Koning Willem Alexander (een digitale fotomontage van Petrus) |
Als ik vandaag volksvertegenwoordiger
en dus lid van de Staten Generaal was geweest zou ik dan trouw aan
Koning Willem Alexander beloofd hebben of gezworen? Ik las dat 16
Statenleden dat geweigerd hebben. Wim Voermans, hoogleraar
Staatsrecht in Leiden, geeft hun gelijk want staatsrechterlijk deugt
het niet. Volgens de Grondwet hoeft het niet én het is niet modern
(past niet meer in deze tijd) want het zou de handelingsvrijheid van
de volksvertegenwoordigers beperken. Voermans beschouwt een
dergelijke eed als een persoonlijke verbintenis en dat mag niet want
een volksvertegenwoordiger doet zijn werk zonder last. (zie: De
Grondwet zegt niets over eed aan de Koning, Trouw 16/2/2013)
Maar volksvertegenwoordiger hebben wel degelijk een last namelijk het volk of zo
je wil het vertegenwoordigen van het algemeen belang. Dat is een grotere
last dan menig kamerlid aan kan. Het is een zware last die je naar
eer en geweten dient in te vullen. Het kan geen kwaad als
volksvertegenwoordigers beloven of zweren dat ze ondanks alles trouw
zullen blijven aan het volk als ze hun functie aanvaarden. In feite
dient iedere ambtsdrager dat te doen zodat we hem of haar er ook altijd weer op kunnen aanspreken.
In deze tijd van opgeblazen ego's,
helaas ook onder volksvertegenwoordigers, kan enige nederigheid geen
kwaad door trouw te zweren aan het volk. Trouw die gepaard gaat met
dienstbaarheid zoals Willem Alexander bij de inhuldiging van zijn
koningschap benadrukte. Aan die dienstbaarheid mankeert in deze
moderne tijd 'van allemaal gelijk iedereen even rijk' nog wel eens
wat. Sommigen gaan zelfs zo ver te denken dat dienstbaarheid aan hun
eigen portemonnee gelijk staat aan dienstbaarheid aan het volk. De
volksmond spreekt dan van zakkenvullers.
Maar hoe zweer je trouw aan zoiets
ongrijpbaars als het volk? Om dat op te lossen hebben we symbolen
uitgevonden zoals een vlag en een volkslied om er maar 2 te noemen.
Nu kun je trouw aan een vlag zweren, wat ook wel gebeurt in veel
landen, maar een vlag zegt niks terug. Het is een levensloos ding.
Een koning symboliseert ook de eenheid van een volk. Koning Willem
Aleander heeft te kennen gegeven zijn koningsschap met die intentie
te willen invullen. Welnu, dan kan het ook geen kwaad om aan zo een
Koning trouw te beloven.
Het gaat dus helemaal niet om een
persoonlijke verbintenis zoals Voermans schrijft maar om een
symbolische verbintenis met het hele volk. Zo bezien is trouw beloven
of zweren aan de Koning dus geen last maar een bevestiging van je
functie als volksvertegenwoordiger. Samen met de koning verplicht je
je trouw te zijn aan het volk en het te dienen. Dat Voermans zulks
niet vat begrijp ik niet. Misschien het gevolg van een zekere
bedrijfsblindheid, de man is immers een soort schriftgeleerde en die
nemen alles nogal letterlijk of een gebrek aan gevoel voor symboliek?
Hij zal dan waarschijnlijk ook niks hebben met het dragen van een
trouwring of zwarte kleding in een rouwperiode. Misschien heeft hij
er ook geen moeite mee om de vlag en het volkslied af te schaffen
behalve als het geschreven staat dat het zo hoort.
Als ik volksvertegenwoordiger was
geweest bij de inhuldiging van koning Willem Alexander zou ik hem dus
trouw gezworen hebben. Gezworen en niet beloofd. Niet dat ik zo
gelovig ben maar door God als hulp aan te roepen geef ik ook meteen
te kennen dat ik vrees wel eens tekort te kunnen schieten, ook al doe
ik nog zo mijn best. Ook dat is een vorm van nederigheid die niet
meer past bij deze tijd maar die geen kwaad kan als je ziet wat
moderne ijdelheid kan aanrichten.
Je redenering gaat niet op voor dat deel van de bevolking dat WA niet als het symbool van de natie ziet. En die zijn er ook genoeg.
BeantwoordenVerwijderenOok genoeg voor wat? Om het koningshuis af te schaffen?
VerwijderenIn de joods-christelijke traditie kennen we de verhalen over een koning David. Als koning mocht je toen doen wat je maar wilde. Door een profeet(God?) flink op de vingers getikt, begreep David toen al met al zijn macht hoe hij in de fout was gegaan door Uria om te laten komen, omdat hij diens vrouw wilde hebben. Dat soort koningen, en zeker een "nieuwe David" Jezus, zeggen me meer dan weet ik wat voor presidenten en premiers. Iedereen mag gelovig of niet, wat mij betreft, een eed of gelofte afleggen. Ik heb dus ook heel bewust -ik wilde eerst gelijkhebberig wel- niet zitten tellen. Zo van ..zijn er meer eden dan geloftes? joost tibosch sr
BeantwoordenVerwijderen