Wie weet wat politiek is mag het zeggen. Mijn voormalige politicologie professor Hoogerwerf aan de voormalige Katholieke Universiteit van Nijmegen, herleidde politiek tot bestuurskunde. Logisch want Nederland is de afgelopen eeuwen gewend geraakt aan een vreedzame verdeling van bestuursmacht door middel van verkiezingen. Het kan er nog wel eens verhit aan toe gaan zoals nu met de machtsovername door rechts en de teloorgang van het linkse paradigma, maar het blijft vreedzaam.
Dat is de reden waarom in Nederland politicologie verengd kan worden tot bestuurskunde. Maar in wezen, en dat is vooral buiten Nederland goed te zien, is politiek een strijd om de macht, om de staatsmacht wel te verstaan.
Daarom was de bestorming van het Capitool in de Verenigde Staten na de verkiezingsoverwinning van Biden op Trump vier jaar geleden een zeer gevaarlijke zaak. De bestorming dreigde een einde te maken aan de vreedzame overdracht van macht. Trump speelde toen met machtsvorming op basis van geweld.
De bestorming van het Capitool was een test om te zien of de Amerikaanse democratie zou bezwijken onder druk van geweld, straatgeweld en gelukkig geen militair georganiseerd geweld zoals in veel Derde Wereld landen gebruikelijk. Want dat ziet er veel lelijker uit zoals TV beelden ons tonen als er weer ergens een gewelddadige staatsgreep wordt gepleegd.
Het is Trump niet gelukt om met de straat de staatsmacht in Amerika te veroveren. Hoera voor de democratie. Maar wonderlijk is dan weer dat het hem vier jaar later alsnog lukt om langs vreedzame weg de staatsmacht te veroveren. Nu is de vraag wat gaat hij met die macht doen? Dat is de onzekerheid die momenteel als een donkere wolk boven Amerika en ook boven ons hangt.
Zal hij de fundamentele regels blijven respecteren of gaat hij zijn macht gebruiken om die langzaam zijn kant op te buigen om sluipenderwijs een dictator te worden a la Putjinski? De tijd zal het leren.
Terug naar Nederland. Moeten wij verwachten dat dit rechtse kabinet een voorbode is van ondermijning van onze democratische spelregels om dan vervolgens langzaam maar zeker een zachte of wie weet een harde dictatuur te vestigen? Ik denk het niet. Premier Schoof is er de man niet naar om dictator te worden.
Wilders dan? De zo gevreesde PVV leider die om toch mee te kunnen doen aan de staatsmacht van een premierschap heeft afgezien. Is dit een handige truc van hem om achter de schermen alvast te werken aan een dictatuur? De vraag stellen is hem beantwoorden. Niets wijst erop dat we zulke ontwikkelingen kunnen verwachten.
Wilders is geen leider van het kaliber Trump of Putjisnki, zelfs niet van Orban. Hij heeft zelfs die pretenties niet. Als elke politicus wil hij zijn politieke gelijk halen maar hij heeft geen ambities om dictator te worden.
Trouwens rechtse kiezers in Nederland gaan niet voor een leider de straat op, net zo min als linkse kiezers. Nederlanders gaan de straat op om hun belangen te verdedigen zoals nog niet lang geleden de boeren of het zorgpersoneel enz. Het zijn belangenorganisaties, de vakbonden die de mensen op straat brengen of goede doelen organisaties als Greenpeace, Milieudefensie, Klimaatclubs enz. maar niet politieke partijen.
Hun doel is hun belang of gedachtengoed op de partijpolitieke agenda in Nederland te krijgen in de hoop dat als een politieke partij eenmaal staatsmacht heeft, ze hun belang of goed doel zullen behartigen. Hoe ver ze ook gaan, hoe verhit ze ook zijn hun doel is geen machtsovername.
Daarom is Nederlands politiek is vooralsnog vreedzame politiek ook al lopen de gemoederen hoog op, vooral nu er een verschuiving plaatsvindt van een over het algemeen meer links paradigma naar een meer rechts paradigma en dat is in overeenstemming met wat zich in de rest van de democratische wereld afspeelt. Nederland loopt daar op vreedzame wijze mee in de pas. De PVV marcheert niet door onze straten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten