donderdag 15 december 2022

WOKE

De politieke partij Bij1 met als onbetwist leider het Tweede Kamerlid Sylvana Simons is het icoon van de Nederlandse woke-beweging. De invloed van haar partij reikt dankzij de woke-beweging verder dan de ene zetel die de partij in de Tweede Kamer heeft sinds de verkiezingen in 2021. In de peilingen komt de partij tot nu toe niet verder dan 1 zetel. De woke beweging is een stedelijke beweging en kan sociologisch gezien worden als een emancipatiebeweging van een gekleurde minderheid in Nederland die vooral bestaat uit migranten uit voormalige Nederlandse koloniën als Suriname en de Nederlandse Antillen. Zij zijn een erfenis van de Nederlandse koloniale tijd in de West.

 

Woke is een beweging tot taal en cultuurzuivering met het doel de wereld van de witte mensen te zuiveren van racisme, discriminatie, kolonialisme en onderdrukking. Die taalzuivering moet leiden tot gedragsverandering zodat racisme, discriminatie en kolonialisme niet meer kunnen voorkomen. Daarom moet bijvoorbeeld het Sinterklaasfeest gezuiverd worden van Zwarte Piet.

Maar niet alleen het heden moet gezuiverd worden, ook het verleden moet ontdaan worden van alles wat verwijst naar racisme, discriminatie en kolonialisme. Dat is een stuk moeilijker. Tegen het heden kun je demonstreren en actie voeren, het verleden laat zich daarentegen niet zomaar weg zuiveren.

Wat dan overblijft is om alle uitingen die verwijzen naar kolonialisme, in het bijzonder slavernij, discriminatie en racisme te verwijderen uit de geschiedenis dan wel schuldig te verklaren waardoor er geschiedenisschaamte ontstaat onder de witte Nederlandse bevolking.

Effectieve schuldigverklaring en geschiedenisschaamte moeten er toe leiden dat de Nederlandse geschiedenis herschreven gaat worden. De identiteit van Nederland moet op de schop. Er is geen plaats meer voor trots op de ontstaansgeschiedenis van Nederland, op zijn vrijheidsstrijd tegen Spanje, op de VOC en de handel overzee, op zijn zeehelden en zeeslagen enz.

Na verloop van tijd zal dit woke radicalisme, dat door een nieuwe jonge intellectuele voorhoede heftig en manhaftig wordt gepredikt (elke generatie predikt een of andere vorm van radicaal idealisme), stuk lopen op het simpele feit dat je van witte mensen geen zwarte mensen kunt maken, dat je de geschiedenis van een land niet volgens de laatste mode en trends kunt inrichten en dat de identiteit van een land en een volk nu eenmaal zijn goede en slechte kanten heeft.

Dat laatste besef is veel belangrijker dan het zuiveren van taal en cultuur van witte mensen. Bovendien laten taal en cultuur zich niet dwingen, tenminste niet in Nederland dat nog altijd een vrij land is, voor zwart én wit.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten