 |
| Een ernstige tekortkoming van de PVV is het gebrek aan partijvorming. De PVV moet zich ombouwen en omscholen tot een normale democratische politieke vereniging met meer leden dan Wilders alleen. " Op een ander vlak vind ik de PVV een grotere bedreiging van de democratie. Het is eigenlijk geen partij. Het is geen ledenorganisatie, maar een eenmanszaak. Dat zou verboden moeten zijn. Er zou een wet moeten zijn die eist dat partijen ledenorganisaties zijn." , aldus de Belgische socioloog Mark Elchardus in een interview in het Financieel Dagblad. De Tweede Kamer heeft dit probleem verslonst. Blijkbaar vonden ze het politiek te moeilijk om het aan te pakken. |
De formatie van een rechtse regering met Wilders verloopt moeizaam. Je kan daar spottend over doen zoals sommigen doen maar het is een hels karwei om de partij van Wilders te betrekken bij regeringsverantwoordelijkheid en macht.
Velen vinden dat verloren moeite want Wilders deugt niet. Hij zou geen democraat zijn terwijl hij toch al lang in het parlement zit. Sommigen noemen hem zelfs een fascist, een scheldwoord dat nergens op slaat. Het getuigt van weinig politiek inzicht.
Wilders is een rebel die met zijn grote en soms onfatsoenlijke mond een plek wil aan de tafel van de politieke macht en het bestuur van het land wil veroveren. Nu het moment daar gekomen is om die plek op te eisen, erkent hij zijn verantwoordelijkheid en trekt een aantal omstreden opvattingen in om compromissen met de andere onderhandelende partijen mogelijk te maken.
Omtzigt gebruikt dit en steekt zijn nek uit om de komst van Wilders in de regering politiek mogelijk te maken. Hij dicteert met zijn partij en zijn 20 zetels de randvoorwaarden waaronder Wilders mee mag doen aan de regering. Tot nu toe heeft hij dat met veel tactisch en inhoudelijk inzicht gedaan.
Omtzigt steekt zijn nek uit waar andere partijen dat niet kunnen of durven. Hij doet dat omdat hij beseft dat nu de gelegenheid is om de kloof tussen Wilders’ partij en de andere rechtse partijen te dichten. Ook PVV stemmers moeten weer kunnen vertrouwen in de democratische veer- en bestuurskracht van ons land.
Waar dit gebrek aan politieke veerkracht en inzicht toe leidt, zien we in Vlaanderen waar het cordon sanitair driegt te bezwijken onder de massieve toeloop van keizers naar Vlaams Belang waardoor zelfs gematigd en centrum rechts dreigen te worden weggedrukt. De polarisatie is alleen maar toegenomen en zou wel eens een bedreiging kunnen worden voor de politieke stabiliteit van Vlaanderen.
Het is daarom ook verstandig geweest van Yesilgöz dat ook zij haar politieke nek heeft uitgestoken door een opening naar Wilders’ partij te maken. Daarmee draagt de VVD bij aan een vernieuwing van de politieke agenda, deze keer een rechtse agenda. De VVD staat niet langer met de rug naar de PVV stemmers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten