 |
| "Mastenbroek is een middeleeuwse polder in de Nederlandse gemeentes Zwartewaterland, Kampen en Zwolle en maakt deel uit van het Nationaal Landschap IJsseldelta in de Nederlandse provincie Overijssel. Het is een van de oudste polders van Nederland. De kern van de buurtschap ligt in de gemeenten Kampen en Zwartewaterland." (zie Wikipedia. Mastenbroek) |
Toen ik nog de NRC las, vielen mij de columns van Louise Fresco op vanwege de nuances die deze voedseldeskundige uit Wageningen inbracht bij discussies over voeding en voedselproductie. In een afscheidsinterview in het Financieel Dagblad las ik dat ze het als haar missie beschouwt om de nuance te bewaken in het voedseldebat. Een nuance die hard nodig is, net zoals in het klimaat en stikstofdebat, eveneens ideologisch vervuilde debatten.
In het stikstofdebat brengt ze een verrassende nuance over de beschermde natuurgebieden.
“Maatwerk moet én voor de boeren én voor de natuur gelden. We hebben twee typen natuurgebied die onder Natura 2000 vallen. Daar spreekt niemand over. We hebben de natte stukken van Nederland, die uniek zijn, zoals de Wadden of de Biesbosch. We hebben ook de hoge zandgronden. Die zijn niet uniek voor Nederland. Probleem daarmee is dat wij die bewust schraal maken en houden. Als je de natuur zijn gang laat gaan, komt er bos. Zandverstuivingen op de Hoge Veluwe zijn het resultaat van middeleeuwse landbouw. Het is niet per se natuur. Die schrale gronden zijn heel gevoelig voor stikstof, en daar zit het probleem. De Habitatrichtlijn zegt niet per se dat je daar stikstof moet verminderen, maar je moet die gronden in stand houden. Dat is óók een keuze. Je moet ook durven nadenken of een robuustere natuur een betere optie is op die plekken en of al die stukjes schrale grond het behouden waard zijn. Niet alles kan overal, zei Remkes. Die nuance moet je ook bij natuur hebben.” (FD,24 juni 2022)
We hebben politieke keuzes ook als het om natuur gaat. Natuurlijk, veel wetenschappers en natuurliefhebbers presenteren hun casus alsof er geen keus is, maar dat is er wel. De stikstofcrisis zou geen crisis zijn als van meet af aan dit kabinet dat besef had uitgedragen in plaats van “de geen keus” ideologie van natuur en milieuclubs over te nemen.
Voor natuurclubs is natuur hun bestaansrecht én hun verdienmodel. Een evenwichtige regering zou daar meer afstand van moeten houden. Dat D66 dat nooit heeft gedaan, kan ik begrijpen. Deze partij is een hartstochtelijk aanhanger van het wetenschappelijk wereldbeeld met weinig antennes voor mens en samenleving. Dat een ‘boerenpartij’ als het CDA bezweken is voor ongenuanceerde natuur en milieu opvattingen, bevestigt hoever deze voormalige boerenpartij is afgedwaald van zijn achterban.
Maar ik zou nog een stap verder durven gaan dan Fresco. Er zijn ook keuzes mogelijk aangaande de zogeheten natte gebieden in Nederland. Waarom zouden we als het dichtst bevolkte land van Europa niet aan landwinning mogen doen? Al sinds de Middeleeuwen polderen wij natte gebieden in. Zo is Mastenbroek een Middeleeuwse polder (zie hierboven bij de foto). Nederland is wat het is dankzij de polders. Nederland is zelfs grotendeels gemaakt door mensenhanden. Het mooie is dat de natuur zich daaraan heeft aangepast. Natuur verandert mee met de mens en dat is precies waar Nederland goed in is.
(wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten