CORRUPTIE

 

De pompbediende is op een praatje uit. Wat ik prima vind. Het is altijd boeiend om te weten wat anderen bezighoudt. “Dat ziet er niet goed uit”, zei hij wijzend op mijn linkerarm met een steunkous. “Valt wel mee”, waarna hij vraagt of  ik soms een tennisarm heb? Nee, ik heb last van lymfe oedeem. Ik heb geen zin om hem lastig te vallen met een heel verhaal. Ik laat hem liever praten.

“Daar heb je dan zeker veel pijn  aan” zo veronderstelt hij alsnog met enig medeleven. Ik heb er geen pijn aan maar dat is een botte reactie op zijn goede bedoelde medeleven. Ik kies voor “het gaat wel, alleen als ik veel moet bewegen."  Een onzinnige opmerking want je arm beweeg je de hele dag door maar hij heeft er vrede mee.

Nu is het mijn beurt voor een gespreksopening.  “De diesel is wel erg duur.” Aangezien daarover sinds kort geen enkele twijfel bestaat, bevestigt hij dat volmondig. Ondertussen staat de teller van de pomp al boven de honderd euro. Pardoes vraagt hij me of ik ook niet vindt dat de regering corrupt is? Corrupt? Ik weet niet wat hij bedoelt. "Nou ja, dat vind ik". Hij laat ruimte voor een ontkenning mijnerzijds.

Ik ben nieuwsgierig wat hij met corrupt bedoelt. Gelukkig gaat hij ongevraagd verder. "Of ik niet vind dat de regering zich tegenwoordig overal mee bemoeit?" Ik knik bevestigend. "Je mag niks meer zelf beslissen; of je rookt, wat je eet, wat je drinkt of je wil gokken en ga zo maar door. Bemoeials zijn het."

Dat vind ik zelf ook al een tijdje. Ik verbaas me sinds ik terug ben in Nederland hoeveel overheid en allerlei goed willende clubs je betuttelen. Nederland als kleuteropvang of wat ook kan, een bejaardentehuis met overbezorgde leiding en verplegers.  Eigen verantwoordelijkheid wordt als not done beschouwd. Onderdanen zijn we met de nadruk op onder. Dat corrumpeert ons als vrije mensen. Ik begrijp de pompbediende wel.

“Ze zeggen dat Nederland een vrij land is", zo voegt hij er verontwaardigd aan toe. “Maar dat we zijn het al lang niet meer. Nederland is geen vrij land meer. Ze slaan je met allerlei codes om je oren. Daar is toch niks van te snappen." Mijn tank is vol. 145 Euro staat er op de teller. Ik groet hem en ga richting kassa om te pinnen.