 |
| Alaska 2025 |
Autoritaire personen hebben de neiging zichzelf te overschatten naarmate ze menen succes te hebben. Twee eigentijdse voorbeelden hiervan zijn Putin en Trump. Trump’s zelfoverschatting is zo onbeheerst en ongeremd dat het bijna niet is om aan te zien. De zelfoverschatting van Putin presenteert zich als bedachtzaam, koel en berekenend.
Toch heeft Putin met zijn oorlog tegen Oekraïne zijn hand overspeelt. Hij meende werkelijk de middelen en de macht te hebben om Oekraïne in een paar dagen op de knieën te krijgen. Dat mislukte dramatisch. Zijn leger werd verjaagd terwijl het oorlogsmisdaden pleegde.
In plaats van over te gaan tot enige zelf reflectie zet hij de oorlog toch door met als gevolg dat hij geconfronteerd wordt met nog meer onvermogen van zijn generaals, een opstandige huurling die bijna een coup pleegt, hij om Noord Koreaanse hulptroepen moet vragen en zijn doel om heel Oekraïne te veroveren moet terugschroeven tot “slechts” de oostelijke provincies van Oekraïne.
Intussen verkijkt hij zich ook nog eens op de veerkracht van het Oekraïnse volk dat zich heeft voorgenomen om met behulp van de westerse wereld te ontdoen van hun eeuwige Russische kwelduivel.
Vanuit zijn arrogante zelfgenoegzaamheid zag Putin niet dat Oekraïne een leider van formaat had die hem fysiek en geestelijk verre de baas is. Geen schaamteloze heerser maar een fatsoenlijke, beheerste diplomaat die bescheiden maar vastberaden zijn koers volgt, daarin gesteund door zijn volk.
De zelfoverschatting van Trump spatte van zijn gezicht af toen hij in zijn verkiezingscampagne blufte binnen 24 uur een einde te kunnen maken aan de oorlog tussen Oekraïne en Rusland. Hij kende zich daarbij een speciale band toe met Putin en dus invloed te hebben op hem. Een man van gelijke strekking als hijzelf, zo moet hij gedacht hebben.
En daar zit nu juist het probleem. Putin acht zich de gelijke aan Trump en dus zal hij nooit accepteren om onder diens leiding aan tafel te gaan zitten met de mindere Zelensky, die hij overigens ronduit minacht en als een vazal van het Westen beschouwt.
Trump zal dus moeten terugtreden willen er ooit onderhandelingen komen. Misschien dat hij op de achtergrond een rol kan spelen maar dat is het dan ook. Putin zal geen hoofdrol van Trump accepteren. Als hij dat zou doen, maakt hij zich ondergeschikt aan Trump en Amerika . Dat zal hij natuurlijk nooit doen.
De gesprekken van Putin met Trump hebben dus nooit het doel om tot werkelijke onderhandelingen te komen. De gesprekken zijn bedoeld om tweedracht te zaaien in het Westerse kamp en tot nu doe is hij daarin aardig geslaagd.
Trump heeft door zijn blinde ijdelheid niet door dat hij met zijn vredesvoorstellen Putin beledigd en dat hij dus gedoemd zal zijn om telkens te mislukken en mislukken is voor Trump al even ondenkbaar dus zijn de twee gedoemd om langs elkaar heen te draaien.
Daar komt pas een einde aan als en van de twee van het toneel verdwijnt. Tot dan zijn we slechts toeschouwers en kunnen we niet veel anders dan president Zelensky blijven steunen zodat hij in dit ingewikkelde politieke spel en de vreselijke oorlog overeind blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten