THEO MAASSEN: DE GEBROKEN WITMAN

petrus nelissen, olieverf op doek.

 

Op TV de one man show “situatie gewijzigd” van Theo Maassen gezien. Ik ben geen fan van Theo. Als liefhebber van Toon, de twee Wimmen, Neerlands Hoop en Kooten en De Bie vind ik hem te grof. Toch besloot ik om te kijken. Het thema “oude witte man” sprak me aan. Ik ben immers ook een oude witte man en al voel ik me niet aangesproken je wilt toch ook de maatschappelijke discussies volgen ook al zijn ze soms dom en krom.

Maassen heeft me op weg geholpen om enig inzicht te krijgen in de eigentijdse reuring en ik moet zeggen, het is me niet tegengevallen. Grove bewoordingen (“leve de Vagina” en “ik wil je vol spuiten”) maar ook diepgang. De witte man is niet wit maar gebroken wit! Je moet er maar opkomen! Maar die gebroken wit man kan er ook wat van. Je kunt je afvragen hoe het kan een klein continentje als Europa met zo weinig mannen en vrouwen de wereld heeft weten vorm te geven met al zijn goede en slechte kanten. De gebroken wit man is tot het kwade geneigd en met hem alle mensen van welke kleur, ras, sekse, lengte enz. dan ook.

Wat Maassen sterk neerzet is dat we niet of nauwelijks van elkaar kunnen weten hoe het is om de ander te zijn. Als gebroken wit man kun je nooit doorgronden wat een zwarte man voelt, denkt en wil. Een vrouw kan nooit doorgronden hoe het is om man te zijn en omgekeerd. Een dommerik weet niet hoe het is om slim te zijn enz. Kortom, elk van ons zit opgesloten in onszelf. Met de grootste moeite kunnen we een brug slaan naar de ander maar niet meer dan een brug tenminste als die ander wil. Daarbij komt liefde om de hoek kijken, inlevingsvermogen, medelijden of empathie.

Seks en sekse zijn voor Maassen onuitputtelijke bronnen van inspiratie. Ik denk vanwege het raadselachtige spel tussen de seksen en de seks. Volgens hem beseffen vrouwen niet de macht die ze over mannen hebben. Geen weekje geen seks en de man ligt knock out. Mannen weten dat en zijn dus in wezen bang van vrouwen.

Maassen zet de hedendaagse taboes rond seks, ras, kleur en minderheden prompt en met veel bravoure op het toneel. Hij maant ons om langs de weg van de lach zelf na te denken vooraleer te bezwijken voor modieuze prietpraat. Geen dominee met het vingertje maar een gebroken wit man die er het beste van probeert te maken.