Erdogan is
democratische gekozen dus aan zijn democratische status van de premier van Turkije hoeft niet getwijfeld worden. Maar de vraag blijft of hij
ook een democraat is? Democraten beseffen dat ze eenmaal gekozen hun
hele volk dienen te vertegenwoordigen en niet aleen hun aanhang. Een
eenvoudige, voor de hand liggende waarheid maar die soms niet
begrepen wordt, ook niet door gekozen bestuurders in aloude
democratieën.
Bij Erdogan komt ook
nog de twijfel over zijn agenda. Dat blijkt uit de rellen van de
afgelopen dagen. Hij wordt door geen enkele oppositiegroep vertrouwd.
Dat zijn 2 minpunten voor een democraat. Hij is er niet in geslaagd
om de president te worden van alle Turken en zijn bedoelingen worden
door alle oppositiegroepen gewantrouwd. Niet zo'n goede basis voor
een politie stabiel Turkije.
Een politiek onstabiel
Turkije aan de grenzen van Europa, tevens een vooraanstaand lid van
de NAVO, is een uiterst slechte zaak. De Syrische burgeroorlog is al
een heel groot probleem, daar dreigt Libanon bij te komen met dank
aan de Hezbollah terwijl we nog lang niet weten waar het in Egypte,
Tunesië en Libië op uit zal draaien allemaal landen die grenzen aan
Europa. En dan hebben we het nog niet over Iran en Irak. Nee, het
ziet er niet goed uit. De toekomst is met de groeiende protesten in
Turkije weer een stuk onzekerder geworden. Naast een economische
crisis dreigt de politieke instabiliteit rond Europa gevaarlijke
afmetingen aan te nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten