoudig van opzet met lichte variaties tussen soorten bomen, zonlicht, beekjes, meren, watervallen, met op de achtergrond bergen die vriendelijk tegen de lucht al dan niet met wolken aftekenen.

Nergens een spoor van dreigende wolken met onweer of storm op komst. Regen komt niet voor op zijn schilderijen. Het is een vredige wereld, op het saaie af en dus rustgevend. Zijn schilderijen zijn bijna meditatief zoals ook zijn manier van spreken.

Op zijn doeken komen geen mensen of dieren voor die de paradijselijke rust zouden kunnen verstoren. Soms schildert hij een verlaten schuur of hut als teken van menselijke aanwezigheid. Ze liggen verscholen en enigszins onopvallend tussen het groen.

Ik denk dat hij met zachte stem sprak om de rust van de natuur op zijn canvas niet te verstoren. Met steeds dezelfde kleding, een wit hemd en spijkerbroek, bleef hij op de achtergrond. Dat alles werd zijn handelsmerk in de 400 uitzendingen die hij uiteindelijk al schilderend maakte.

Hoewel de kijker de indruk krijgt dat elk landschap als vanzelf uit zijn hand kwam, bereidde hij elk canvas zorgvuldig van tevoren. Zijn spontane schilderwerk was grotendeels een pose al verstond hij zijn vak natuurlijk wel. Hij zorgde ook altijd dat er een exemplaar klaar stond voor het geval er iets zou mis gaan. Van elk doek zijn er dus twee.

Bob Ross is een Amerikaanse schilder die de droom van alle mensen schilderde, die van de ongerepte natuur, een droom die ondanks alle technische ontwikkelingen en vooruitgang met torenhoge flats en reuze cruiseschepen de mensen blijft fascineren.

Die droom bracht hij op Amerikaanse wijze tot leven op zijn doeken met een uitgekiend systeem van voorbereiding, presentatie en uiteraard commercialisering. Marketing tot in de puntjes zoals Amerikanen en met hen de halve mensheid het graag ziet. Sinds zijn dood beheert Bob Ross Inc.  zijn nalatenschap met opleidingen in het schilderen volgens de Ross methode maar ook mokken, vlaggen, truien enz. met zijn portret of een van zijn schilderijen.