Wayne Prins, voorzitter van de Canadese christelijke bond CLAC werd gekozen tot voorzitter van het bestuur WOW. |
Een internationale vakbondsconferentie is niet bepaald een wereldschokkende gebeurtenis. Het is meer iets voor specialisten, mannen en vrouwen die daar mee bezig zijn zoals ook het geval is met artsen congressen, scheikundigen en dergelijken. Voor de betrokken personen inhoudelijk interessant en een mogelijkheid om binnen het eigen vakgebied te netwerken, voor buitenstaanders saai en onbegrijpelijk.
Toch is dat maar ten dele waar. Vakbonden pretenderen de belangen te behartigen van werknemers en dat kan tot op zekere hoogte specialistisch zijn maar hun doel is dienstverlening aan het algemeen belang en dan kom je in politiek vaarwater. Vakbonden doen dus aan politiek tenminste dat proberen ze zowel in de maatschappij als onderling. Vakbonden hebben eigen standpunten en en visie. Dat betekent onderlinge concurrentie al is samenwerking nooit ver weg.
De Wereld Organisatie van Werknemers WOW vierde onlangs in Wenen haar honderdjarige bestaan. Het had weinig gescheeld of daar was geen sprake meer van geweest. Aan het begin van dit millennium was de sociaal democratische georiënteerde internationale vakbond erin geslaagd met een mengeling van machtsuitoefening en argumenten het van oorsprong christelijke Wereld Verbond van Arbeid WVA over te halen om te fuseren. Dat leek het einde van de WOW toen nog WVB geheten.
Het WVA, de oudste van alle internationale vakbonden, was danig verzwakt uit de Tweede Wereldoorlog gekomen enerzijds als gevolg van een door de geallieerden en dan met name de Verenigde Staten opgelegde model van vakbondseenheid, anderzijds door de ontkerkelijking waardoor een waarden organisatie als het WVA minder relevant werd geacht. Pragmatisme en efficiency namen de plaats in van idealisme.
De afgevaardigden uit Latijns Amerika |
De oprichting van een Europees vakverbond maakte het de WVA bonden als minderheid moeilijk om zich te laten horen. In 2006 bezweek het WVA voor de politieke en financiële druk. Daarmee verdween op het wereldtoneel de stem van het WVA waarmee het vakbondspluralisme in de wereld op de tocht kwam te staan.
Het Wereld Verbond van Beambten de voorganger van de WOW dacht er anders over en bleef ondanks politieke druk gepaard aan financiële machtsmiddelen onafhankelijk en slaagde erin overeind te blijven als een zelfstandige wereldorganisatie met leden op alle continenten.
De tegenstanders beweerden dat het gauw gedaan zou zijn met de internationale federatie echter niets bleek minder waar. Met veerkrachtige leden uit Nederland, Denemarken, Oostenrijk, Duitsland en Canada bleef de organisatie overeind. Ze slaagden er zelfs in het ledental in Europa uit te breiden.
Vrouwen vormen een belangrijke groeiende groep vakbondsmensen binnen WOW |
In de continenten Afrika, Azië en Latijns Amerika bleek de organisatie levensvatbaar te blijven en slaagde er ook daar in het ledental uit te breiden. Om deze redenen was de viering van het honderdjarig bestaan meer dan verdiend. De WOW heeft met zijn 100 jarige bestaan bewezen dat geestelijke weerbaarheid op zich al waardevol is om op eigen benen te kunnen staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten