CORNELIUS VÖLKER'S MONUMENTALE VERFKUNST (TE ZIEN IN MUSEUM MORE)

 

VERF (CORNELIUS VÖLKERT EN DE VERBAZINGWEKKENDE VERFKUNST IN MUSEUM MORE)

 

Kijk eens hoe dik de Duitse kunstschilder Völker de verf smeert en hoe hij kleuren mengt. Dit is de zijkant van een rok.

De bovenrand van de rok en de onderkant van de bloes. Het is figuratief en abstract tegelijk. Dat geldt ook voor veel van zijn andere schilderijen.

Klein stukje van een  twee stapels boeken. Het is een monumentaal groot schilderij.

Vingers met enkele penseelstreken neergezet.

Op de grens van figuratief en abstractie. De hondenkop is nog net herkenbaar. 

De hondensnuit en het oog zijn nog net herkenbaar. 

Detail van een enorme stapel bladen.

Hart op sterk water.

Monumentaal geschilderde bladeren in groen en herfstkleur.

Bloemblaadje dat drijft op het water.

FOTOBLOG: MUSEUM MORE EN HET GEHEIM VAN DE MEESTER

Tot en met 19 mei is in Museum More in Gorssel de expositie van "Het Geheim van de Meester". In dit en van de meest bekeken TV programma's over kunst werden de afgelopen jaren 22 hoogtepunten uit de geschiedenis van de Nederlandse kunst en Nederlandse musea gereconstrueerd tot in het kleinste detail. De reconstructie was in handen van een team onder leiding van Jasper Krabbé. De verfkunstenaar van het gezelschap was Charlotte Caspers geassisteerd door
restaurator Michel van de Laar, materiaaldeskundige Prof. Dr. Joris Dik en timmerman Berd Visscher. Hierboven de reconstructie van Charley Toorop's Zelfportret met Bontkraag.

Bezichtiging van de reconstructie van "De Vinger aan de Wang" van Kees van Dongen.

Reconstructie van "Zelfportret met Vilthoed" van Vincent van Gogh.

Reconstructie van "Victory Boogie Woogie" van Piet Mondriaan.

Reconstructie van Karel Appel's "Kindje, kerkje, beestje"

Reconstructie van "Gezicht op Haarlem" van Jacob Ruisdael.

Reconstructie van portret "Zalfius" van Frans Hals.

Tot 12 mei is er een expositie van 'De Broers Barraud' in de bovenzaal van het museum. Hierboven een indruk van een van de zalen van de tentoonstelling. Volgens het museum zijn de broers Barraud het best bewaarde geheim van Zwitserland.

DWARS KIJKEN IN MUSEUM MORE TE GORSSEL 3

Pat Andrea, Dormitorio de Cabrera, 2003
Pat Andrea werd geboren in den Haag en studeerde bij Co Westerik aan de Koninklijke
Academie van Beeldende Kunsten in de Haag. Hij woont afwisselend in Parijs en Buenos Aires.
De laatste woonplaats verklaart zijn kleurgebruik en zijn onrealistische (magische?)
realisme waarin verhoudingen er niet toe doen. 
Het schilderij wekt de indruk dat hij plaatjes uit een tijdschrift geknipt heeft.
Volgens het bijschrift in het museum is hij gefascineerd door de Argentijnse femme fatale.

Marlene Dumas, The show must go on, 1988-1991
Dumas schildert aan de hand van foto's en plaatjes
uit tijdschriften. Ze noemt haar schilderijen dan ook
wel tweedehandse plaatjes.
Ze schildert vrij en direct.
Het kleurgebruik is terughoudend,
zeker voor iemand die in Zuid Afrika is geboren.
Het is me niet duidelijk wat de jongen aan het doen is.
Is hij een soort straatdanser?

Michael Raedecker, Zonder titel, 1995
Een abstract schilderij in een realistisch kunst museum. 
Dit schilderij moet je zelf invullen
Een masker en twee ogen?
Een gele wolk?
Een gekreukelde zon?
Of is het een geel masker?

Erwin Olaf, Victoria en scene, 2007
Met dit type zeer nauwkeurig geënsceneerde foto's is Olaf een bekende fotograaf geworden.
De sfeer die hij oproept met deze foto heeft veel weg van die welke de Amerikaanse
schilder Edward Hopper met zijn schilderijen oproept.
Bij Hopper zijn de contrasten meestal harder door het zonlicht van buiten.
Net als bij Hopper is dt meisje eenzaam en tegelijk heel gewoon.
De omgeving versterkt haar eenzaamheid.