THEMA 'LIEFDE'

Ingrid Bergman en Humphrey Bogart in de filmklassieker Casablanca van 1942.

Het thema van de maand april voor de NRC Fotowedstrijd 'Nederland Fotografeert is “Liefde”. Geen thema dat je gemakkelijk in beeld brengt. Je kunt natuurlijk met een Hollywoodachtige happy-end-kus voor de dag komen of de meer tragische kus zoals in het afscheid uit de beroemde klassieke film Casablanca. Maar ik zie dergelijke foto's niet op de site met de meer dan 1000 inzendingen. Hollywood glamour is blijkbaar niks voor Nederlanders.

De schrijver Gustaaf Peek en de NRC redactie leggen er de nadruk op om het terloopse, intieme huiselijke moment van (zorgzame) liefde vast te leggen. Geen grootse meeslepende, dramatische of erotische liefde maar de huiselijke zorgzaamheid en trouw vastgelegd in beeld. Duurzame liefde die het niet moet hebben van allerlei flauwekul toestanden. Kan het Nederlandser? Maar zelfs dat blijkt voor veel deelnemers toch nog erg moeilijk. Wat we vooral aan huiselijke liefde te zien krijgen zijn baby's met hun moeder of vader en tegenwoordig ook oma's en of opa's, mannen die hun pasgeboren kind in hun handpalm vasthouden, een kinderhand in een volwassen hand, kind met hond, twee lieve kinderen enz. Veel cliché beelden dus.

Daarnaast is er heel veel symboliek. Met parende kikkers loopt het zelfs de spuigaten uit. Ze zijn inderdaad symbolisch voor seks maar voor liefde? Ik vrees dat er veel verwarring is over liefde en seks. Er is veel liefde zonder seks en veel seks zonder liefde. Verder zie je veel foto's van andere (huis)dieren al dan niet met een kleine of grote mens. Dierenliefde als symbool of denken de makers dat dieren werkelijke liefde kennen? Ook op dat vlak zal wel veel verwarring bestaan. De verhouding tussen dier en mens is in onze cultuur steeds problematische geworden omdat we door de verstedelijking en industrialisering het spontane besef van de verhouding tussen mens en natuur verloren hebben. Je ziet dan ook om je heen allerlei mensen die op zoek zijn naar het natuurlijke maar wat dat is, weet niemand.

 Hou je nog van me?, Petrus, 30 maart 2015

Ook ik heb mijn hersens gepijnigd over de vraag hoe ik liefde in beeld zou brengen. Als Nederlander voel ik me bij dit thema ook het beste thuis bij het huiselijke, het kleine geluk en het kleine drama. Er lag helaas geen trouwerij in het verschiet anders had ik daar misschien wat kunnen oppikken. Nu ik het er over heb, er zijn ook geen foto's van trouwerijen ingestuurd. Blijkbaar houden mensen dat ook liever voor zichzelf of is dat toeval? Je zou toch zeggen dat als er ergens liefde in beeld komt, het wel op een bruiloft is.

'De Boswandeling',  Petrus, 4 april 2015

Uiteindelijk heb ik 3 foto's ingestuurd. Allereerst een zelfportret in zwart/wit met mijn vrouw met op de achtergrond het echtelijk bed. De titel van de foto is “hou je nog van me?” Op onze leeftijd is liefde enerzijds vanzelfsprekend maar er komt toch ook weer meer bij kijken om die in stand te houden. Trouw en zorg voor elkaar spelen een grote rol in liefde op leeftijd. Op jonge leeftijd eigenlijk net zo goed maar dan worden die aspecten nog verdrongen door jeugdig elan, seks, romantiek en avontuur.

De jarigen, Petrus, 12 april 2015

De tweede foto is een portret van oma met haar twee kleinkinderen die ongedwongen en vanzelfsprekend poseren. Toen ik de foto terugzag, vond ik hem in het thema liefde passen. Dat geldt ook voor de derde foto. Die is gemaakt tijdens een verjaardagsfeestje van opa en oma met kinderen en kleinkinderen. Het kleine geluk van de huiselijke en gezinsliefde zoals de redacteuren en de schrijver het waarschijnlijk ook bedoelen. Ik zelf hou het meest van dit soort fotografie. Een soort recht toe recht aan ontspannen documentatie van het leven van gewone mensen. De ongewone mensen komen immers al genoeg aan bod.