HET GEHEIM VAN DE SP

Wat doet de Boliviaanse president Evo Morales op bezoek bij Emile Roemer? Dinsdag 12 juni stond een wat zenuwachtige SP leider, voormalig  onderwijzer, de Boliviaanse president, voormalige cocaboer, hem bij de Tweede Kamer op te wachten. De Boiviaanse ambassade verschafte geen opheldering over het doel van het bezoek.

Volgens de SP had de President zelf het initiatief genomen tot het bezoek. Ik hoorde Roemer op het acht uur journaal zeggen dat hij kennelijk de SP een interessante partij vond. Hij gaf te kennen vereerd te zijn met het bezoek. In de krant lees ik dat een woordvoerder van de SP ervan uit gaat dat het gaat om inhoudelijke overeenkomsten, de betrokkenheid van de SP bij Bolivia in het verleden en ook dat de positie van de SP in de peilingen een rol spelen. Die laatste verklaring vind ik het leukst. Het roept het beeld op van een Boliviaanse President op speurtocht in Europa naar socialisten die misschien wel aan de macht gaan komen. Geen geloofwaardig scenario.

Ik denk eerder dat de goede contacten van SP partijsecretaris Hans van Heijningen met radicaal links in Latijns Amerika en in het bijzonder de Nicaraguaanse Sandinisten een niet onbelangrijke rol hebben gespeeld. Hans woonde van 1984 tot  1992 in het Midden Amerikaanse land Nicaragua. In die tijd was hij o.a. adviseur van de Sandinisten die van oudsher een nauwe politiek band hadden en hebben met Fidel Castro.

Vermoedelijk zijn deze goede contacten van de partijsecretaris met de Sandinisten ook de reden waarom de SP nooit mee doet aan protestacties tegen de schendingen van de mensenrechten op Cuba zo lees ik in Cubatips van deze week. “Bij de Nederlandse protestdemonstraties - zeven achtereenvolgende jaren - tegen de gevangenname van de groep van 75 door het Castro-regime schitterde de SP steeds door afwezigheid. Op uitnodigingen tot deelname door de organisatoren, w.o. Glasnost in Cuba, werd helaas steeds negatief door buitenlandspecialist Harry van Bommel gereageerd." 

Zo’n vriendschappelijk bezoek roept vragen op over het soort buitenlands beleid dat de SP in een mogelijk toekomstig nieuw kabinet zou willen voeren. Is het in het belang van Nederland om goede banden te hebben met een president die goede vriend is van de manisch linkse Hugo Chavez, president van Venezuela en diens andere vrienden die hij met zijn oliegeld rondom hem heen heeft verzameld waaronder zijn beste vriend de Cubaanse dictator Fidel Castro? Andere vrienden van Chavez en Morales zijn de Nicaraguaanse Sandinistische President  Daniel Ortega, de Ecuatoriaanse President Rafael Correa en de Argentijnse President Cristina Kirchner.

Samen vormen zij een soort van anti Noord Amerikaans en vooral een pseudo-socialistische front dat veel heil verwacht van de (re)nationalisering van bedrijven, centrale sturing en planning van de economie, beperking van de vrijheid van meningsuiting, fysieke intimidatie van de oppositie en een economie van de verdeling. Hoe desastreus dergelijke politieke recepten werken, kun je zien op Cuba. Dat zet nu, vanwege de totale mislukking van dat model na ruim 60 jaar, pietluttige stapjes naar het kapitalisme maar zonder aan de politieke machtsverhoudingen tittel noch jota te veranderen. Cuba op zoek naar het Chinese model op zijn Cubaans. 

Het is niet te hopen dat ze bij de SP zo gek zijn om degelijke recepten in Nederland toe te passen. Maar met zulke kontakten weet je het natuurlijk maar nooit.