dinsdag 13 maart 2018

DE EENZAAMHEID VAN DE ONGELOVIGE 31

Masaccio (1401-1428), Adam en Eva verdreven uit het Paradijs (1424-1428),
Fresco(255 cm hoog) in de Brancaccikapel, Santa Maria del Carmine, Florence.
"Verdreven uit het paradijs beseffen Adam en Eva dat ze naakt zijn en maken
ze kennis met de schaamte.Preutse kerkvorsten hebben er waarschijnlijk
voor gezorgd dat de geslachtsdelen verborgen werden achter vijgenbladeren.
Bij een reinigingsbeurt in 1988 zijn ze verwijderd."
(zie: statenvertaling.net)

Onze Lieve Heer zal zich niet druk maken over waar Zijn kinderen naar de kerk gaan, protestants of katholiek, dat is Hem om het even. Zo lang we maar geloven, hopen en liefhebben. Liefde lijkt me van die drie de belangrijkste. Dat leert Onze Lieve Heer ons zelf door zijn Zoon als zoenoffer naar hier te sturen om het weer goed te maken tussen Hem en de mensen ondanks het verraad van de eerste mensen Adam en Eva.

Of was het uit eenzaamheid dat Hij het weer goed wilde maken met ons mensen? Ik denk allebei: liefde en eenzaamheid. Toen Hij de mensen voor straf eenmaal uit Zijn Paradijs had weggejaagd, werd Hij vermoedelijk overvallen door een immens gevoel van eenzaamheid, een eenzaamheid die groter is dan wij ons als mensen kunnen voorstellen want wij zijn niet zo groot en almachtig als Hij.  Het is ook niet niks. Heb je uit liefde en tegen de eenzaamheid een wereld vol bergen en dalen, oceanen, bomen, planten, dieren en mensen geschapen en dan blijf je alsnog alleen en eenzaam achter. Al dat gedoe voor niks geweest.

Hij moet tot het besef zijn gekomen dat Hij door de mensen te verdrijven uit Zijn paradijs Hij zichzelf net zo hard strafte als de mensen. Vandaar Zijn besluit - denk ik - om zijn Zoon er op uit te sturen om het weer goed te maken tussen Hem en de mensen. Een win win situatie voor beide partijen. Iedereen krijgt zo nieuwe kansen op liefde en kan weg uit de eenzaamheid. Daarvoor Je Zoon als sterfelijk mens naar de wereld sturen en de kruisdood doen sterven is een Grootse daad van Liefde en Vergeving,  groter dan een normaal mens zich kan voorstellen.


’s Avonds in bed neem ik alles nog eens een keer met Hem door. Ik leg hem uit dat ik niet zou kunnen begrijpen dat Hij de liefde niet belangrijker zou vinden dan het lidmaatschap van een kerkelijk genootschap. In mijn geval gaat het ook nog eens om een protestants meisje, dus is er al helemaal niks aan de hand. We geloven in dezelfde God, Onze Lieve Heer, Zijn Zoon Jezus Christus en de Heilige Geest. Dus Hij zit altijd goed. Ik ga gerust slapen.

(verschijnt elke dinsdag)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten