81. HET KAN VRIEZEN. HET KAN DOOIEN. NEDERLAND SAFARIPARK?

De Maashorst, een natuurgebied bij Oss waar wisenten en paarden los lopen om een romantisch oer-gevoel op te roepen. Zogezegd en safaripark dicht bij huis.

 

Het schijnt dat Eurocommissaris Frans Timmermans de geestelijke vader is van het plan dat allerlei dier- en plantsoorten, ook buiten Natura 2000-gebieden, niet mogen verslechteren. Dit komt bovenop de stikstofcrisis die ons land al gedeeltelijk verlamd. Een verslechteringsverbod buiten Natura 2000 leidt tot aanvullende beperkingen en tot meer administratieve en bestuurlijke lasten. Vooral dat laatste maakt het ingewikkeld met extra ambtenaren, nieuwe procedures en vooral actie groepen die ijveren voor het behoud van hun natuur.

Het resultaat zou wel eens nog meer rechtszaken kunnen zijn, nog meer vergunningstelsels en nog meer ambtenaren. Zelfs minister Christianne van der Wal van Natuur en Stikstof (komt er ooit een Minister voor CO2?) beseft dat dit een probleem is dat het draagvlak onder natuurherstel kan ondermijnen.

Timmermans zou als Nederlander moeten beseffen dat ons land te klein is om allerlei (romantische?) natuurverlangens op los te laten. Voldoende schoon water voor mens en vis en schone lucht is al een hele opgave.

Alle Nederlandse natuur is aangelegd of in ieder geval ontstaan door menselijk handelen. Jammer voor de natuur romantici onder ons maar natuur-natuur in de zin niet door menselijk handelen aangetast, bestaat in Nederland niet. Of het nu om heide gaat, een voortuintje of een akker. Nederlandse natuur is en blijft door mensen gemaakte natuur.

Wat is natuur verslechtering in dit verband? Het moet blijven zoals het is? Wordt Nederlandse natuur vanuit Brussel "on hold" gezet? We gaan conserveren wat we hebben. Monumentenzorg van de natuur. Dat wordt inderdaad een ingewikkelde administratieve en bestuurlijke kwestie omdat daar in Nederland geen ruimte voor is, tenzij ook de bevolkingsgroei "on hold" wordt gezet.

Zo is het natuurgebied de Maashorst bij Oss een mooi voorbeeld van hoe uiteindelijk alles moet worden samengepropt in een enkel natuurgebied d.w.z. mensen die allerlei vormen van recreatie willen zoals fietsen, wandelen met of zonder hond, speeltuinen voor kinderen, paard rijden, een natuur begraafplaats enz. en voor de safari beleving een stel los lopende  paarden en wisenten of oer-ossen. Daar komen straks misschien ook nog wolven bij.

Over de bevolkingsgroei hoor ik weinig. Bevolkingspolitiek is taboe net als migratiebeleid. Aan de ene kant willen we alles houden zoals het is, aan de andere kant blijft de bevolking groeien. 

Maar mensen moeten ergens wonen en werken. De opvangcrisis van asielzoekers  en het ruimen van boeren vanwege de stikstofcrisis zijn een aanwijzing dat de ruimtelijke ordening in Nederland volledig uit de hand begint te lopen. Het gevecht om de ruimte voor wonen, werken, boeren, asielzoekers en wat al niet meer begint op stoom te komen. Daar kan nog veel heibel van komen.

(wordt vervolgd)