 |
| De donkere tunnel waardoor de slaven vanuit het Slaven Fort Goree naar het klaar liggende slavenschip moesten lopen met kettingen aan hun benen. |
What do you want to do ?
New mailDankzij mijn bezoeken aan een slavenfort aan de kust van Ghana en het slaveneiland Goree voor de kust van Dakar, de hoofdstad van Senegal, heb ik mij een beeld kunnen vormen van de slavenhandel. Het slavenfort in Ghana had de VOC veroverd op de Portugezen en diende om de slaven die uit het binnenland werden aangeboden te verschepen naar de andere kant van de Atlantische oceaan.
Vanwege het witte ophaalbruggetje kon je al van veraf zien dat het een Hollands fort geweest moet zijn. De meeste indruk maakte een klein kamertje links boven in de grote zaal in het centrum van het fort. Vandaar uit kon slavenhandelaar door een klein venster de hele zaal overzien waarin de slaven rondgeleid werden zodat hij ze voor het uitkiezen had. Het was een particuliere slavenmarkt.
Het slavenfort op het ooit eiland Goree, een verbastering van het Zeeuwse Goeree Overflakkee, is nog indrukwekkender ondanks dat het een soort toeristische attractie is. Je ziet de cellen waar de slaven werden opgesloten en het meest akelige de smalle, donkere tunnel via hetwelk de slaven in het schip werden gevoerd dat tegen de buitenmuur voor anker lag. Er is niet veel verbeeldingskracht voor nodig om je voor te stellen wat een vreselijke onmenselijke drama’s zich daarbij hebben afgespeeld.
Tot op zekere hoogte is zo een bezoek vergelijkbaar met een bezoek aan Auschwitz of Dachau. In slavenforten en concentratiekampen hebben zich gelijkwaardige onmenselijke taferelen afgespeeld met dit verschil dat de slaven verkocht en verscheept werden naar de Amerika’s waar hun een onbekende toekomst wachtte, terwijl in de concentratiekampen de mensen werden vergast. Een ander verschil is dat op Goree rond het fort volop leven is. Het verleden is er opgegaan in het heden, in de strakblauwe lucht en de donkerblauwe zee terwijl in de concentratiekampen de grauwe sluier van rouw en verdriet hangt.
Tijdens die bezoeken ontkwam ik niet aan de vraag in hoeverre de verantwoordelijkheid reikt van Nederland en mijn voorouders voor deze mensenhandel. Voor wat mijn voorouders betreft kan ik kort zijn. Die woonden en werkten in Nood Brabant dat in die tijd een Generaliteitsland was, een economische wingewest van de Staten zonder enige zeggenschap of inspraak van zijn inwoners, “een soort interne koloniën, waarbij katholieken als tweederangs burgers werden behandeld, tot 1795 de jure en tot ver in de negentiende eeuw de facto, " aldus Wikipedia.
Het slavenfort op het ooit eiland Goree, een verbastering van het Zeeuwse Goeree Overflakkee, is nog indrukwekkender ondanks dat het een soort toeristische attractie is. Je ziet de cellen waar de slaven werden opgesloten en het meest akelige de smalle, donkere tunnel via hetwelk de slaven in het schip werden gevoerd dat tegen de buitenmuur voor anker lag. Er is niet veel verbeeldingskracht voor nodig om je voor te stellen wat een vreselijke onmenselijke drama’s zich daarbij hebben afgespeeld.
Tot op zekere hoogte is zo een bezoek vergelijkbaar met een bezoek aan Auschwitz of Dachau. In slavenforten en concentratiekampen hebben zich gelijkwaardige onmenselijke taferelen afgespeeld met dit verschil dat de slaven verkocht en verscheept werden naar de Amerika’s waar hun een onbekende toekomst wachtte, terwijl in de concentratiekampen de mensen werden vergast. Een ander verschil is dat op Goree rond het fort volop leven is. Het verleden is er opgegaan in het heden, in de strakblauwe lucht en de donkerblauwe zee terwijl in de concentratiekampen de grauwe sluier van rouw en verdriet hangt.
Tijdens die bezoeken ontkwam ik niet aan de vraag in hoeverre de verantwoordelijkheid reikt van Nederland en mijn voorouders voor deze mensenhandel. Voor wat mijn voorouders betreft kan ik kort zijn. Die woonden en werkten in Nood Brabant dat in die tijd een Generaliteitsland was, een economische wingewest van de Staten zonder enige zeggenschap of inspraak van zijn inwoners, “een soort interne koloniën, waarbij katholieken als tweederangs burgers werden behandeld, tot 1795 de jure en tot ver in de negentiende eeuw de facto, " aldus Wikipedia.
Voor wat betreft Nederland vind ik de vraag moeilijker te beantwoorden. Mensen tot koopwaar maken is en blijft een onmenselijke daad. Slavernij was een gevolg van het recht van de overwinnaar in oorlogen en conflicten, je kon mensen als het ware buit maken en doorverkopen. Dat laatste recht eigenden zich in de twintigste eeuw nog de Duitse bezetter toe met standrechtelijke executies en in concentratiekampen en nog onlangs de zogenaamde Islamitische Staat.
Het buit maken van de overwonnen maakte de slavenmarkten mogelijk. Handige zakenlieden konden er geld mee verdienen en waar geld te verdienen valt, veel geld wordt al gauw een oogje dicht geknepen als het om mensenrechten gaat. Het is een opgave aan ons om ervoor te zorgen dat zulke zaken niet uit de hand lopen. Ondertussen kunnen we niet veel anders dan oprecht berouw hebben over begane misdaden in het verleden.
What do you want to do ?
New mailWhat do you want to do ?
New mailWhat do you want to do ?
New mailWhat do you want to do ?
New mailWhat do you want to do ?
New mail
Geen opmerkingen:
Een reactie posten