'PICTURES OF ANOTHER WALL' IN MUSEUM DE PONT

Het begin

 Musea zijn plaatsen waar je al wandelend geestelijk voedsel tot je kunt nemen en geïnspireerd kunt raken. Al slenterend langs de tentoongestelde kunst ontstaat er ene wisselwerking tussen mij als fotograaf, de geëxposeerde kunstwerken, het museum en mijn trouwe kunstvriendin voor het leven.

De Corona voorschriften opvolgen.

Zo ontstaat er een serie ogenschijnlijk onsamenhangende foto’s die echter allemaal gemaakt zijn op dezelfde plaats en in hetzelfde tijdvak. Fotografie als een tijdsopname, een van de belangrijkste en oudste functies van de fotografie: de tijd stil zetten.

Yuki Onodera, Muybridge's Twist no.8, Houtskool, krijt en fotocollage op doek, 2017

Dat doe ik ook bij mijn bezoek aan museum De Pont met de jubileum voorstelling “Pictures from Another Wall” van Huis Marseille, Museum voor Fotografie in Amsterdam dat 20 jaar bestaat. Ik weet nooit of ik me nu wel of niet boos moet maken op de Engelse titels die exposities in musea veelal krijgen. Vermoedelijk zit hier het commerciële belang achter om buitenlands publiek te trekken en een internationale image op te bouwen. Misschien komen er straks wel musea met Chinese titels. 

Sebastiao Salgado, Brussels poject

Blijkens de folder zijn De Pont en Huis Marseille zusterinstellingen. Ze hebben dezelfde oprichter. Het lustrum wordt gevierd met een expositie van een honderdtal werken uit de collectie.

Het buitenterras gezien van binnenuit.

Wat valt er te zien? Een heleboel die je kunt samenvatten onder de term “van, alles wat”. Geen wonder want de koers van het museum is dat fotografie zich ontwikkelt heeft tot een autonome kunst (jaja) een positie die tot voor kort werd opgeëist door de schilderkunst. Grootschalige kleurenfoto’s van de nieuwe generatie gaan zelfbewust de dialoog aan met de schilderkunst, aldus de folder.

Eddo Hartman, Dear General, Where Are You, twee-kanaals video installatie 2017 , Noord Korea met zelfportret

Ik heb altijd geweten dat een foto een autonome kunstvorm is maar het heeft al met al lang geduurd dat het besef pas goed tot mij doordrong. Foto’s zijn meer dan een verwijzing naar de werkelijkheid. Een foto is een nieuwe op zichzelf staande werkelijkheid net als schilderijen (Ceci n'est pas une pipe) In een goede foto is de verwijzing naar de werkelijkheid een van de lagen van de foto. 

Daarnaast zijn er verwijzingen o.a. naar de geestelijke wereld, net zoals in schilderijen. Vandaar ook dat fotografie een dialoog voert met de schilderkunst, niet alleen grootschalige kleurenfoto’s doen dat maar elke foto die goed is.

'In the Darkness' Installatie met toeschouwer

Werk van Marleen Dumas