 |
| Pulperia El y Ella, Bernabela, Guanacasta, oktober 1978 |
Elk dorp in Costa Rica heeft een pulperia, een winkel van sinkel waar je van alles kunt kopen. Het is ook meteen een ontmoetingspunt voor de dorpelingen. Je treft ze aan voor de pulperia met of zonder biertje of frisdrank, zittend of staand. de naam van deze pulperia is "Hij en Zij".
 |
| Winkelier Pulperia, Bernabela, Guanacaste, oktober 1978 |
De winkel heeft een schamele inrichting gemaakt van ter plaatse gezaagd hout. De voorraad artikelen houdt ook niet over. Begrijpelijk, want de plaatselijke economie is heel erg klein. Veel inwoners hebben een heel laag geld inkomen. Ze leven van werk als dagloners en van de verkoop van groenten en of fruit langs de weg, melkproducten van hun kleine veestapel en nog wat andere toevallige karweitjes die zich voor kunnen doen.
 |
| Klanten Pulperia en Varkentje, Bernabela, Guanacaste, oktober 1978 |
Als buitenstaander met het opvallende uiterlijk van een vreemdeling word ik nieuwsgierig bekeken maar als ik vraag of ik ene foto mag maken, wordt er altijd vriendelijk gelachen.
 |
| Verlegen Klant Pulperia, Bernabela, Guanacaste, oktober 1978 |
De jonge lezers zullen zich afvragen waarom ik een zo op het oog oninteressante foto van de voormalige president dictator Somoza van Nicaragua in deze serie heb opgenomen. De reden is eenvoudig. In die periode -oktober 1987 -begonnen de gebeurtenissen in Nicaragua wereldnieuws te worden als gevolg van een revolutionaire burgeroorlog van de zogeheten Sandinisten tegen zijn regime. De Sandinistische revolutionaire leiders waren onverschrokken, brutale en ook vaak nog eens jonge knappe mannen die ideologisch goed gebekt waren. Tegenover hen was Somoza een fantasieloze man in burgerpak met stropdas.
 |
| Praatje op Bananenplantage, Coto Sur, 1978 |
Bovendien werd hij nog gesteund door de Amerikanen, die door veel al even jonge en mooie mensen in het Westen werden gezien als de ware schuilen van de ellende waarin Nicaragua verkeerde: dictatuur en armoede. De Amerikaanse mensenrechten president Jimmy carter probeerde er het beste van te maken. Als gevolg van de successen van de Sandinisten in de gewapende strijd tegen Somoza's Nationale Garde, ooit getraind en uitgerust door de VS, zocht hij naar wegen voor een politiek koord tussen de vijanden, maar daar was Somoza met zijn hofhouding noch de Sandinisten van gediend. Het werd zoals zo vaak een alles of niets spel. Uiteindelijk zouden de Sandinisten een jaar later, juli 1979, de volledige overwinning behalen op Somoza, inmiddels met steun van de VS.
 |
| Water Halen, Guaitil, Guanacaste, 1978 |
Na de overwinning van de Sandinisten begon een andere oorlog in Nicaragua en het buitenland, een ideologische oorlog tussen links en rechts, tussen socialisme, communisme a la Cuba en de democraten, de Noord Amerikanen, teleurgestelde Sandinisten en de indiaanse bevolking aan de Nicaraguaanse west kust. Jimmy Carter's opvolger president Ronald Reagan, een ouderwetse communistenvreter, greep hardhandig in door de zogenaamde contra's te bewapenen. Uiteindelijk moesten de Sandinistische leiders met tegenzin eerlijke en geheime verkiezingen organiseren. Het was gedaan met hun politieke monopolie en hun socialistisch project a la Cuba.
 |
| President Diktator Somoza van Nicaragua op TV, oktober 1978 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten