INTEGRATIE MOEILIJKER DAN MEN DENKT

 

Bijna zes op de tien Turks-Nederlandse stemmers geven aan te hebben gestemd op president Recep Tayyip Erdogan en zijn AK-partij. Daarmee ‘wint’ hij de verkiezingen onder stemgerechtigden in Nederland afgetekend, met tweemaal zoveel stemmen als zijn concurrent Kemal Kilicdaroglu. (De Kanttekening)

Er wordt te lichtzinnig gedacht over de integratie van migranten. Vooral linkse mensen denken dat uiteindelijk de meeste mensen dankzij de liberale democratische omgeving die Nederland biedt de migrant als vanzelf progressief wordt. Dat is dus zeer twijfelachtig.

Neem de jonge van afkomst Turkse vrouw op het journaal die naar haar hoofddoek verwees als verklaring waarom ze op Erdogan stemt. Erdogan mag dan autoritair zijn, op het anti-democratische af hij heeft er toch maar voor gezorgd dat mensen zoals zij in Turkije meetellen. De vrouw is duidelijk religieus conservatief.

Tot grote schrik en verbazing van progressieve Nederlanders stemt de meerderheid van de Nederlandse Turken op Erdogan. Hebben kranten en TV waaronder ook de NOS niet breed uitgemeten dat de oppositie in de peilingen voorstaat op Erdogan en bovendien wordt het na 20 jaar niet eens tijd dat hij uit de politieke verdwijnt?

De Nederlandse media lijden al jaren aan een progressieve bias, vertekening van de werkelijkheid. Niet alleen de drie kranten Volkskrant, Trouw en NRC maar helaas ook de nieuwsvoorziening van de NOS. Men doet daar aan wensdenken in plaats van analyse van de werkelijkheid.

Progressieve Nederlanders voelen zich kosmopolieten en denken vanuit dat perspectief dat uiteindelijk iedereen kosmopoliet zal worden en ieder geval ook de migranten.

Het stemgedrag van Turkse Nederlanders wijst op het tegendeel. Migranten houden vast aan hun  culturele, religieuze en nationale identiteit tot aan vele toekomstige generaties.

Is dat vreemd. Nee, helemaal niet. Wie wat verder kijkt dan zijn kosmopolitische neus lang is, ziet dat culturele, religieuze en taalverschillen eeuwenlang overleven.

Kijk naar buurland België waar het al 200 jaar de grootste moeite kost om Vlamingen en Walen bijeen te houden in een land. Wat te denken van de Catalanen en de Schotten, de Basken en de Noord Ieren? Kortom het stikt van de spanningen in Europa tussen de verschillende nationaliteiten.

Hoe de grote minderheden zich in Nederland zullen inpassen is moeilijk te voorspellen maar het lijkt verstandig om er vanuit te gaan dat integratie niet vanzelfsprekend is. Migranten zullen op de een of andere manier hun identiteit willen behouden.

Dat zal ook politiek tot uiting komen. Het begin is er al met partijen als Denk en Bijeen en acties tegen Zwarte Piet en de Nederlandse slavernij geschiedenis. Dat is confronterend. Dit soort acties wordt door veel Nederlanders gevoeld als een ondermijning van hun identiteit. Polarisatie ligt voor de hand. Hoe zullen  onze kinderen en kleinkinderen de daarmee gepaard gaande politieke spanningen oplossen?