Met de val van de Berlijnse muur (1989) en het daarop volgende uiteenvallen van de Sovjet Unie komt tot veler verrassing een einde aan de Koude Oorlog die ruim 50 jaar heeft geduurd. Dat was meteen ook een einde aan het Grote Onbehagen over een mogelijke Derde Wereld Oorlog die wel eens het einde van de wereld zou kunnen betekenen. De val van de Sovjet Unie was het gevolg van interne verrotting als gevolg van een leugenachtige economie door een gebrek aan vrijheid.
Sommige aartsoptimisten kondigden het einde van het tijdperk van de ideologische strijd aan. Democratie, liberalisme en wereldwijde vrije markt zouden de basis worden voor een bloeiende, welvarende wereld. Heel even geloofden de mensen dat. Zelfs in de feodale Arabische staten durfde het volk de straat op te gaan om te demonstreren voor vrijheid en democratie.
Nederland werd dankzij de Groninger aardgas alsmaar rijker. Het land werd een zondagskind: nog meer en beter onderwijs, gezondheidszorg, woningbouw en openbaar vervoer. Naast de publieke rijkdom groeide ook de individuele rijkdom: iedereen een auto of zelfs twee auto’s voor de deur, zonvakanties en citytrips, wereldreizen, steeds grotere festivals en nog luxer aangeklede woningen.
Dankzij nieuwe wonderbaarlijke technologische uitvindingen met in het middelpunt het world wide web dat voor iedereen toegankelijk werd dankzij de thuiscomputer en vlak daarna de introductie van de smartphone, kon ons geluk niet meer op. Het optimisme over de toekomst van de mensheid als communicerend, informerend en kennend wezen was onbegrensd totdat de wet van Johan Cruijf zich deed gelden dat elk voordeel zijn nadeel heeft.
Met de ondergang van de wereld als gevolg van overbevolking bleek het intussen ook reuze mee te vallen. Dankzij ingenieuze landbouwtechnieken wist de voedselproductie de bevolkingsgroei bij te benen. Het leek zowaar mogelijk om armoede en honger definitief uit de wereld te bannen, net als kinderarbeid en slavenlonen. Epidemieën en ziektes wreden als gevolg van wereldwijde vaccinatieprogramma’s steeds minder dodelijk.
De levensverwachting steeg wereldwijd, hier een beetje meer dan daar, maar niettemin stijgend. Meer kinderen gingen naar school. De grote boost kwam van de Chinese geleide economie met gedoseerde marktwerking waardoor miljoenen Chinezen uit de armoede werden getild en met miljoenen tegelijk in steden terecht kwamen met reusachtige flatgebouwen. De kar van de Vooruitgang trok zegevierend onder de wereld.
Geen vuiltje aan de lucht of toch wel? Het spreekwoord er is geen koe zo bont of er zit wel een vlekje op, stak weer de kop op. Natuurlijk, er waren altijd wel pessimisten en zeurpieten gebleven maar naar gelang de welvaart groter werd, kroop twijfel in de harten van de mensen. Was de aardgaswinning wel zo milieuvriendelijk? Waren auto’s net als sigaretten en asbest niet kankerverwekkend? Is landbouw met kunstmiddelen niet verderfelijk voor lichaam en geest?
En er ging zoals gewoonlijk nog meer mis. Internet bleek ook zijn criminele kanten te hebben, de demonstraties in de Arabische wereld lopen uit op een bloederige burgeroorlog in plaats van een vreedzame democratie, militairen grepen weer de macht, de aarde in Groningen begon te beven. Het grenzeloze optimisme maakte opnieuw plaats voor groot onbehagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten