 |
| Uit: Maarten Toonder, Parbleu, De Maanblaffers (1971) |
De Tweede Kamer Oppositieleiders Frans Jozef, Cowboy Jimmy, Laurens de koster en naar ik meen ook Mirjam de deugdzame, vroegen tijdens de Algemene Beschouwingen haast wanhopig naar het mensbeeld van Premier Dick Schoof. Ze wilden wel eens weten hoe dat zit. Kun je als partijloze en voormalig ambtenaar wel een mensbeeld hebben?
Premier Dick gaf een ontwijkend antwoord. Hij bekent dat hij wel een mensbeeld heeft maar dat het nu niet aan de orde is. Wel moet hij zijn kabinet in goede banen leiden en de bijna onoverbrugbare tegenstellingen moet zien te verzoenen en wie weet alsnog te overbruggen. Een opdracht gekregen van de vier coalitiepartners van het regeerakkoord en hem op basis daarvan tot premier geroepen hebben.
Dick is de schoenmaker die zich bij zijn leest houdt. Geen grootse vergezichten over hoe het met ons land moet gaan, maar werk in uitvoering tussen partijen met verschillende mensbeelden en opvattingen. Een heidens karwei als je het mij vraagt waar je niet al teveel met je eigen mensbeeld te koop moet lopen en zeker niet moet proberen op te dringen. Bij dat laatste is de kans groot dat je meer brokken maakt dan goed is voor het land.
Trouw huis-columnist Steven Akkerman zet het kabinet-Schoof weg als een kabinet dat liever geen mensbeeld heeft maar wel onaanvaardbare plannen. Zijn die plannen onaanvaardbaar vanwege hun mensbeeld? Ik heb geen abonnement dus ik kan het niet nalezen maar dat kan natuurlijk altijd.
Maar wat is het goede mensbeeld? Frans Jozef is een sociaal-democraat tevens groen-linkser. De Groen-linksers vormen een amalgaam van (milieu)communisme, socialisme en christelijk radicalisme. Hebben die een gezamenlijk mensbeeld en zo ja, is dat een goed mensbeeld? Is Frans Jozef het vlees geworden mensbeeld van sociaal-democratie en groen-links?
Op internet lees ik een stukje over het mensbeeld van de mooie Jesse. Volgens hem kan een mens niet alles weten en moet dus bescheiden zijn. Hij vindt dat je moet kunnen beslissen zonder alles te willen weten, niet bang moet zijn om beleid te herzien, je moet kunnen inleven in de ander (stel dat je zelf moet vluchten), dat we op moeten komen voor onze idealen, voor eerlijk delen en een duurzame economie. Een prachtig mensbeeld maar nu de praktijk nog.
Cowboy Jimmy is van de SP en die hebben vooral een mensbeeld van de werkende mens. Die wordt uitgebuit door het grootkapitaal, in de algemene beschouwingen door hem nog een monster genoemd. Het is natuurlijk heel deugdzaam dat hij voor de werkende mens staat. Ik zou haast zeggen wie niet? Zijn we niet allen werkende mensen?
Zo breed ziet cowboy Jimmy het nu ook weer niet. Er zijn werkende mensen en er zijn kapitalisten, die werken ook maar verkeerd. De kapitalist moet verdwijnen. Hoe doe je dat?
Mirjam de deugdzame van de Christen Unie. De geschiedenis der christenen leert ons dat ook in die groep heel veel mis kan gaan ondanks het sympathiek mensbeeld. Wat voor de ene Christen deugdzaam is, bijvoorbeeld op Trump stemmen is voor de ander een doodzonde. De geschiedenis van het Christendom leert ons ook nog dat elkaar op basis van deugden de maat nemen, tot rampspoed en onheil leidt.
Wie weet is premier Schoof wel een Maanblaffer en die deugen niet zo weten we uit het verhaal van Maarten Toonder over de Maanblaffers. De man van de Sociale Ontwaak Partij SOP weet er alles van. "Maanblaffers zijn overal om ons heen. Ze sturen aan op een revolutie, want ze willen de macht in handen krijgen. Ze vermommen zich goed en dringen overal in, zodat men ze soms op belangrijke posten vindt." Maanblaffers zijn machtswellustelingen, zoveel is duidelijk. Hun mensbeeld is Machiavelliaans.
Kortom, een mensbeeld is ook niet alles maar dit wisten ze natuurlijk ook wel in de Tweede Kamer maar je moet toch iets als oppositie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten