VALT KABINET OVER STIKSTOFCRISIS?

 

Zie website van Maurice de Hond

Aan de hand van de stikstofcrisis en de uitslagen van de peiling van de Hond over deze crisis laat zich een overzichtelijk politiek profiel vaststellen van de politieke polarisatie in Nederland die verder gaat dan de stikstofcrisis zelve.

Uit de peiling blijkt dat aan de linkerkant van het politieke spectrum met D66 voorop de kiezers zitten die een reductie van de stikstof met 50% voor 2030 willen. Die linkerkant sluit aan bij hoger opgeleiden en, leuk om te weten, bij lezers van de Volkskrant, NRC, Trouw en FD.

Daar tegenover staat de rechterkant van het politieke centrum met voorop het Forum waarvan de meerderheid geen stikstof reductie wil, nu niet en nooit niet. De rechterkant bestaat voor een groter deel uit midden en lager opgeleiden die regionale kranten lezen,  AD en de Telegraaf.

Natuurlijk zitten hiertussen nuances maar er steekt zich toch een polarisatie af die niet nieuw is maar in deze tijd van crisissen veel betekent. De vraag is welke gevolgen die polarisatie in Den Haag heeft? De meest opvallende positie neemt het CDA in. Daarvan wil slechts 6% de reductie van stikstof in 2030 hebben. Bijna 40% wil zelfs nooit reductie. Kan het verschil van bijna 90% van D66 en 6 % van het CDA in het kabinet overbrugd worden door een compromis?

Daarbij komt dat bij de VVD maar een derde van de kiezers tot reductie voor 2030 wil gaan. Dus ook de VVD zal naar een compromis moeten zoeken om de afstand met de bijna 90%  van D66 te overbruggen. Ik kan niks voorspellen maar het zou me niet verbazen als dit kabinet gaat vallen over de stikstofcrisis. Als ik het CDA was, zou ik zelfs aansturen op een breuk want D66 is zowiezo een onzalige partner om op dit moment mee in een coalitie te zitten.

Het CDA zou dan een deel van zijn verloren achterban terug kunnen winnen maar dan moet ze het wel durven. Een oude wet in de politiek zegt dat wie breekt betaalt. Maar die lijkt me in onze protestmaatschappij achterhaald. Ik vrees dat ze hoe dan ook die durf niet hebben bij het CDA. De CDA leiding en de fractie hebben het politieke vermogen verloren om politieke keuzes te maken voor als het er op aan komt. Het zijn teveel nota schrijvers, technocraten, rust-in-de-tent liefhebbers met de mentaliteit van consulenten en managers. Ik zal verrast zijn als die anders mogen besluiten dan tot een blijven in het kabinet.