DE POLITIEKE ONTHOOFDING VAN RUTTE

De Politieke Onthoofding van Mark Rutte (naar Rogier van der Weyden, De onthoofding van Johannes de Doper (rechter paneel van het Johannes de Doper altaar), ca. 1455, olieverf op eiken paneel, 77 x 48 cm, Gemäldegalerie, Berlijn

 

Eindelijk heeft Nederland dan ook een politiek drama van formaat: de politieke onthoofding van Rutte. Een man die tien jaar lang het land met wisselend succes heeft bestuurd, wordt in een langdurig debat op Hollandse wijze de maat genomen om als leugenaar te worden weggezet vanwege het zinnetje “Pieter Omtzigt, functie elders”, dat een aanwijzing zou zijn voor het wegpromoveren van een geacht maar voor Rutte en anderen lastig Kamerlid. Pieter zelf laat zich natuurlijk niet wegzetten maar dat zei hij wijselijk niet.

Volgens de Nederlandse politieke zeden is een leugen een politieke doodzonde. In het post protestantse Nederland zijn niet veel doodzondes meer maar deze heeft de ontkerkelijking overleefd. De beschuldigde zelf houdt vol dat hij niet gelogen heeft. Hij herinnerde zich het onderwerp van gesprek niet. Hij wordt daarin min of meer gesteund door de twee verkenners, Ollongren van D66 en Jorritsma van de VVD.

Deze verklaring van de 2 verkenners had de angel uit het debat kunnen halen maar dat gebeurde niet. Rutte's geloofwaardigheid was bij de oppositie maar nu ook bij zijn coalitiegenoten te ver ondermijnd om door verkenners hersteld te kunnen worden. Die ondermijning is al jaren aan de gang met voorop Wilders die dan ook met zijn motie van wantrouwen en zijn eis tot nieuwe verkiezingen de toon zette van het debat waarop alle andere partijen die zich al jaren gefrustreerd voelden door hun machteloosheid om Rutte te breken, maar al te gretig in mee gingen.

Voor links was het dé kans om af te rekenen met de immer populaire Rutte, mede oorzaak van hun dramatische verlies op 17 maart. Dat de vlees geworden hypocriet Wilders die god betert openheid en democratie predikt als de vos die passie preekt in het kippenhok, daarbij de voorzet gaf, deerde hen allerminst. 

Tekenend is dat toen Wilders aan het einde van het debat vaststelde dat Rutte politiek onthoofd was, hij bijval kreeg van mevrouw Kaag. Met de val van Rutte was de weg gebaand naar haar gepredikte nieuwe leiderschap. Haar eigen verkenner Ollongren offerde ze op aan dit nieuwe leiderschap.  

Klaver en Marijnissen speelden hun rol met verve. Dat ze meegingen in het spel van Wilders vonden ze nu niet meer belangrijk. Als grote verliezers van de verkiezingen liggen tot overmaat van ramp ook nog eens hun strategische opties op straat. Zij hebben zich als regeergeil bloot gegeven. Klaver en Marijnissen hebben hun achterban wat uit te leggen.

Wopke Hoekstra speelde het spel mee uit naam van Pieter Omtzigt, die is uitgegroeid tot de wraakengel van Rutte. Ook voor hem was het een mooie gelegenheid om de machtige matchmaker Rutte een toontje lager te laten zingen. Ondertussen zit Hoekstra zelf met de vraag hoe het verder moet met Pieter? Diens vrouw Ayfer Koc, ook van het CDA, heeft haar wantrouwen tegenover Rutte al per twitter de wereld in gestuurd. 

Het moet afgelopen zijn met brandjes blussen, fouten wegmoffelen, liegen, de Kamer van belangrijke informatie onthouden, het tegenwerken van Kamerleden, en met imago bezig zijn.

— Ayfer Koç (@Ayfer_Koc) April 2, 2021