LOUISE FRESCO: MAATWERK VOOR BOER EN NATUUR

 

Louise Fresco (1952) heeft een indrukwekkende loopbaan achter de rug, zowel wetenschappelijk als adviseur bij nationale en internationale instellingen. (Zie: Wikipedia Louise Fresco)

Je moet ze met een lantaarntje zoeken, wetenschappers die tegen de stroom in genuanceerd durven denken over stikstof en klimaat en daarbij beslagen ten ijs komen. Zelfs het plaatsen van vraagtekens bij wetenschappelijke rapporten wordt als ‘not done’ beschouwd want het geeft de boeren hoop, valse hoop om met de woorden van Jeroen Wollaars van Nieuwsuur te spreken. Alsof het niet normaal is om kritische vragen te stellen over wetenschappelijke onderzoeken en de daaruit vloeiende beleidsmaatregelen. Alsof wetenschappers en politici onfeilbaar zijn.

Neem nu Louise Fresco. Ik ken haar van haar columns in de NRC. Ze zette in haar columns scherpe kanttekening bij hypes in de voedsel en voedingswereld. Onlangs in een afscheidsinterview in Financieel Dagblad als voorzitter van de universiteit van Wageningen zette ze vraagtekens bij het Nederlandse stikstofbeleid.

'Maatwerk moet én voor de boeren én voor de natuur gelden. We hebben twee typen natuurgebied die onder Natura 2000 vallen. Daar spreekt niemand over. We hebben de natte stukken van Nederland, die uniek zijn, zoals de Wadden of de Biesbosch.'

'We hebben ook de hoge zandgronden. Die zijn niet uniek voor Nederland. Probleem daarmee is dat wij die bewust schraal maken en houden. Als je de natuur zijn gang laat gaan, komt er bos. Zandverstuivingen op de Hoge Veluwe zijn het resultaat van middeleeuwse landbouw. Het is niet per se natuur.'

'Die schrale gronden zijn heel gevoelig voor stikstof, en daar zit het probleem. De Habitatrichtlijn zegt niet per se dat je daar stikstof moet verminderen, maar je moet die gronden in stand houden. Dat is óók een keuze. Je moet ook durven nadenken of een robuustere natuur een betere optie is op die plekken en of al die stukjes schrale grond het behouden waard zijn. Niet alles kan overal, zei Remkes. Die nuance moet je ook bij natuur hebben.'

Over de relatie tussen natuur en boeren zegt ze het volgende.

“Als ik zie hoeveel natuur wij hebben ontwikkeld de laatste decennia: dat is fantastisch. Maar ook bij natuur mag je vraagtekens plaatsen. Welke natuur is voor ons het belangrijkst, wat heb je ervoor over, en waar? We hebben ooit ervoor gekozen om veel kleine Natura 2000-gebieden te definiëren. Sommige zijn maar 10 hectare of kleiner.'

'Ik vind ook dat burgers, inclusief de natuur- en milieuorganisaties, te weinig erkenning hebben voor dat moeilijke, risicovolle werk van boeren. Wij vinden het vanzelfsprekend dat wij elke dag alles kunnen kopen. Boeren zorgen daarvoor.”  (zie interview met Louise Fresco, "Voedsel is geen wegwerp product, het is niet slecht dat mensen nu beseffen.")