De Russische gewelddadige aanranding van Oekraïne heeft het Duitse vraagstuk opnieuw in het centrum van de Europese en wereldpolitiek geplaatst. Wat is de plaats van economisch en politiek zwaargewicht Duitsland in Europa en de wereld? Dat is een vraag voor zowel Duitsland als de andere Europese landen.
Waar gaat Duitsland heen als het gaat om de Europese veiligheid? Wil zij een eigen Ost-politiek blijven volgen op basis van de idee dat met praten en handel Rusland uiteindelijk tot vreedzame coëxistentie kan worden gebracht of wil zij de Europese veiligheid eventueel met geweld afdwingen door Oekraïne volledig te bewapenen?
De sociaal-democraten onder leiding van Scholz zijn daar nog niet uit omdat het antwoord directe gevolgen heeft voor de toekomstige positie van Duitsland. Het pad van de Ost-politik is een bekend pad maar lijkt nu door de Russische oorlog in Oekraïne onbegaan geworden te zijn. Jarenlange Duitse Ost-politiek, met als bijverdienste goedkoop Russisch gas, is gestrand op een oorlog.
Dat vergt een omschakeling in partijcultuur en denken in de SPD die blijkens de reacties op de vraag om Duitse tanks door Oekraïne, niet in een twee drie is gemaakt. Het vraagt ook om nieuw assertief leiderschap van Duitsland en ook dat straalt het land niet uit. Begrijpelijk gezien het Duitse oorlogsverleden maar ruim 70 jaar na de Tweede Wereldoorlog niet meer van deze tijd.
Uit de opstelling van de VS in deze kwestie valt op de maken dat die weigert te aanvaarden dat Duitsland in casu Europa zich schuilhoudt achter de machtige Amerikaanse rug. Europa zal zijn eigen broek moeten ophouden ook en met name als het om de eigen veiligheid gaat. De NAVO is niet langer een paraplu waaronder Europa met Duitsland zich kan schuilhouden. Europa zal zijn eigen paraplu moeten hebben binnen de NAVO.
De tijd dat Duitsland en in zijn kielzog Europa zijn welvaart kon bouwen op goedkoop Russisch gas, goedkope Chinese arbeid en Amerikaanse veiligheidsgaranties lijkt voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten