EXCUSES SLAVERNIJVERLEDEN

 

"Die tot slaaf gemaakte zwarten waren onder dwang uit Afrika naar Suriname gehaald om het zware werk te verrichten op de plantages langs de rivieren, waar vooral suikerriet werd verbouwd, en steeds meer koffie en cacao. 450 gulden per slaaf begrootte Jan Nepveu later, naast 400 voor een muilezel en een kostenpost voor de ongeveer tien overleden slaven die per jaar vervangen moesten worden - een groot ongemak. Op de meeste van de ongeveer vierhonderd plantages werkten rond de honderd slaven." (Het Parool, Als Amsterdammer had je voor 450 gulden een slaaf in Suriname, 14 november 2015)

Slavernij was en is onmenselijk. Dat er excuses worden gemaakt voor de slavenhandel door Nederland is prima maar ik voel me er niet bij betrokken. Mijn voorouders hebben er nooit iets mee te maken gehad, hebben er niks aan verdiend en hebben tot na de Tweede Wereldoorlog als kleine keuterboeren in grote armoede geleefd.

In de tijd van de slavenhandel woonden zij pas kort in Nederland (sinds 1795). Daarvoor woonden ze in een Generaliteitsland, het door de Republiek veroverde Noord Brabant. Als katholieken mochten zij geen ambtenaar worden of andere publieke functies hebben. Hun kerken werd overgenomen door protestantse minderheidsgroepen, het openbaar belijden van de godsdienst was verboden net als het houden van processies. Nee, leuk was het in die tijd niet. Maar ik vraag daarvoor geen excuses van de voormalige Republiek. Dat is verleden tijd, zand erover.

Met herstelbetalingen heb ik meer moeite mee. Het was natuurlijk nooit zo bedoeld maar de voormalige Surinaamse slaven en met hen vele anderen hebben een land geërfd dat maar liefst vier keer zo groot is dan Nederland en waar slechts een half miljoen mensen wonen. 

Die half miljoen mensen beschikken sinds de onafhankelijkheid (1975) over  een land dat zeer rijk is aan natuurlijke hulpbronnen.

“Suriname is zeer rijk aan natuurlijke hulpbronnen en wordt op grond daarvan wel als zeventiende op de lijst van rijkste landen geplaatst. De natuurlijke hulpbronnen omvatten onder andere hout, goud, aardolie, bauxiet en porseleinaarde (kaolien). Ook bevinden er zich kleine hoeveelheden nikkel, koper, platina en ijzererts. Andere takken van de economie zijn landbouw (akkerbouw, veeteelt, pluimvee en visserij), hout en handel.” (Wikipedia Suriname)

Van zo’n erfenis moet je met een half miljoen mensen toch goed kunnen leven?

Intussen wonen en werken 350.000 Surinamers in Nederland. Ze maken deel uit van de welvaartsstaat Nederland. Ze vinden blijkbaar dat ze in Nederland beter af zijn dan in Suriname anders zouden ze toch niet naar Nederland zijn gekomen? 

Het leed van slavernij is natuurlijk nooit goed te maken, dat is bij geen enkel leed ooit mensen aangedaan mogelijk maar een heel land erven of in Nederland terecht kunnen, lijkt me toch een flinke tegemoetkoming of zie ik dat verkeerd? 

Bij de onafhankelijkheid van Suriname heeft Nederland een bedrag van 4 miljard gulden ter beschikking gesteld voor de ontwikkeling van het land. Een ongekend hoog bedrag dat neerkwam op 8000 gulden per persoon.