 |
| Links met verband om zijn hand generaal Pancho Villa. Naast hem met snor en zwarte hoed staat generaal Eulalio Gutiérrez die net Concepcion in de staat Zacatecas heeft veroverd. Beiden zijn hier nog goede vrienden. Die vriendschap eindigt korte tijd nadat Eulalio tot interim president is geïnstalleerd door Villa en Zapata. |
Diego is teleurgesteld in de revolutie. Wat hij tot nu toe heeft gezien en meegemaakt, heeft weinig te maken met waar hij op hoopte. Hij dacht dat de revolutie min of meer als vanzelf uit zo monden op meer vrijheid en menselijkheid. In plaats daarvan zit hij vast in een leger van vechtlustigen die het vooral om hun eigen vrijheid te doen is, de vrijheid om te drinken en op vrouwen te jagen. Dat tenminste is wat de meesten bezighoudt.
Het leger als een opstap naar een andere samenleving, ziet Diego ook niet meer zitten. Hij heeft geen militaire talenten en al zou hij ze hebben dan zou hij er nog niks voor voelen. Het leger benauwd hem. De generaals vallen behoorlijk tegen. Onder het mom van vrijheid, gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en democratie zijn ze vooral bezig met hun eigen macht.
Hoe kan hij zich uit dit wespennest bevrijden? Hij vertrouwt zijn eigen generaal niet meer. Dus wat nu? Diego gaat te rade bij zijn vriend David die ook al heeft laten doorschemeren dat ook hij de revolutie beu is.Ook hij wil uit het leger van Pancho Villa maar om andere redenen dan Diego.
In de tijd dat hij in Parijs heeft rond gekeken bij bekende kunstschilders daar, heeft hij kennis gemaakt het het communisme. Wat hij er tijdens de soms felle nachtelijke disputen in de café’s over hoorde, beviel hem. Communisme is een goed georganiseerd plan om de macht over te nemen om daarna een arbeidersstaat te vestigen. De burgerlijke samenleving zal daarin plaats maken voor een vrije samenleving of zoals zijn kunstvrienden beweerden een kunstzinnige samenleving. Dat is pas bevrijding. Na de revolutie komt de kunst.
Kom daar bij de Mexicaanse revolutie om! Daar bestaat niet eens het idee dat er een nieuwe samenleving moet komen, laat staan een kunstzinnige. De revolutie is verworden tot een draaideur waardoor de ene generaal de andere aflost zonder dat er wat veranderd bij de mensen. Het is een strijd om de macht van generaals tegen generaals waarin de soldaten marionetten zijn die dansen op de tonen van geweersalvo's en kanonschoten.
Daar wil hij niet meer aan mee doen. Dan liever terug naar de kunsten dan kan de revolutie intussen uitrazen en wie weet komen er dan nieuwe kansen voor een echte communistische revolutie. Diego is geen kunstenaar maar is het wel met David eens dat ze zo snel mogelijk uit het leger moeten zien te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten