Brussel heeft niet alleen veel bestuurslagen, het heeft ook wijken met geheel verschillende culturen, wijken waar groepen migranten zich concentreren. De grootste groepen migranten in Brussel zijn de Congolezen uit voormalig Belgisch Congo en de Marokkaanse en Turkse gastarbeiders uit de jaren 1960 gevolgd door gezinshereniging. (cijfers 2015 te vinden in Wikipedia).
Ik vermoed dat het aandeel van migranten op de totale Brusselse bevolking in 2 jaar tijd als gevolg van de vluchtelingencrisis groter is geworden. Hoe dan ook, wie met de Metro reist, kan met eigen ogen zien hoe divers de Brusselse bevolking in de loop der jaren is geworden. De Congolese wijk Matonge (ook wel "klein Zaïre" genoemd), is sinds enige tijd een metro-halte geworden in combinatie met de halte Naamse Poort. Het kan je overkomen dat je op een gegeven moment verbaasd vaststelt dat je als blanke de enige bent in een metro coupé. De talen die je links en rechts hoort zijn soms zelfs voor een ervaren wereldreiziger moeilijk te plaatsen.
Brussel is geen metropool met miljoenen inwoners maar wel een wereldstad zoals Parijs, Londen en Amsterdam, ook hoofdsteden van voormalige koloniale rijken. Ook zij hebben uitgebreide wijken met migranten uit hun voormalige koloniën. En zoals in al die steden houden de migranten contact met hun verwanten daar en voeling met de ontwikkelingen in hun land, in het geval van de Congolezen zeker ook als het om de rol van België in hun land gaat. Het koloniale verleden mag dan voor de gemiddelde Brusselaar of Belg een afgesloten hoofdstuk zijn, voor de Congolezen is dat nog lang niet het geval.
(verschijnt elke vrijdag)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten