59. MEXICAANSE VERTELLINGEN. LIEFDESGELUK

 

Frida Kahlo poseert met haar gipsen korset waarop ze liggend in bed met behulp van een spiegel een ongeboren kind met daarboven de rode hamer en sikkel, symbolen van de communistische revolutie, heeft geschilderd.

Voor Frida is Lev Trotski een gedroomde combinatie van communisme en passie, politiek en liefde ineen. Ze is niet te stuiten, wat anderen ook zeggen en denken. Diego is niet op het feestje en David mag toekijken, maar moet zijn mond houden.

Dat doet hij ook braaf. Net als Lev die verrast wordt door zoveel passie dat hij er ondersteboven van raakt. Precies zoals zijn vrouw al had gedacht. Voor Lev is liefde een aangename bijkomstigheid, revolutie hoofdzaak. Vrijerij is een mooie maar kortstondige afleiding voor lichaam en geest. Met revolutie maak je geschiedenis en wat hem betreft de toekomst van de hele mensheid.

Frida daarentegen leeft in het vuur van het moment. Ze hoeft geen geschiedenis te maken, die komt vanzelf. Waar ze wel geschiedenis mee wil maken, is moeder worden. Ze wil de totale ervaring, die van de lichamelijk liefde en lust maar ook die van de barensweeën waarmee je een kind op de wereld zet. 

Iets mooiers en groters dan dat is er volgens haar niet. Daar kan geen muurschildering van David of Diego tegenop. Haar diepste passie is en blijft vrouw te zijn en moeder. Tot nu toe heeft geen van haar minnaars haar een kind kunnen geven. Ze is een keer zwanger geworden, notabene van haar eerste grote liefde Diego, maar dat is geëindigd in een miskraam.

Maar ze geeft de moed niet op. Integendeel, ondanks de altijd durende pijn in haar rug, blijft ze geloven in wat zij intussen liefdesgeluk (la suerte del amor) noemt. Misschien dat Lev dat haar zou kunnen geven? Misschien een overmoedige gedachte maar waarom niet?

Frida beleeft onstuimige nachten waarin ze zich een vrouw voelt die de hele wereld aan kan. Lev voelt zich in het bed van Frida even bevrijd van zijn doodsangsten die aangewakkerd worden door de bedreigingen van zijn voormalige kameraard Stalin.

Overdag leven ze elk hun eigen leven. Frida schildert en bezoekt vrienden. Lev werkt aan een boek over de wereldrevolutie en een biografie over zijn leven als communist met als apotheose zijn leiderschap over het Rode Leger.

In die uitgelaten dagen vol liefdesromantiek nodigt Frida het echtpaar uit om met haar en David de wereldberoemde piramide-stad Teotihuacan te bezoeken. Daar heeft het echtpaar wel zin in, per slot van rekening hebben ze nog maar weinig van Mexico gezien. De piramide-stad lijkt hun een goed begin om het andere Mexico te leren kennen.

De stad ligt op ongeveer twee uur rijden ten noorden van Mexico-stad en gemakkelijk te bereiken via Avenida Insurgentes. De twee grote piramides kun je al van ver zien liggen.