 |
| Een straatzanger ergens in Canada. (petrus 2012) |
Beste vriend E.,
Aanspreektitels voor brieven zijn een ingewikkelde zaak. Geachte heer is afstandelijker dan beste mijnheer, dat is vertrouwelijker maar dan wel in combinatie met een voornaam. Aangezien ik afgestudeerd ben aan de universiteit en dus de titel doctorandus heb, afgekort drs., zou je mij moeten aanschrijven met de woorden "weledelgeleerde heer". Als ik ook gepromoveerd zou zijn, wat ik niet ben, dan zou de aanspreektitel "zeer weledelgeleerde heer" moeten zijn. In de praktijk wordt dit niet meer toegepast.
In de jaren zestig van de vorige eeuw heeft het Grote Gelijkheidsdenken zijn entree gemaakt in de Nederlandse cultuur met als gevolg dat men zich tegenwoordig dient te schamen voor een titel. In Nederland worden titels zoveel mogelijk vermeden in tegenstelling tot landen als Oostenrijk, Duitsland en Frankrijk. In die landen mag je je nog onderscheiden als iemand die tot opzeker niveau kennis vergaard heeft.
Met het afschaffen van titels is ook meteen de daarbij behorende kennisvergaring zo goed als afgeschaft. Men brengt nog wel een aantal jaren door op een universiteit maar men verwacht niet dat je daar kennis opdoet. Die kennis komt aanwaaien als deel van jezelf, van je identiteit, aard en gesteldheid. Teveel kennis is trouwens verdacht als zijnde elitair, d.w.z. dat je boven het maatschappelijke maaiveld van het grote gemiddelde uitkomt.
Ik chargeer nu, maar het is een feit dat kennis wordt teruggebracht tot iets dat leuk moet zijn en onderhoudend zoals in de nacht van het museum en dergelijke. Ontspanning en vermaak komt voor kennis.
Dit verschijnsel doet zich uiteraard sterker voor op alfa faculteiten als sociologie, politicologie, antropologie en allerlei andere modieuze vakken als vrouwenstudies, genderstudies en god weet wat nog allemaal meer.
Het gevolg daarvan is dan weer dat elk jaar meer onzin wordt uitgestort over de hoofden van de mensen. De belastingbetaler draait vervolgens op voor de kosten die dit op onzin gebaseerde beleid met zich meebrengt. Zo dreigt het klimaatcircus uit te draaien op een financiële ramp die ook kan leiden tot een gedeïndustrialiseerde maatschappij. Ik zal er niet van opkijken als Nederland de komende jaren armer wordt. Alleen zullen de meeste mensen dat niet door hebben omdat de geldontwaarding leidt tot hogere lonen en prijzen waardoor men denkt meer dan ooit te verdienen.
Ik ben ook net naar het ziekenhuis geweest voor mijn jaarlijkse huidcontrole. In mijn Belgische tijd werd huidkanker op mijn rug ontdekt. Die werd tot twee maal toe weggesneden. Nadien volgde nog een melanoom in mijn lymfeklieren in de linkser oksel. Lymfeklieren en melanoom zijn toen vakkundig weggesneden. Sindsdien heb ik geen melanomen meer gehad. Volgens mijn huisarts was ik zeer geschikt voor huidkanker met mijn blauwe ogen, blond haar en een te witte huid. Ik ben er ondertussen 79 jaar mee geworden dus al met al valt het mee of wat natuurlijk ook kan, ik heb geluk gehad.
Ik vind de manier waarover je in je brief spreekt over onze Goudse oude kaas beledigend. Het is mijn lievelingskaas, vooral op licht geroosterd wit brood is het een lekkernij of in dikke plakken op een krentenbol. Een delicatesse die in het buitenland zijn weerga niet heeft.
Dat Mister Trump oorlog voert met geld en tarieven, in plaats van tanks en laarzen op de grond, is nu wel tot zelfs de domste politieke leiders doorgedrongen. Hij zet Amerika's economische macht in tegen vriend en vijand gelijk. Making money is zijn enige drijfveer. Zelden is er een wereldleider geweest die materialisme en kapitalisme op die manier tot het allerhoogste doel van politiek en leven verhief. Hij doet niet eens moeite om de suggestie te wekken dat er nog belangrijkere zaken in het leven kunnen zijn. Waarschijnlijk zijn er die voor hem ook niet.
Hij gedraagt zich als de maffiabaas die vriend en vijand beschermingsgeld afdwingt. Wie niet betaalt, zal meer betalen of op de een of andere manier boeten. De wapenleveranties aan Oekraine zette hij zonder enige schaamte stop om het land vervolgens een grondstoffendeal door de strot te duwen. Bij Iran schrok hij er niet voor terug om met de zwaartse wapens in te grijpen om hen te dwingen een akkoord te sluiten over atoomwapens.
Putin blijft hij ontzien met als doel het land in de invloedssfeer van Amerika te halen en dusdoende Amerika nog rijker te maken met handels en grondstoffendeals. Op die manier hoopt hij het hoofd te bieden aan China. Of Putin zich zal laten verschalken, valt nog te bezien. China steunt hem nog steeds voluit. Zo kan hij kat en muis spelen met Oekraine en de idee boven de markt laten hangen dat hij wel oren heeft naar Washington.
Als "soft power" heeft Europa tot nu toe slechts het toekijken. Dat Trump Europa eindelijk duidelijk heeft kunnen maken dat ze moeten betalen voor hun veiligheid betekent nog niet dat ze het spel helemaal door hebben. De geestelijk omschakeling naar minder geld voor de welvaartsstaat en meer voor defensie is door leiders en volk nog lang niet gemaakt en ik vrees dat die ook nooit komt tenzij Putin ergens een uitval waagt.
En dan nog, alleen Engeland en Frankrijk en wellicht Duitsland begrijpen de taal van de macht. In Nederland is na de Tweede Wereldoorlog een elite van wensdenkers gecombineerd met vormingswerkers ontstaan. Die denken in termen van gidsland, mensenrechten, vrede door dialoog, redelijkheid en het goede in de mens. Zo een ontwikkeling verander je niet zomaar. Dat kost jaren, misschien wel deccennia. Een andere reden om te vermoeden dat het op termijn wel eens gedaan kan zijn met onze uitbundige welvaart.
Als er ooit een vorm van doordacht politiek conservatisme heeft bestaan in Nederland dan is dat sinds de Tweede Wereldoorlog van het toneel verdwenen. In Nederland leeft men in de toekomst. Het heden is daarbij slechts een vervelende stap naar die nieuwe prachtige toekomst van gelijkheid, kansengelijkheid, duurzaamheid, groene energie en levenskwaliteit waarin voor elk wat wils: verandering van geslacht, kinderen met of zonder biologische ouders, eeuwige jeugd met hulp van medisch ingrijpen, een mooie dood met hulp van de medische stand, enz.
Het verleden heeft afgedaan behalve dan als het om de nieuwe afgod gaat die met een algemeen woord als natuur wordt aangeduid. Die moet almaar meer beschermd worden desnoods ten koste van mensen. Sommigen vinden dat wij de aarde vernietigen en daarom schuld moeten belijden en dat het tijd wordt om te betalen voor ons wangedrag tegenover de natuur. Een van onze prinsessen, Irene, een dochter van de vootmalige koningin Juliana, is ervan overtuigd dat we met bomen kunnen praten. Er gaan stemmen op meer en meer natuur juridisch te erkennen als personen.
We beschermen een stuk zee genaamd de Wadden als onmisbaar voor de toekomst voor Nederland en in het verlengde daarvan meteen ook de wereld. De Markerwaard in het IJsselmeer, ooit bedoeld om droog te leggen, wordt nu gekoesterd als een wieg voor planten en dieren die de wereld gaan redden van de ondergang.
Conservatisme als een politieke houding waarin heden en verleden gewogen worden, waar het geestelijk en culturele erfgoed als basis van onze beschaving wordt gezien, is door de achterdeur verdwenen in de nevelen van de toekomst. Geschiedenis kun je op je buik schrijven, voor de rest telt het niet. We leren niet van het verleden. We zijn toekomst.
Tot zover mijn sombere profetieën die ons er niet van weerhouden om met volle teugen te genieten van onze kinderen, de fietstochten door polder en bos, de bezoeken aan musea, het zelf gemaakte eten, de bbq, muziek, af en toe een biertje of glas wijn en des avonds een goede film of een authentieke Britse detective.
Met hartelijke groeten en een omhelzing
Geen opmerkingen:
Een reactie posten