PRETENTIEUZE ADVIESRAAD INTERNATIONALE VRAAGSTUKKEN

Hezbollah-secretaris-generaal Hassan Nasrallah (inmiddels dood) ontving in mei Hamas nr. 2 Saleh al-Arouri en leider van de Islamitische Jihad, Ziad Nakhala, in Beiroet. (Credit: NNA)

 

De Adviesraad Internationale Vraagstukken, geleid door voormalig minister van buitenlandse zaken Bert Koenders (PvdA, Evert Vermeerstichting), vindt dat Nederland zijn beleid in het Midden Oosten moet veranderen. Er moet meer druk uitgeoefend worden op Israël om te stoppen met de oorlog.

Zo bot zegt de raad het natuurlijk niet in zijn rapport met bijbehorende brief. Daarin staat dat Nederland effectiever kan bijdragen aan de-escalatie en duurzame conflictoplossing, aan het indammen van de geweldsspiraal en radicalisering en aan het tegengaan van schendingen van het internationaal recht. Mooie maar ook grote woorden, te groot voor Nederland. 

Dat weet de Raad ook wel en dus pleit ze voor het aangaan van coalities van gelijkgestemde landen, binnen en buiten de EU. Met welke landen? Duitsland, het land waarvan we de facto een kustprovincie zonder stemrecht zijn? Voor Duitsland is Israel historisch te beladen om er zich mee te bemoeien. Frankrijk en Engeland, landen van internationaal gewicht,  hebben een zetel in de VN Veiligheidsraad en beschikken daardoor alleen al over meer hefbomen dan ons land om wat tot stand te brengen, als dat al mogelijk zou zijn.

Om de doelstellingen handen en voeten te geven heeft de Adviesraad een wensenlijst opgesteld, geschikt misschien voor Sinterklaas maar voor Nederland niet haalbaar met of zonder coalitie. Nederland heeft als Luxemburg aan de Noordzee, geen middelen of macht om ook maar een veertje weg te blazen in deze oorlog.

Als het militair en economisch machtigste land in de wereld met een Minister van Buitenlandse Zaken die al tien keer naar de regio is afgereisd om besprekingen te houden over een wapenstilstand, vrede en humanitaire hulp, weinig of geen resultaat kan boeken, wat kan Nederland dan nog doen? Diplomatie met de megafoon dat Israel moet stoppen met bombarderen of zoiets? Symboolpolitiek is mooi voor je gemoedsrust maar helpt niet, zo beseft de Minister van Buitenlandse Zaken.

Raadsvoorzitter Bert Koenders is een geschikte kerel gebleken om politiek en wetenschappelijk volgens de regelen der kunst carrière te maken maar ziet door zijn goede bedoelingen de werkelijkheid niet.

De oorlog in Gaza is uitgelokt door een terroristisch pogrom van HAMAS waarbij 1200 doden vielen. De ongeveer 150 Joodse gijzelaars zetten de zaak nog eens extra op scherp. Wat moet een land doen als zoveel onschuldige burgers waaronder baby's en kinderen op een wrede manier worden gegijzeld?

Als dan ook nog Hezbollah vanuit Libanon en de Houthi’s in Jemen, beide groepen worden door Iran bewapend, Israel beschieten en de Rode Zee bedreigen, is het helemaal gedaan met de vrede. Iran zelf laat zich ook niet onbetuigd en schiet op een nacht 180 ballistische raketten af op Israel wat op zijn beurt beantwoord is door Israel. We mogen blij zijn dat het nog geen totale regionale oorlog is. Ik denk dat we dat aan de macht van de VS te danken hebben.

Als Nederland in staat zou zijn de bedreigingen voor Israel te verminderen,  zouden we kunnen bijdragen aan een wapenstilstand en wie weet een duurzame vrede waar de Adviesraad het over heeft. Maar dat zit er niet in. Zelfs buurlanden als Egypte en Saudie Arabië kunnen geen wapenstilstand voor elkaar krijgen, met of zonder de VS.

De oorlog is natuurlijk verschrikkelijk voor de burgers in Gaza en Libanon, zij zijn het ergste slachtoffer. Als Nederland kan bijdragen aan het verzachten van het leed van de slachtoffers is dat mooi. Ik vrees dat er niet veel meer in zit.

Misschien moet de Adviesraad zich op zo een praktisch doel richten in plaats van zich te verbeelden dat Nederland een staakt het vuren voor elkaar kan krijgen met behulp van een coalitie van gelijkgestemde landen? Dat zou praktisch en geloofwaardig zijn.